Ευαγγέλιον "κατά ΜΑΤΘΑΙΟΝ", κεφ. ΚΔ/24, εδάφ. 1 – 35.
1 Και εξελθών ο Ιησούς ανεχώρει από του ιερού· και προσήλθον οι μαθηταί αυτού διά να επιδείξωσιν εις αυτόν τας οικοδομάς του ιερού.
2 Ο δε Ιησούς είπε προς αυτούς· Δεν βλέπετε πάντα ταύτα; αληθώς σας λέγω, δεν θέλει αφεθή εδώ λίθος επί λίθον, όστις δεν θέλει κατακρημνισθή.
3 Και ενώ εκάθητο επί του όρους των Ελαιών, προσήλθον προς αυτόν οι μαθηταί κατ' ιδίαν, λέγοντες· Ειπέ προς ημάς πότε θέλουσι γείνει ταύτα, και τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντελείας του αιώνος;
4 Και αποκριθείς ο Ιησούς, είπε προς αυτούς· Βλέπετε μη σας πλανήση τις.
5 Διότι πολλοί θέλουσιν ελθεί επί τω ονόματί μου, λέγοντες, Εγώ είμαι ο Χριστός, και πολλούς θέλουσι πλανήσει.
6 Θέλετε δε ακούσει πολέμους και φήμας πολέμων· προσέχετε μη ταραχθήτε· επειδή πάντα ταύτα πρέπει να γείνωσιν, αλλά δεν είναι έτι το τέλος.
7 Διότι θέλει εγερθή έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και θέλουσι γείνει πείναι και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους·
8 πάντα δε ταύτα είναι αρχή ωδίνων.
9 Τότε θέλουσι σας παραδώσει εις θλίψιν και θέλουσι σας θανατώσει, και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων των εθνών διά το όνομά μου.
10 Και τότε θέλουσι σκανδαλισθή πολλοί και θέλουσι παραδώσει αλλήλους και θέλουσι μισήσει αλλήλους.
11 Και πολλοί ψευδοπροφήται θέλουσιν εγερθή και πλανήσει πολλούς,
12 και επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή.
13 Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή.
14 Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος.
15 Όταν λοιπόν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως, το λαληθέν διά του προφήτου Δανιήλ, ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω -ο αναγινώσκων ας εννοή-
16 τότε οι εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν επί τα όρη·
17 όστις ευρεθή επί του δώματος, ας μη καταβή διά να λάβη τι εκ της οικίας αυτού·
18 και όστις ευρεθή εν τω αγρώ, ας μη επιστρέψη οπίσω διά να λάβη τα ιμάτια αυτού.
19 Ουαί δε εις τας εγκυμονούσας και τας θηλαζούσας εν εκείναις ταις ημέραις.
20 Προσεύχεσθε δε διά να μη γείνη η φυγή υμών εν χειμώνι μηδέ εν σαββάτω.
21 Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ' αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.
22 Και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι, δεν ήθελε σωθή ουδεμία σάρξ· διά τους εκλεκτούς όμως θέλουσι συντμηθή αι ημέραι εκείναι.
23 Τότε εάν τις είπη προς υμάς· Ιδού εδώ είναι ο Χριστός ή εδώ, μη πιστεύσητε·
24 διότι θέλουσιν εγερθή ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και θέλουσι δείξει σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε να πλανήσωσιν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς.
25 Ιδού, προείπα προς υμάς.
ΣΧΟΛΙΑ:
Ο Λόγος του Θεού μας διαβεβαιώνει ότι τις "έσχατες ημέρες" θα υπάρξουν σημεία που θα προηγηθούν του τέλους και του ερχομού του Κυρίου. Όμως το πρόβλημα δεν είναι αν θα υπάρξουν σημάδια, το πρόβλημα είναι αν θα υπάρξουν μάτια πνευματικά γυμνασμένα, ώστε να μπορούν να δουν αυτά τα σημεία. Όλα τα αντικείμενα που μας περιβάλουν εκπέμπουν οπτικά κύματα τα οποία πέφτουν πάνω στο μάτι του ανθρώπου όμως αν το οπτικό νεύρο είναι νεκρό, δεν μπορεί ο άνθρωπος να δει και να διακρίνει τίποτα. Συνεπώς το θέμα δεν είναι αν θα υπάρξουν σημάδια στους τελευταίους καιρούς, το θέμα είναι αν θα τα διακρίνουμε και αν θα τα ερμηνεύσουμε σωστά. Και η σωστή διάκριση και ερμηνεία τους θα εξαρτηθεί από τη δική μας πνευματική κατάσταση.
Κάποτε κάποιοι Φαρισαίοι και κάποιοι Σαδδουκαίοι, άνθρωποι πονηροί, διεστραμμένοι ήρθαν στον Κύριο και μέσα στη σκληροκαρδία τους και την αμετανοησία τους ζήτησαν να τους δείξει κάποιο "σημείο" από τον ουρανό, για να πειστούν για όλα εκείνα τα οποία έλεγε ο Κύριος (Ματθαίος ΙΒ/12: 38). Ο Κύριος είδε τις κακές τους προθέσεις, διέκρινε ότι καμία διάθεση δεν είχαν για να μάθουν την αλήθεια, είδε ότι τα μάτια τους τα πνευματικά ήταν κλειστά, νεκρά, και τους απάντησε με ένα πολύ σκληρό τρόπο:
1 Και καθώς ήρθαν κοντά του οι Φαρισαίοι και οι Σαδδουκαίοι, πειράζοντάς τον, ζήτησαν να τους δείξει ένα σημείο από τον ουρανό.
2 Και εκείνος, αποκρινόμενος σ' αυτούς, είπε: Όταν γίνει βράδυ, λέτε: Καλός ο καιρός επειδή, ο ουρανός κοκκινίζει.
3 Και το πρωί: Σήμερα είναι χειμώνας επειδή, ο ουρανός κοκκινίζει σκοτεινιάζοντας. Υποκριτές, το μεν πρόσωπο του ουρανού ξέρετε να το διακρίνετε, τα σημεία των καιρών, όμως, δεν μπορείτε;
4 Γενεά πονηρή και μοιχαλίδα ζητάει σημείο όμως, σημείο δεν θα δοθεί σ' αυτήν, παρά μονάχα το σημείο τού προφήτη Ιωνά. Και αφήνοντάς τους αναχώρησε. (Ματθαίος ΙΣ/16: 1 – 4).
Δεν μπορεί να δει, δεν μπορεί να διακρίνει ο άπιστος, ο αρνητής του Θεού. Ο άγγελος του Θεού σχετικά με τις ημέρες εκείνες αναφέρει στο βιβλίο του πρ. "Δανιήλ": "Πολλοί θέλουσι καθαρισθή και λευκανθή και δοκιμασθή και οι ασεβείς θέλουσιν ασεβεί και ουδείς εκ των ασεβών θέλει νοήσει αλλ' οι συνετοί θέλουσι νοήσει" (Δανιήλ ΙΒ/12: 10). Κανένας από τους ασεβείς δε θα εννοήσει όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Ο κόσμος που έχει αρνηθεί το Θεό και Eκείνον τον οποίο ο Θεός απέστειλε, τον Ιησού Χριστό, όπως και στις ημέρες του Νώε, τις ημέρες του Λωτ, θα συνεχίζει να βαδίζει στο δικό του ρυθμό και το δικό του δρόμου, που διαχρονικά είναι: «έτρωγαν, έπιναν, ενύμφευον, ενυμφεύοντο, αγόραζον και επώλουν και δεν ενόησαν πότε ο Θεός έκλεισε την πόρτα της κιβωτού» (Λουκάς ΙΖ/17: 26-30).
Όμως οι πιστοί δε θα πρέπει να ζητάνε σημάδια από τον Κύριο. Αυτά ούτως ή άλλως θα έρθουν, αφού ο Κύριος τα αναφέρει, αλλά θα πρέπει να ζητάνε να μένουν "ξάγρυπνοι", με τα πνευματικά μάτια ανοιχτά, ώστε να μπορέσουν να διακρίνουν τα σημάδια, όταν αυτά θα εμφανιστούν.
Στοιχεία που θα φανερώνουν τον ερχομό του Κυρίου θα εμφανιστούν στην Εκκλησία του Χριστού, στον κόσμο αλλά και τον λαό Ισραήλ.
1/ Ποια θα είναι η κατάσταση της εκκλησίας, όταν θα παρουσιαστεί ο Κύριος. Δύο λέξεις τα λένε όλα : Χαλαρότητα και Αποστασία.
Α) Χαλαρότητα. «Και επειδή ο νυμφίος εβράδυνεν, ενύσταξαν πάσαι (μωραί & φρόνιμοι) και εκοιμώντο» (Ματθαίος ΚΕ/25: 5).
Πώς συνέβη αυτό; Καλά οι μωρές κοιμήθηκαν, όμως οι φρόνιμες γιατί κοιμήθηκαν; Ο Κύριος είπε κάποτε (Ματθαίος ΙΓ/13: 33) «όμοια είναι η βασιλεία των ουρανών με προζύμι το οποία πήρε η γυναίκα το έβαλε μέσα στο αλεύρι και σε λίγο, όλο το φύραμα έγινε ένζυμο". Ο Ιησούς χρησιμοποίησε το προζύμι ως σύμβολο διαφθοράς (Ματθαίος ΙΣ/16: 12 & Μάρκος Η/8: 15). Μέσα στο αλεύρι το καθαρό της Εκκλησίας σιγά και σταθερά θα μπει το "προζύμι" του κόσμου και θα ασκήσει μια ολέθρια επίδραση. Θα επέλθει έτσι στην Εκκλησία μία πνευματική κόπωση, ένας αποπροσανατολισμός, μια άνευ προηγουμένου χαλαρότητα. Έτσι οι πιστοί, αντί να έχουν τα μάτια τους προς τα άνω, θα τα έχουν στρέψει προς τα κάτω μέσα σε ένα πνεύμα χαλαρότητας, μέσα σε ένα πνεύμα συμβιβασμού με το πνεύμα του κόσμου. Ιδιαίτερη εντύπωση μου κάνει η φράση: «εωσού έγινεν όλον ένζυμον».
Να γιατί ο Κύριος αναρωτήθηκε κάποτε: «Ο υιός του ανθρώπου όταν έλθει, άραγε θέλει βρει την πίστη επί της γης» (Λουκάς ΙΗ/18: 8). Τις τελευταίες ημέρες ο εχθρός θα δουλέψει πολύ, θα επιστρατεύσει όλα τα μέσα και όλες τους τις δυνάμεις, για να παραπλανήσει ακόμα και τους "εκλεκτούς" (Μάρκος ΙΓ/13: 23). Όχι μόνο πρόοδο πνευματική δε θα παρουσιάζει η Εκκλησία τους έσχατους καιρούς, αλλά θα παρουσιάζει μία οπισθοδρόμηση, που θα είναι αποτέλεσμα του συμβιβασμού της με τον αμαρτωλό κόσμο. Δε θα λείψουν από την εκκλησία ούτε οι εκδηλώσεις, ούτε οι μουσικές, οι χορωδίες, θα λείψει όμως η αληθινή πίστη, το ταπεινό πνεύμα, η συγχώρεση και πάνω απ’ όλα θα λείψει η αγάπη.
Ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή "Β΄ προς Θεσσαλονικείς" (κεφ. Β/2, εδ. 1-3), αναφέρει ότι πριν από την ημέρα του Κυρίου θα έλθει πρώτα η αποστασία. Το προζύμι του σαρκικού πνεύματος, της αγάπης του κοσμικού φρονήματος, η αμαρτία, αργά και σταθερά θα προχωρήσει μέσα στην Εκκλησία με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία εκκλησία με κοινωνική και κοσμική εικόνα, που με μεγάλη δυσκολία θα ομολογεί το Όνομα του Θεού, αλλά και αν το κάνει, θα φαίνεται «ως αστεϊζόμενη». Ας θυμηθούμε εκείνη την ομολογία του Λωτ μετά την ειδοποίηση την οποία έλαβε ότι ο Θεός θα καταστρέψει τα Σόδομα και τα Γόμορα: "Εξήλθε λοιπόν ο Λώτ και ελάλησε προς τους γαμβρούς αυτού, τους μέλλοντας να λάβωσι τας θυγατέρας αυτού, και είπε, Σηκώθητε, εξέλθετε εκ του τόπου τούτου διότι καταστρέφει ο Κύριος την πόλιν. Αλλ' εφάνη εις τους γαμβρούς αυτού ως αστεϊζόμενος"(Γένεση ΙΘ/19: 14). Μίλησε ο Λώτ στους γαμπρούς για την καταστροφή που ερχόταν και εκείνοι δεν τον πήραν στα σοβαρά νομίζοντας ότι αστειευόταν. Τούτο συνέβη, γιατί η ζωή του δεν ήταν συνεπής με τα πράγματα του Θεού. Τα λόγια του δεν είχαν τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Καθώς πολλές φορές μιλάμε στους ανθρώπους για το Χριστό δε μας αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα οι άνθρωποι δεν μας παίρνουν σοβαρά, ας κοιτάξουμε μέσα μας, ας εξετάσουμε καλύτερα τη σχέση μας με το Θεό.
Αλήθεια πόσο έντονα τούτα τα σημάδια γίνονται φανερά στις ημέρες μας μέσα στο σώμα της Εκκλησίας! Πόση πνευματική κόπωση, πόσος συμβιβασμός, πόση κοσμικότητα, πόση ομοιότητα με την τραγική εκείνη εκκλησία της Λαοδίκειας (Αποκάλυψη Γ/3: 14-22). Ασυμβίβαστος ο Κύριος απευθύνεται σ' αυτήν και της λέγει: "Εξεύρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός είθε να ήσουν ψυχρός ή ζεστός ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου". Εμετό φέρνει στον Κύριο η χαλαρή εκκλησία.
Β) Αποστασία. Επίσης προς την Εκκλησία Του ο Κύριος έχει στείλει μια προειδοποίηση, που αφορά ιδιαιτέρως τις έσχατες ημέρες. «Βλέπετε, μη σας πλανήσει κανείς, διότι πολλοί θα έλθουν στο όνομά μου, λέγοντες (για τον εαυτόν τους), εγώ είμαι ο Χριστός και πολλούς θα πλανήσουν» (Ματθαίος ΚΔ/24: 4-5). Ήξερε ο Κύριος ότι θα βρεθούν κάποιοι άνθρωποι, που θα Τον μιμούνταν και θα διακήρυτταν: «εγώ είμαι ο Χριστός». Έτσι θα κορυφωθεί η αποστασία. Σχετικά με την «αποστασία» ο Λόγος του Θεού αναφέρεται στην επιστολή "Β' προς Θεσσαλονικείς" (κεφ. Β/2, εδ. 4), στην οποία γίνεται λόγος για τον άνθρωπο της αμαρτίας, τον αντίχριστο, ο οποίος θα ηγηθεί στο έργο της αποστασίας και «θα εναντιωθεί σε κάθε τι που λέγεται Θεός ή σέβασμα, ώστε να καθίσει σαν θεός στον Ναό του Θεού, με την αξίωση ότι αυτός είναι ο Θεός». Αυτό το επικίνδυνο σημείο της απομιμήσεως, αυτή η χαλαρή, η αποστάτισσα εκκλησία, λέγει ο Χριστός, θα πλανήσει πολλούς καθώς θα το συνοδεύουν και πλαστές θαυματουργικές πράξεις «σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε να πλανήσουν ει δυνατόν και τους εκλεκτούς» (Ματθαίος ΚΔ/24: 24).
Αυτό σημαίνει ότι τα θαύματα δεν αποτελούν πάντοτε κανόνα πίστεως, ούτε εγγυώνται την αλήθεια. Θαυματοποιοί θα είναι εκείνοι που θα εμφανισθούν ενώπιον του Κυρίου την ημέρα της κρίσεως με την αξίωση ότι προφήτευαν και δαιμονισμένους ελευθέρωναν και θαύματα πολλά έκαναν. Όμως η απάντηση του Κυρίου προς αυτούς θα είναι : «Ποτέ δεν σας γνώρισα. Φύγετε από μπροστά μου οι εργάτες της ανομίας» (Ματθαίος Ζ/7: 22). Είναι σημεία των καιρών τούτα που κατά έντονο τρόπο βοούν ότι βρισκόμαστε στο τέλος.
2/ Σημεία, για όσους μπορούν να τα διακρίνουν, θα υπάρχουν και μέσα στην κοινωνία των ανθρώπων. Ο άδικος θα γίνεται «..έτι άδικος» (Αποκάλυψη ΚΒ/22: 11). Η ηθική στάθμη θα βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο. Ο Απ. Παύλος, γράφοντας προς το πνευματικό του παιδί τον Τιμόθεο, είναι πολύ αποκαλυπτικός για τον άνθρωπο των εσχάτων ημερών: "Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής. Και τούτους φεύγε" (Β΄ Τιμόθεον Γ/3: 1-5). Είναι σημείο των εσχάτων ημερών ο πολλαπλασιασμός της βίας και της ανομίας, καθώς και η απειθαρχία, η αχαλίνωτη ζωή, η φαυλότητα, η φιλαυτία,η έλλειψη αγάπης, η ψυχρότητα και η αδιαφορία (Ματθαίος ΚΔ/24: 12).
Ο άνθρωπος κατάφερε να αποκτήσει τεράστιες γνώσεις, να αυξηθεί τεχνολογικά, αλλά δεν κατάφερε να προοδεύσει πνευματικά. Αγνόησε το Θεό στη διαδρομή του. Προσπάθησε να δημιουργήσει πολιτισμό, χωρίς το Θεό και το μόνο που κατάφερε μέσα από την ασύλληπτη τεχνολογική πρόοδο είναι να μπορεί να κατασκευάζει όλο και πιο τέλεια όπλα, όλο και πιο "έξυπνες" βόμβες μαζικής καταστροφής.
Ένα άλλο σημείο που θα διακρίνει τον κόσμο κατά τις έσχατες ημέρες θα είναι η "έλλειψη ειρήνης". Αποκαλυπτικός και εδώ ο Κύριος: "Θέλετε δε ακούσει πολέμους και φήμας πολέμων προσέχετε μη ταραχθήτε επειδή πάντα ταύτα πρέπει να γείνωσιν, αλλά δεν είναι έτι το τέλος. Διότι θέλει εγερθή έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και θέλουσι γείνει πείναι και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους πάντα δε ταύτα είναι αρχή ωδίνων" (Ματθαίος ΚΔ/24: 6-8). Τι μεγάλος αγώνας έγινε κατά καιρούς, για να επικρατήσει η ειρήνη πάνω στον κόσμο! Όμως κάθε προσπάθεια καταλήγει σε πόλεμο, που είναι όλο και πιο σκληρός. Αποτέλεσμα της αμαρτίας είναι ο πόλεμος, γιατί «ειρήνη δεν υπάρχει στους ασεβείς» (Ησαΐας ΜΗ/48: 22). Όσες προσπάθειες και αν γίνουν, δε μπορεί να υπάρξει ειρήνη χωρίς τον «άρχοντα της ειρήνης», τον Ιησού Χριστό (Ησαΐας Θ/9: 6). «Αυτός είναι η ειρήνη ημών». (Εφεσίους, Β/2: 14).
Χαρακτηριστικό των πολέμων στις έσχατες ημέρες θα είναι η απερίγραπτη σκληρότητα και οι μαζικές καταστροφές. Οι πόλεμοι αυτοί θα έχουν και ένα άλλο στοιχείο, που δεν υπήρξε μέχρι σήμερα. Δε θα έρθουν αντιμέτωπα μόνον τα κράτη μεταξύ τους, αλλά θα «εγερθεί και έθνος εναντίον έθνους», όπως ακριβώς συνέβη στη Γιουγκοσλαβία πριν από λίγα χρόνια, όπως συμβαίνει σήμερα σε πολλά κράτη της Αφρικής. Ο πόλεμος και οι φήμες (Ματθαίος ΚΔ/24: 6,7) για νέους πολέμους, φημολογείται ότι θα επιτεθεί η Αμερική στο Ιράν, όπως ακριβώς έκανε και στο Ιράκ, φημολογείται ότι ετοιμάζεται επίθεση στη βόρεια Κορέα και άλλες φήμες που στις έσχατες ημέρες θα γίνονται όλο και πιο έντονες.
Για όλα αυτά ο Κύριος μας δίνει μια προειδοποίηση. «Προσέχετε, μη ταραχτείτε. Όλα αυτά πρέπει πρώτα να γίνουν, αλλά δεν είναι ακόμη το τέλος» (Ματθαίος ΚΔ/24: 6). Όλα τούτα είναι «αρχές ωδίνων» (Μάρκος ΙΓ/13: 8).
Άλλα σημεία των εσχάτων ημερών είναι :
«έσονται λιμοί» (Ματθαίος ΚΔ/24: 7). Πείνα που θα είναι σε ευρεία και ασυνήθιστη κλίμακα.
«έσονται λοιμοί». Θα ακολουθήσουν αρρώστιες (Ματθαίος ΚΔ/24: 7), γιατί είναι φυσικό ύστερα από πείνα να αναμένουμε επιδημίες. Άλλωστε αποτέλεσμα της πείνας είναι η αρρώστια.
«έσονται ….. σεισμοί, κατά τόπους (Ματθαίος ΚΔ/24: 7).
«καθώς έγινε στις ημέρες του Νώε» (Λουκ. ΙΖ : 26-30). Τι γινόταν τις ημέρες του Νώε: "Και όπως έγινε κατά τις ημέρες τού Νώε, έτσι θα είναι και κατά τις ημέρες τού Υιού τού ανθρώπου, έτρωγαν, έπιναν, νύμφευαν, νυμφεύονταν, μέχρι την ημέρα κατά την οποία ο Νώε μπήκε μέσα στην κιβωτό και ήρθε ο κατακλυσμός και τους εξολόθρευσε όλους. Παρόμοια, και όπως έγινε κατά τις ημέρες τού Λωτ έτρωγαν, έπιναν, αγόραζαν, πουλούσαν, φύτευαν, οικοδομούσαν και κατά την ημέρα που ο Λωτ βγήκε έξω από τα Σόδομα, έβρεξε φωτιά και θειάφι από τον ουρανό, και τους εξολόθρευσε όλους. Κατά τον ίδιο τρόπο θα είναι κατά την ημέρα που θα φανερωθεί ο Υιός τού ανθρώπου.
3/ Σημεία πριν από τον ερχομό του Κυρίου θα εμφανιστούν και στο λαό Ισραήλ, το λαό τον οποίον "ο Θεός εξέλεξε, για να αναγγείλει τις αρετές τους και να γίνει γνωστός σε όλα τα έθνη μέσω του λαού αυτού" (Α΄ Πέτρου Β/2: 9). Ο λαός Του όμως, όταν ήρθε ο Κύριος, δεν Τον δέχθηκε, δε στάθηκε μέσα στην ιστορία όπως ο Θεός ήθελε. Την κρίσιμη ώρα μπροστά στον Πιλάτο Τον αρνήθηκε. «Δεν θέλωμεν ούτος βασιλεύσει εφ’ ημών, άρον, άρον σταύρωσον αυτόν. Το αίμα αυτούς εφ’ ημών και επί των τέκνων ημών» (Ματθαίος ΚΖ/27: 25)
Επί 19 αιώνες ο λαός Ισραήλ (από το 70 μ.Χ. μέχρι το έτος 1948), ο λαός αυτός δεν είχε πατρίδα και ήταν περιπλανώμενος σε όλα τα έθνη. Ένα από τα σημεία των εσχάτων ημερών είναι ότι ο λαός αυτός θα αποκτήσει και πάλι τη χαμένη πατρίδα του. Ο Κύριος εκατοντάδες χρόνια, πριν συμβούν όλα αυτά, τους είχε προειδοποιήσει δια των προφητών. (Ωσηέ Γ/3: 4, Αμώς Θ/9: 9, Ιερεμίας Θ/9: 16, Ιεζεκιήλ Δ/4: 13). Όμως ο Θεός τους είχε υποσχεθεί ότι θα έρθει ώρα που θα τους μαζέψει και πάλι στη γη των πατέρων του (Ησαΐας ΙΑ/11: 11,12), Ιερεμίας ΛΒ/32: 37).
Ο Κύριος ήταν αποκαλυπτικός για τις έσχατες ημέρες σχετικά με το Λαό Ισραήλ (Μάρκος ΙΓ/13: 28). «από τη συκιά μάθετε την παραβολή όταν το κλαδί της γίνει ήδη απαλό, και βγάζει τα φύλλα, ξέρετε ότι το θέρος είναι κοντά, έτσι κι εσείς, όταν δείτε να γίνονται αυτά, ξέρετε ότι είναι κοντά το τέλος. Η επάνοδος των Εβραίων στην πατρίδα τους αποτελεί αναμφισβήτητα ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα όλων των εποχών. Σήμερα μεγάλος αριθμός Εβραίων έχουν επιστρέψει στην πατρίδα τους. Τις ημέρες που θα πλησιάζει το τέλος και ο ερχομός του Κυρίου μας Ιησού Χριστού όλοι οι Εβραίοι απ' όλα τα κράτη της γης θα εγκατασταθούν στην πατρίδα τους (Ιεζεκιήλ ΛΣ/36: 24).
Επίλογος.
Τι τραγικά σημεία όλα τούτα πάνω στον κόσμο, καθώς η ημέρα του Κυρίου πλησιάζει! Ο προφήτης Ησαΐας φαντάζεται ένα κάστρο και στον πύργο του κάστρου διακρίνει το φρουρό. Είναι νύχτα, είναι προχωρημένη νύχτα, όπως είναι και σήμερα πάνω στον κόσμο. Ο φρουρός έχει το πρόσωπό τους στραμμένο προς την ανατολή προσπαθώντας να διακρίνει τα πρώτα σημάδια της αυγής και τον ρωτά ο προφήτης: «Φρουρέ, τι περί της νυκτός» και ο φρουρός απαντάει: «η νύχτα έχει προχωρήσει πολύ και η αυγή είναι πλησίον» (Ησαΐας ΚΑ/21: 11-12). Το σκοτάδι προχώρησε πάρα πολύ πάνω στον κόσμο. Τούτο το απόλυτο σκοτάδι που μας κυκλώνει όλους μας είναι το μεγαλύτερο σημείο ότι η αυγή πλησιάζει, η ημέρα φτάνει, ο Κύριος έρχεται για να παραλάβει την Εκκλησία Του (Α΄ Θεσσαλονικείς Δ/4: 13-18).
Ο Κύριος προς τους δικούς Του έδωσε μια προειδοποίηση: «Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνονται, ανακύψατε (σηκώσατε) τας κεφαλάς σας, διότι πλησιάζει η απολύτρωσής σας» (Λουκάς ΚΑ/21: 28). Λίγο ακόμη χρειάζεται "ο λαός του Θεού να μείνει "ξάγρυπνος" για να μείνουν "λαμπάδες αναμμένες" που θα φωτίζουν με το φως του Χριστού ένα κόσμο που χάνεται, γιατί δε γνώρισε Εκείνον (Α΄ Ιωάννου Γ/3: 1). Στον κήπο της Γεσθημανή ο Κύριος ζήτησε από τους μαθητές του να μείνουν για λίγο ξάγρυπνοι, καθώς Εκείνος πήγε πιο πέρα να προσευχηθεί. Όταν γύρισε, τους βρήκε να κοιμούνται. Πόσο πικρό τα παράπονο του Κυρίου στον Πέτρο! «Δεν ηδυνήθητε μιάν ώραν να αγρυπνήσητε μετ’ εμού» (Ματθαίος ΚΣ/26: 40).
Τι πικρό να ακούσει μια ψυχή από το στόμα του Κυρίου τούτα τα λόγια! Ας μείνουμε "ξάγρυπνοι" για λίγο ακόμη. Ας μείνουμε μέσα στον Κύριο «εν Χριστώ» (Β΄ Κορινθίους Ε/5: 17) για λίγο ακόμα. Το έχουμε ανάγκη εμείς, το έχουν ανάγκη οι γύρω μας, το έχει ανάγκη ο Κύριος. Αλήθεια πόσο μεγάλος θα είναι ο έπαινος του Κυρίου για την ψυχή εκείνη που σταθεί πιστή! "Και είπε προς αυτόν ο κύριος αυτού· Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ· εις τα ολίγα εστάθης πιστός, επί πολλών θέλω σε καταστήσει· είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου" (Ματθαίος ΚΕ/25: 21). Ο Κύριος είναι "μισθαποδότης". (Εβραίους ΙΑ/11: 6). ---
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου