Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΛΑΤΡΕΙΑ.
Το «βόρειο βασίλειο» του Ισραήλ, που είχε πρωτεύουσά του τη Σαμάρεια, αποτελείτο από τις δέκα, από τις συνολικά δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Το βασίλειο αυτό το οποίο καταλήφθηκε από τους Ασσύριους το έτος 722 π.Χ. είχε πολλούς κακούς, ασεβείς βασιλιάδες. Η ίδια η πόλη καταστράφηκε εξαιτίας της ασέβειάς της, της ειδωλολατρίας, της ηθικής της διαφθοράς, της διαρκούς περιφρόνησής της απέναντι στους νόμους και τις αρχές του Θεού (Β’ Βασιλέων ΙΖ/17: 7-18). Ο Θεός για να τους προειδοποιήσει, για να τους φέρει «εις εαυτόν» έστειλε Προφήτες Του για να τους μιλήσουν για την αγάπη Του, για το αμέριστο ενδιαφέρον Του. (Ησαΐα, Ωσηέ, Αμώς, Μιχαίας, Ηλίας, Ελισαίε και άλλους) και «πάλιν έστειλεν», όμως κανείς δεν έπαιρνε στα σοβαρά τα λόγια των προφητών, που ήταν λόγια του Θεού.
Ο πλέον ασεβής από όλους τους βασιλιάδες του «βόρειου βασιλείου» ήταν ο Αχαάβ. (βασίλευσε 873 - 854). Παντρεύτηκε μια διεστραμμένη ειδωλολάτρισσα γυναίκα που λάτρευε τον Βάαλ και της οποίας το όνομα ήταν Ιεζάβελ, κόρη του βασιλέως των Σιδωνίων. Το ασεβές αυτό ζευγάρι γέμισε τη χώρα με είδωλα και διέδωσε, όσο κανένας άλλος, την λατρεία του Βάαλ. Στάθηκαν με κάθε μέσο και τρόπο ενάντια στο θέλημα του Θεού, διώκοντας και δολοφονώντας τους απεσταλμένους Του.
Ο Θεός, στην επιμονή Του για να τους σώσει, έστειλε τον προφήτη Ηλία, το Θεσβίτη (Α' Βασιλέων ΙΖ/17: 1) για να μεταφέρει ένα μήνυμα στο βασιλιά. Έτσι λοιπόν ο πρ. Ηλίας παρουσιάστηκε στον ασεβή βασιλιά Αχαάβ και του είπε: «Ζει ο Κύριος ο Θεός τού Ισραήλ, μπροστά στον οποίο στέκομαι, αυτά τα χρόνια δεν θα υπάρχει δρόσος και βροχή, παρά μονάχα με τον λόγο τού στόματός μου» (Α’ Βασιλέων ΙΖ/17:1). Έτσι αρχίζει μια μεγάλη και σκληρή περίοδος ξηρασίας στον Ισραήλ. Στο διάστημα αυτό ο Θεός δεν εγκαταλείπει το λαό Του, περιμένοντας να έρθει σε μετάνοια και επιστροφή.
Τριάμισι χρόνια από τότε που άρχισε η ξηρασία ο πρ. Ηλίας πήρε εντολή από τον Θεό να εμφανιστεί και πάλι στο βασιλιά Αχαάβ. Ο βασιλιάς και ο οικονόμος του ο Οβαδίας έψαχναν στην περιοχή του Ισραήλ να βρουν χορτάρι για τα ζώα του παλατιού. Ο Οβαδίας συνάντησε στο δρόμο του τον πρ. Ηλία, ο οποίος του ζήτησε να ανακοινώσει στον Αχαάβ ότι βρισκόταν εκεί και κανονίστηκε μια συνάντηση του πρ. Ηλία με το βασιλιά.
Βιβλίο «Α’ Βασιλέων», κεφ. ΙΗ/18, εδ. 16 - 40.
16 Πήγε, λοιπόν, ο Οβαδία σε συνάντηση του Αχαάβ, και του το ανήγγειλε. Και ο Αχαάβ πήγε σε συνάντηση του Ηλία.
17 Και καθώς ο Αχαάβ είδε τον Ηλία, είπε σ' αυτόν: Εσύ είσαι αυτός που διαταράζεις τον Ισραήλ;
18 Κι εκείνος είπε: Δεν διαταράζω εγώ τον Ισραήλ, αλλ' εσύ, και η οικογένεια του πατέρα σου· επειδή, εσείς εγκαταλείψατε τις εντολές τού Κυρίου, και πήγες πίσω από τους Βααλείμ
19 τώρα, λοιπόν, στείλε, συγκέντρωσέ μου ολόκληρο τον Ισραήλ στο βουνό τον Κάρμηλο, και τους 450 προφήτες τού Βάαλ, και τους 400 προφήτες των αλσών, που τρώνε στο τραπέζι τής Ιεζάβελ.
20 Και ο Αχαάβ έστειλε σε όλους του γιους Ισραήλ, και συγκέντρωσε τους προφήτες στο βουνό τον Κάρμηλο.
Ας φανταστούμε την εικόνα. Ένας λαός ταλαιπωρημένος από την ξηρασία ανεβαίνει στις πλαγιές του όρους Κάρμηλος. Ανάμεσά τους βρίσκονται και 450 προφήτες του Βάαλ, γεμάτοι έπαρση και αβυσσαλέο μίσος για τον προφήτη του Θεού, Ηλία, ο οποίος αντιστέκεται σθεναρά και με κάθε τρόπο στην ειδωλολατρία και εν προκειμένω στη λατρεία του ψεύτικου θεού Βάαλ. Φαντάζομαι θα διερωτόταν όλοι τους. "Είναι ποτέ δυνατόν ένας άνθρωπος να υπερισχύσει απέναντί μας, όταν εμείς ενεργούμε σύμφωνα με τη θρησκεία μας και έχουμε κάθε βοήθεια και συνδρομή από το βασιλιά και τη βασίλισσα;"
Ο πρ. Ηλίας ήταν μόνος απέναντι σε όλους αυτούς. Εκείνη την ημέρα ο Θεός είχε φυλάξει γι’ αυτόν μια ανεπανάληπτη εμπειρία, την οποία θα ζούσε χάρη στην πίστη του. Μπροστά στα μάτια του στηνόταν το σκηνικό για μια από τις μεγαλύτερες και πιο δραματικές αναμετρήσεις μέσα στην ιστορία μεταξύ του καλού και του κακού. Χωρίς να φοβηθεί για τη ζωή του ο πρ. Ηλίας συνάντησε τον Αχαάβ, ένα βασιλιά που είχε απόλυτη εξουσία να τον θανατώσει μ’ ένα μόνον νεύμα του και με πολύ θάρρος τον κατηγόρησε ευθέως ότι όλη η αναστάτωση στον Ισραήλ προέρχεται από τον βασιλιά και το παλάτι, γιατί είχαν ανακατέψει τη λατρεία του αληθινού Θεού με τη λατρεία του Βάαλ.
Ίσως πει κάποιος: «Τι γίγαντας ήταν αυτός ο Ηλίας, τι δυνατός, τι θαρραλέος, τι υπεράνθρωπος!» Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ισχύει. Ο Απ. «Ιάκωβος» στην επιστολή του (κεφ. Ε/5, εδ. 17,18) μας δίνει την πλήρη εικόνα της ζωής του πρ. Ηλία:
17 Ο Ηλίας ήταν άνθρωπος ομοιοπαθής με μας, και προσευχήθηκε ένθερμα για να μη βρέξει και δεν έβρεξε επάνω στη γη για τρία χρόνια και έξι μήνες
18 και πάλι προσευχήθηκε, και ο ουρανός έδωσε βροχή, και η γη βλάστησε τον καρπό της.
Όχι, δεν ήταν υπεράνθρωπος ο Ηλίας, ήταν ένας άνθρωπος σαν και μας, του πόνου, της θλίψης, της αμφιβολίας, του φόβου, της αγωνίας, της αδυναμίας. Πώς να μην αισθανθείς όλα αυτά όταν είσαι στο μέσον ενός άπιστου λαού, που σε μισεί και με κάθε τρόπο ενεργεί για το κακό σου, όταν ολόκληρο το θρησκευτικό κατεστημένο είναι εναντίον σου με πρωτεργάτες το βασιλιά και όλους εκείνους τους αιμοδιψείς ιερείς του Βάαλ; Πώς να μην νοιώσεις μια απέραντη μοναξιά, όταν είσαι μόνος (Α’ Βασιλέων ΙΗ/18: 22) και όλοι οι άλλοι είναι απέναντί σου; Τι τρομερό να κοιτάζεις δίπλα σου και να μη βλέπεις κανένα να σου συμπαρασταθεί και να σε βοηθήσει.
Ο Απ. Παύλος εκμυστηρεύεται στο πνευματικό του παιδί, τον Τιμόθεο τα εξής: «Κατά την πρώτη μου απολογία δεν μου παραστάθηκε κανένας, αλλά όλοι με εγκατέλειψαν» (Β’ Τιμοθέου Δ/4: 16). Έμεινες μόνος, Παύλε, δεν υπήρχε κανείς δίπλα σου; Και συνεχίζει ο Απόστολος: «όμως, μου παραστάθηκε ο Κύριος, και με ενδυνάμωσε, για να διακηρυχθεί διαμέσου εμού πλήρως το κήρυγμα, και όλα τα έθνη να ακούσουν και ελευθερώθηκα από το στόμα τού λιονταριού».
Αγαπητοί, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι ποτέ και κανένας δεν είναι μόνος στην υπόθεση του Ευαγγελίου του Χριστού, στην ορθοτόμηση του Λόγου του Θεού. Σταμάτα να κοιτάζεις με τα μάτια τα σαρκικά. Ζήτα από το Θεό να σου ανοίξει τα «πνευματικά μάτια», για να δεις την πραγματικότητα. Ο Δαβίδ με τη μεγάλη εμπειρία που είχε στη σχέση του με το Θεό, αναφέρει: «Ούτος ο πτωχός έκραξε, και ο Κύριος εισήκουσε, και εκ πασών των θλίψεων αυτού έσωσεν αυτόν. Άγγελος Κυρίου στρατοπεδεύει κύκλω των φοβουμένων αυτόν και ελευθερώνει αυτούς» (Ψαλμός ΛΔ/34: 7). Σε όλα αυτά υπάρχει μία κρίσιμη ερώτηση, υπάρχει ένα μυστικό: «πιστεύεις τούτο;» Αν το πιστεύεις, θα γίνει «κατά την πίστη σου» και θα νικήσεις, αν δεν το πιστεύεις ή ακόμα χειρότερα, αν είσαι σε κάποιες αμφιβολίες και μοιάζεις με την «κυματιζόμενη θάλασσα» (Ιακώβου Α/1: 6), είναι βέβαιο ότι δε θα μπορέσεις να σταθείς και η ήττα είναι αναπόφευκτη. Η νίκη είναι του Κυρίου, όμως εμείς θα πρέπει να σταθούμε ετοιμοπόλεμοι στο πεδίο της μάχης, φορώντας την «πανοπλία του Θεού» (Εφεσίους Σ/6: 11).
Να θυμηθούμε εκείνον τον υπηρέτη του προφήτη Ελισσαιέ, καθώς αντίκρισε ένα πολύ μεγάλο στράτευμα Σύρων που είχαν έρθει, για να συλλάβουν τον Ελισσαιέ. «κύριε τι θα κάνουμε;». Πόσες φορές το επανέλαβαν οι άνθρωποι μπροστά στα αδιέξοδα της ζωής; «Στράτευμα μέγα μας έχει περικυκλώσει». Ένα μεγάλο πρόβλημα στη ζωή μου με απασχολεί, χρόνιο, άλυτο, φοβερό, τρομερό. Τι να κάνω; Η απάντηση του προφήτη είναι διαχρονική και γράφτηκε για τη δική μας διδαχή (Α’ Κορινθίους Ι/10: 11) «Μη φοβάσαι επειδή, περισσότεροι είναι αυτοί που είναι μαζί μας, παρά εκείνοι που είναι μαζί τους» (εδ. 16).
15 Και όταν το πρωί ο υπηρέτης τού ανθρώπου τού Θεού σηκώθηκε, και βγήκε έξω, ξάφνου, στρατός είχε περικυκλώσει την πόλη με άλογα και άμαξες. Και ο υπηρέτης του είπε σ' αυτόν: Ω, κύριε! Τι θα κάνουμε;
16 Και εκείνος είπε: Μη φοβάσαι· επειδή, περισσότεροι είναι αυτοί που είναι μαζί μας, παρά εκείνοι που είναι μαζί τους.
17 Και ο Ελισσαιέ προσευχήθηκε, και είπε: Κύριε, άνοιξε, παρακαλώ, τα μάτια του για να δει. Και ο Κύριος άνοιξε τα μάτια τού υπηρέτη, και είδε· και να, το βουνό ήταν γεμάτο από άλογα και πύρινες άμαξες γύρω από τον Ελισσαιέ.
18 Και όταν κατέβηκαν σ' αυτόν οι Σύριοι, ο Ελισσαιέ προσευχήθηκε στον Κύριο, και είπε: Πάταξε, παρακαλώ, αυτόν τον λαό με αορασία. Και τους πάταξε με αορασία σύμφωνα με τον λόγο τού Ελισσαιέ (Β’ Βασιλέων Σ/6: 15-18).
Όταν ο πιστός άνθρωπος μιλάει, ο Θεός ακούει.
21 Και ο Ηλίας πλησίασε σε ολόκληρο τον λαό, και είπε: Μέχρι πότε θα χωλαίνετε ανάμεσα σε δύο φρονήματα; Αν ο Κύριος είναι Θεός, ακολουθείτε αυτόν, αλλ' αν ο Βάαλ, ακολουθείτε τούτον. Και ο λαός δεν του απάντησε ούτε έναν λόγο.
Τι ακριβώς εννοούσε ο πρ. Ηλίας με τα λόγια αυτά; Δε συνειδητοποιούσαν οι άνθρωποι ότι θα έπρεπε να επιλέξουν ανάμεσα στην αληθινή λατρεία του Θεού και την ψεύτικη λατρεία του Βάαλ. Νόμιζαν ότι μπορούσαν να έχουν στη ζωή τους και τα δύο. Να έχουν τις ευεργεσίες του Θεού, αλλά να μπορούν να συμμετέχουν και στις τελετουργίες του Βάαλ, που ήταν «κατά την καρδιάν τους». Είχαν αγνοήσει μία βασική αλήθεια, η οποία εξακολουθεί να διαφεύγει από πολλούς και σήμερα. Ο Θεός δε μοιράζεται τη λατρεία του με κανέναν, αντίθετα απαιτεί και αξίζει την αποκλειστική αφοσίωσή μας.
Η εντολή Του προς το λαό Του είναι ξεκάθαρη:
4 μη κάνεις για τον εαυτό σου είδωλο μήτε ομοίωμα κάποιου, από όσα είναι στον ουρανό επάνω ή όσα είναι στη γη κάτω ή όσα είναι στα νερά κάτω από τη γη
5 μη τα προσκυνήσεις μήτε να τα λατρεύσεις επειδή, εγώ ο Κύριος ο Θεός σου είμαι Θεός ζηλότυπος, που ανταποδίδω τις αμαρτίες των πατέρων επάνω στα παιδιά, μέχρι τρίτης και τετάρτης γενεάς εκείνων που με μισούν (Έξοδος Κ/20: 4,5).
Είναι αδύνατον ένας άνθρωπος ν’ ακολουθεί δύο δρόμους ταυτόχρονα. «Κανένας δεν μπορεί να υπηρετεί δύο κυρίους επειδή, ή τον έναν θα μισήσει, και τον άλλον θα αγαπήσει ή στον έναν θα προσκολληθεί, και τον άλλον θα καταφρονήσει. Δεν μπορείτε να υπηρετείτε τον Θεό και τον Μαμωνά» (Ματθαίος Σ/6: 24 & Λουκάς ΙΣ/16: 13).
Ίσως έλεγε κάποιος ότι στις ημέρες μας αυτή η αρχαία ιστορία δεν έχει κανένα νόημα, αφού σήμερα δεν υπάρχουν ναοί και θυσιαστήρια του Βάαλ. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε: «όσα γράφτηκαν από πριν, γράφτηκαν για τη δική μας διδασκαλία, για να έχουμε την ελπίδα με την υπομονή και την παρηγοριά των γραφών» (Ρωμαίους ΙΕ/15: 4). Και σήμερα τίποτα δεν έχει αλλάξει ως προς τις επιλογές των ανθρώπων. Οι άνθρωποι εξακολουθούν να υπηρετούν διάφορους κυρίους και όχι τον αληθινό Θεό. Επιτρέπουν σε πολλούς «βάαλ» να μπαίνουν στη ζωή τους και να παραμερίζουν τη λατρεία του αληθινού Θεού. Θα λέγαμε ότι στις ημέρες μας το φαινόμενο αυτό είναι πιο έντονο και πιο φανερό, καθώς οι άνθρωποι εξυμνούν στη ζωή τους το χρήμα, τη γνώση, την εργασία τους, την αναψυχή τους και κάθε άλλης μορφής ευχαρίστηση. Έχουμε όλοι ανάγκη σήμερα την προτροπή του πρ. Ηλία που ζητούσε από τους Ισραηλίτες να σταματήσουν να παραπαίουν μεταξύ δύο φρονημάτων. Έχουμε όλοι ανάγκη να επανεξετάσουμε τις δικές μας προτεραιότητες και να θυμηθούμε την αγνή, την αληθινή λατρεία του Θεού, όπως αυτή ορίζεται μέσα από τον αιώνιο και αψευδή Λόγο Του.
22 Τότε, ο Ηλίας είπε στον λαό: Εγώ μόνος απέμεινα προφήτης τού Κυρίου ενώ οι προφήτες τού Βάαλ είναι 450 άνδρες
23 ας μας δώσουν, λοιπόν, δύο μοσχάρια και ας διαλέξουν για τον εαυτό τους το ένα μοσχάρι, και ας το διαμελίσουν, και ας το βάλουν επάνω σε ξύλα, φωτιά όμως ας μη βάλουν κι εγώ θα ετοιμάσω το άλλο μοσχάρι, και θα το βάλω επάνω σε ξύλα, και φωτιά δεν θα βάλω
24 και να επικαλεστείτε το όνομα των θεών σας, κι εγώ θα επικαλεστώ το όνομα του Κυρίου και ο Θεός, που θα εισακούσει με φωτιά, αυτός ας είναι ο Θεός.
Ο πρ. Ηλίας πρότεινε στη συνέχεια να κάνουν μια πολύ απλή δοκιμή, για να μπορέσουν να γνωρίσουν ποιος είναι ο αληθινός Θεός. Προτείνει λοιπόν στους ιερείς του Βάαλ να στήσουν ένα θυσιαστήριο και να ετοιμάσουν πάνω σ’ αυτό μία θυσία. Στη συνέχεια να προσευχηθούν στο θεό τους, για ν’ ανάψει φωτιά και να κάψει το θυσιαζόμενο ζώο. Το ίδιο ακριβώς θα έκανε και ο πρ. Ηλίας. Έτσι λοιπόν «ο Θεός που θ’ απαντήσει με φωτιά, αυτός θα είναι ο αληθινός Θεός». Και απαντώντας ολόκληρος ο λαός, είπε: Καλός είναι ο λόγος.
25 Και ο Ηλίας είπε στους προφήτες τού Βάαλ: Διαλέξτε για τον εαυτό σας το ένα μοσχάρι, και ετοιμάστε το πρώτοι επειδή, είστε πολλοί· και επικαλεσθείτε το όνομα των θεών σας, φωτιά όμως μη βάλετε.
26 Και πήραν το μοσχάρι που τους δόθηκε, και το ετοίμασαν, και επικαλούνταν το όνομα του Βάαλ από το πρωί μέχρι το μεσημέρι, λέγοντας:Εισάκουσέ μας, Βάαλ και δεν υπήρξε φωνή, και δεν υπήρξε ακρόαση, ενώ συνέχιζαν να πηδάνε γύρω από το θυσιαστήριο, που είχαν κτίσει.
27 Και κατά το μεσημέρι, ο Ηλίας περιπαίζοντάς τους, έλεγε: Να τον επικαλείστε με δυνατή φωνή· επειδή, θεός είναι ή έχει συνομιλία ή έχει ασχολία ή είναι σε οδοιπορία ή ίσως και να κοιμάται, και θα ξυπνήσει.
28 Και επικαλούνταν με μεγάλη φωνή, και κατέκοβαν το σώμα τους, σύμφωνα με τη συνήθειά τους, με μαχαίρια και με λόγχες, μέχρις ότου ξεχύθηκε επάνω τους αίμα.
29 Και αφού πέρασε το μεσημέρι, κι αυτοί προφήτευαν μέχρι την ώρα τής προσφοράς, και δεν υπήρξε φωνή, και δεν υπήρξε ακρόαση, και δεν υπήρξε προσοχή,
Η πίστη του πρ. Ηλία στον αληθινό Θεό ήταν τόσο μεγάλη, που δε δίστασε να δώσει στους αντιπάλους του κάθε πλεονέκτημα. Έτσι άφησε τους προφήτες του Βάαλ να ξεκινήσουν πρώτοι. Αυτοί διάλεξαν, για να θυσιάσουν έναν ταύρο και πλησίασαν τον Βάαλ, τον οποίο άρχισαν να επικαλούνται. «Ω! Βάαλ απάντησέ μας» κραύγαζαν ξανά και ξανά. Οι ώρες περνούσαν, χωρίς να υπάρχει «ούτε φωνή, ούτε ακρόαση» από το θεό τους. Δεν είναι κακό σε όλους όσοι διαφωνούν μαζί μας να δίνουμε την ευκαιρία να μιλήσουν και να εκφράσουν τις απόψεις τους. Εμείς θα πρέπει να μένουμε στην πίστη, στη δύναμη του αληθινού Θεού, με τη ίδια σιγουριά και βεβαιότητα για το αποτέλεσμα που είχε ο πρ. Ηλίας μέσα του. Γνώριζε ότι η λατρεία του Βάαλ ήταν κίβδηλη και ότι η δυνατή φωνή τους απευθυνόταν «σε ώτα μη ακουόντων», όμως ήθελε αυτό να το καταλάβει και ο λαός. Στον «Ψαλμό» (ΡΙΕ/115: 4,5) αναφέρεται: «Τα είδωλά τους είναι ασήμι και χρυσάφι, έργα χεριών ανθρώπων, στόμα έχουν, και δεν μιλούν μάτια έχουν, και δεν βλέπουν».
Κατά το μεσημέρι ο πρ. Ηλίας άρχισε να τους περιγελά ισχυριζόμενος ότι ο Βάαλ θα ήταν τόσο απασχολημένος, ώστε δε θα μπορούσε να τους απαντήσει. «Να τον επικαλείστε με δυνατή φωνή· επειδή, θεός είναι ή έχει συνομιλία ή έχει ασχολία ή είναι σε οδοιπορία ή ίσως και να κοιμάται, και θα ξυπνήσει». Οι ιερείς του Βάαλ, πέρα από τις δυνατές επικλήσεις τους, άρχισαν να κάνουν εγκοπές στο σώμα τους σύμφωνα με το έθιμό τους «με μαχαίρια και με λόγχες, μέχρις ότου ξεχύθηκε επάνω τους αίμα». Παρ’ όλα αυτά ο Βάαλ δεν απαντούσε. «Δεν υπήρξε φωνή, και δεν υπήρξε ακρόαση, και δεν υπήρξε προσοχή». Πώς ν’ απαντήσει ένας ψεύτικος θεός, ένα δημιούργημα του εχθρού της ψυχής, του σατανά, που σκοπό είχε να πλανήσει τους ανθρώπους και να τους απομακρύνει από την λατρεία του αληθινού Θεού;. Φώναξαν, κόπηκαν, στο τέλος απογοητεύτηκαν. Είναι γεγονός ότι η επιλογή οποιουδήποτε «κυρίου» εκτός του Αληθινού Θεού, οδηγεί τον άνθρωπο σε απογοήτευση, σε καταισχύνη (Ψαλμός ΚΕ/25: 3 & ΡΙΕ/115: 4-8).
30 τότε, ο Ηλίας είπε σε ολόκληρο τον λαό: Πλησιάστε σε μένα. Και ολόκληρος ο λαός πλησίασε σ' αυτόν. Και επιδιόρθωσε το θυσιαστήριο του Κυρίου, το γκρεμισμένο.
31 Και ο Ηλίας πήρε δώδεκα πέτρες, σύμφωνα με τον αριθμό των φυλών των γιων τού Ιακώβ, προς τον οποίο είχε έρθει ο λόγος τού Κυρίου, λέγοντας: Το όνομά σου θα είναι Ισραήλ
32 και έκτισε τις πέτρες σε θυσιαστήριο στο όνομα του Κυρίου και έκανε ένα αυλάκι γύρω από το θυσιαστήριο, που χωρούσε δύο μέτρα σπόρο.
33 Και στοίβαξε τα ξύλα, και διαμέλισε το μοσχάρι, και το έβαλε επάνω στα ξύλα.
34 Και είπε: Γεμίστε τέσσερις υδρίες νερό, και χύστε το επάνω στο ολοκαύτωμα, κι επάνω στα ξύλα. Και είπε: Δευτερώστε και δευτέρωσαν. Και είπε: Κάντε το μια τρίτη φορά· και το έκαναν μια τρίτη φορά.
35 Και το νερό περιέτρεχε γύρω από το θυσιαστήριο· ακόμα και το αυλάκι γέμισε νερό.
Αργότερα εκείνο το απόγευμα ήρθε η σειρά του πρ. Ηλία να προσφέρει θυσία. Ο ίδιος επισκεύασε ένα θυσιαστήριο, που ήταν γκρεμισμένο από τους εχθρούς της αληθινής λατρείας του Θεού. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποίησε δώδεκα πέτρες που συμβόλιζαν τις 12 φυλές του Ισραήλ. Για να περιορίσει κάθε πιθανότητα ν’ ανάψει φωτιά στο θυσιαστήριο με οποιονδήποτε άλλο τρόπο εκτός από θαύμα, έβαλε να περιλούσουν τα πάντα αδειάζοντας δώδεκα κάδους νερό (τέσσερις κάδοι που άδειασαν τρεις φορές). Μάλιστα έβαλε να φτιάξουν κι ένα χαντάκι γύρω από το θυσιαστήριο το οποίο γέμισε και αυτό με νερό.
36 Και την ώρα τής προσφοράς, ο Ηλίας ο προφήτης πλησίασε, και είπε: Κύριε, Θεέ τού Αβραάμ, του Ισαάκ, και του Ισραήλ, ας γίνει σήμερα γνωστό, ότι εσύ είσαι ο Θεός στον Ισραήλ, κι εγώ δούλος σου, και σύμφωνα με τον λόγο σου έκανα όλα αυτά τα πράγματα
37 εισάκουσέ με, Κύριε, εισάκουσέ με, για να γνωρίσει αυτός ο λαός ότι εσύ ο Κύριος είσαι ο Θεός, κι εσύ γύρισες την καρδιά τους πίσω.
Όταν όλα πλέον ήταν έτοιμα, ο πρ. Ηλίας υπεραμύνθηκε της αληθινής λατρείας και έκανε μια προσευχή προς τον Θεό. Με την προσευχή του αυτή έδειξε ξεκάθαρα ποιες ήταν οι προτεραιότητές του. Ζήτησε από τον Θεό ν’ αποκαλυφθεί στέλνοντας φωτιά από του ουρανό. Πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα ο Ηλίας ήθελε να καταλάβει ο λαός ποιος είναι ο αληθινός Θεός και ότι ο Βάαλ, τον οποίο επικαλούνταν ήταν κίβδηλος και ανύπαρκτος. Δεύτερον, ήθελε να ξέρουν όλοι ότι ο ίδιος δεν ήταν παρά ένας ταπεινός υπηρέτης του αληθινού Θεού και ότι στον Θεό ανήκε κάθε δόξα και κάθε τιμή. Με τη συγκλονιστική προσευχή του ο Ηλίας έδειξε ότι αγαπούσε το λαό του και λαχταρούσε να τον δει να επιστρέφει μετανοημένος για την αποστασία του (ΙΗ/18: 36,37).
38 Τότε, έπεσε φωτιά από τον Κύριο και κατέφαγε το ολοκαύτωμα, και τα ξύλα, και τις πέτρες, και το χώμα, και έγλειψε το νερό, αυτό που ήταν στο αυλάκι.
39 Και όταν ολόκληρος ο λαός το είδε, έπεσαν μπρούμυτα μπροστά τους, και είπαν: Ο Κύριος, αυτός είναι ο Θεός ο Κύριος, αυτός είναι ο Θεός.
Ποια ήταν η απάντηση του Θεού στην προσευχή του πρ. Ηλία; Η αφήγηση του Λόγου του Θεού είναι συγκλονιστική: «Αμέσως έπεσε η φωτιά του Κυρίου από τον ουρανό, καίγοντας όχι μόνον το ολοκαύτωμα, αλλά και τα ξύλα, και τις πέτρες και το χώμα και έγλειψε το νερό, αυτό που ήταν στο αυλάκι». Τι εκπληκτική απάντηση έδωσε ο Θεός! Μετά από τη θαυμαστή αυτή επέμβαση του Θεού, ο λαός αναγκάστηκε ν’ αναγνωρίσει τον Κύριο σαν τον μόνον αληθινό Θεό. «Ο Κύριος, αυτός είναι ο Θεός ο Κύριος, αυτός είναι ο Θεός», κραύγαζαν όλοι μαζί (εδ. 39).
40 Και ο Ηλίας τούς είπε: Πιάστε τούς προφήτες τού Βάαλ κανένας απ' αυτούς ας μη διασωθεί. Και τους έπιασαν και ο Ηλίας τούς κατέβασε στον χείμαρρο Κεισών, κι εκεί τους έσφαξε.
Ο πρ. Ηλίας ζήτησε από το λαό να κάνουν ό,τι θα έπρεπε να είχαν κάνει εδώ και πολλά χρόνια, να υπακούσουν στο Νόμο του Θεού, ο οποίος έλεγε ότι «οι ψευδοπροφήτες και οι ειδωλολάτρες έπρεπε να θανατώνονται» (Δευτερονόμιο ΙΓ/13: 5-9).
Οι ιερείς του Βάαλ ήταν ορκισμένοι εχθροί του αληθινού Θεού και δρούσαν εκούσια αντίθετα με τις εντολές του Θεού. Δεν μπορούσε να υπάρξει πλέον έλεος προς αυτούς, γιατί είχαν ξεπεράσει προ πολλού τα όρια του ελέους του Θεού καίγοντας ζωντανά αθώα παιδιά σε θυσίες. Ο προφήτης του Θεού «Ιερεμίας» (ΙΘ/19: 5), αναφέρει χαρακτηριστικά: «Και οικοδόμησαν τους ψηλούς τόπους τού Βάαλ, για να καίνε τους γιους τους μέσα σε φωτιά, ολοκαυτώματα προς τον Βάαλ το οποίο δεν είχα προστάξει ούτε είχα μιλήσει ούτε είχε ανέβει στην καρδιά μου». Ο πρ. Ηλίας πρόσταξε να πιάσουν τους ιερείς του Βάαλ και να τους εκτελέσουν, όπως και έγινε (εδ. 40). Αυτό δεν ήταν μια πράξη φανατισμού, μίσους ή μισαλλοδοξίας, αλλά προέβη σε μια δίκαιη εκτέλεση εκ μέρους του Θεού, σύμφωνα με το πνεύμα της εποχής.
Ο προφήτης του Θεού, Ηλίας, απέδιδε αποκλειστική λατρεία στον αληθινό Θεό και, δίνοντας τη μαρτυρία του σε καιρούς πολύ δύσκολους, παρότρυνε και άλλους να κάνουν το ίδιο. Με μεγάλη τόλμη ξεσκέπασε την απάτη της θρησκεία την οποία χρησιμοποιούσε ο σατανάς, για ν’ απομακρύνει τους ανθρώπους από το Θεό. Εμπιστεύτηκε τον εαυτόν του στη δύναμη Εκείνου και δε στηρίχτηκε στις δικές του ικανότητες ή στη δική του θέληση, αντίθετα υπεραμύνθηκε με κάθε τρόπο της αγνής λατρείας του Θεού.
Είθε όλοι να μιμούμαστε την πίστη του! ---
**Στο προσωπικό blog giorgoskomninos.blogspot.com έχουν γίνει και οι παρακάτω δημοσιεύσεις σχετικά με τη ζωή και το έργο του Προφήτη του Θεού, Ηλία:
Η δημοσίευση έχει γίνει: Στις 22-06-2018 & στις 27-05-2013.
