Ω ΠΙΣΤΕ, ΠΡΟΧΩΡΑ (ΣΕΙΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ).

Ω ΠΙΣΤΕ,  ΠΡΟΧΩΡΑ

Ω πιστέ προχώρα και μη σταματάς,

της ζωής ο δρόμος είναι Γολγοθάς.

Όσο κι αν σε θλίβει τώρα το κακό

σε προσμένει δόξα  κει στον ουρανό.

Ω, αγάλου οδοιπόρε,

στο ταξίδι σου αυτό,

έχεις σύντροφο τον πράο,

το γλυκύτατο Χριστό.

Όσο κι αν η νύχτα είναι σκοτεινή,

στην καρδιά σου μέσα δεν μπορεί να μπει.

Κι αν σαν οδοιπόρος τώρα κουραστείς,

κάποτε για πάντα θα αναπαυθείς.

Έχει ακόμη δρόμο για τον ουρανό,

δύσκολο, θλιμμένο και πολύ στενό.

Μα και του Πατέρα η άσωστη πηγή,

έχει να ζητήσεις χάρη πιο πολλή.

Έρχετ’ ο Σωτήρας απ’ τον ουρανό,

να σε παραλάβει έτοιμο, αγνό.

Έχε πάντα θάρρος τώρα στη ζωή,

όποιος θα νικήσει, πάντοτε θα ζει.

ΘΕΛΩ ΝΑ ΨΑΛΛΩ

Θέλω να ψάλλω Λυτρωτά

για την αγάπη τη βαθιά,

που έδειξες Εσύ για με

κι ήρθες στη γη να σταυρωθείς.

Για μένα τον αμαρτωλό

ανέβηκες εις το σταυρό,

πήρες στους ώμους Σου Εσύ,

την ιδική μου ενοχή.

Πόσο μ’ αγάπησες Χριστέ,

και πέθανες Εσύ για με !

Εσύ το άκακο Αρνί,

πήρες τη θέση του ληστή.

Για να σωθώ απ’ την οργή

κατάρα έγινες Εσύ,

επάνω στο σκληρό Σταυρό,

πεθαίνεις σαν αμαρτωλός

Θέλω να ψάλλω Λυτρωτά,

για την αγάπη τη βαθιά,

που έδειξες Εσύ για με,

Άμωμε του Θεού Αμνέ.

Ω! Δεν μπορώ να κρατηθώ,

αμέσως τρέχω στο Σταυρό,

με δάκρυα για να σου πω:

«Σωτήρα μου Σ’ ευχαριστώ».

ΜΕΣ ΤΟΝ ΤΡΑΧΥ ΜΟΥ ΤΟ ΔΡΟΜΟ

Μες στον τραχύ μου το δρόμο

να με καρατάς απ’ το χέρι,

χωρίς  Εσέ, Κύριέ μου,

είναι βαρύς ο σταυρός

Και τα βουνά χαμηλώνουν

των θλίψεών μου με  Σε,

σύννεφα σαν με κυκλώνουν,

ο ήλιος είσαι για με.

Με της ψυχής μου τα μάτια

όταν  Εσένα κοιτάζω,

καθόλου εγώ δε διστάζω

να προχωρήσω μπροστά.

Ώσπου να φθάσω στο τέρμα,

μπρος στην ουράνια την πύλη,

κράτα με από το χέρι,

Ω! Κύριέ μου, Εσύ.

Ω! πλήρωνέ με, με Πνεύμα,

για να μπορώ να νικάω

τους πειρασμούς που για μένα

είναι φορτίο βαρύ. 

KAΠΟΙΟΣ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ

Κάποιος νοιάζεται για σένα,

που χεις πόνο στην καρδιά

κάποιος θέλει να σου δώσει,

ευτυχία και χαρά.

Κάποιος που τον ξέχασες,

στις πιο όμορφες στιγμές,

κάποιος που σε περιμένει,

με αγκάλες ανοιχτές.

Ο Ιησούς Χριστός, ο Ιησούς Χριστός,

είναι Αυτός που νοιάζεται για σένα.

Ο Ιησούς Χριστός, ο Ιησούς Χριστός,

είναι Αυτός που πέθανε για σένα.

Ο Ιησούς, ο Ιησούς,

είναι Αυτός που νοιάζεται για σένα.

Ο Ιησούς, ο Ιησούς,

είναι Αυτός που πέθανε για σένα.

Κάποιος  νοιάζεται για σένα,

εκεί που εσύ δεν νοιάζεσαι,

κάποιος προσπαθεί  για σένα,

όσο δε φαντάζεσαι.

Κάποιος νοιάζεται για σένα,

που  ΄χεις  θλίψη στην ψυχή,

κάποιος που γιατρεύει αιώνια,

θα τον βρεις στην προσευχή.

ΟΤΑΝ ΝΙΩΘΩ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ

Όταν νιώθω κουρασμένος

κι έχω θλίψη στην ψυχή,

τρέχω στο Χριστό που με καρτερεί

είναι ώρα για προσευχή.

Όταν κούραση ή πόνος

βασανίζουν το κορμί

τρέχω στο Χριστό που με καρτερεί

είναι ώρα για προσευχή.

Όταν νιώθω να φωλιάζει

κάποιος φόβος μες την  ψυχή

τρέχω στο Χριστό που με καρτερεί

είναι ώρα για προσευχή.

Όταν βλέπω τα όνειρά μου

σαν συντρίμμια μες τη ζωή

τρέχω στο Χριστό που με καρτερεί

είναι ώρα για προσευχή.

Όταν μέσα στην καρδιά μου

κάποια ελπίδα φυλλορροεί

τρέχω στο Χριστό που με καρτερεί

είναι ώρα για προσευχή.

Ω, ΒΡΑΧΕ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ

Ω,  βράχε των αιώνων, σε Σένα θα κρυφθώ,

Συ μόνη μου ελπίδα, σε Σε θα στηριχθώ.

Ω, βράχε των αιώνων, εις Εσέ θα στηριχθώ,

έστω καν κύματα αν κτυπούν,

αρκεί να ευρεθώ κοντά Σου πάντα Ιησού μου,

δώσ’ μου ό,τι ποθώ, σε όλη τη ζωή αυτή

μέσα Σου θα κρυφθώ.

Βράχε, βοήθησέ με να Σε ακολουθώ,

στο ρεύμα της ζωής μου σε Σε θα στηριχθώ

Συ καταφύγιό μου, Συ φίλος μου πιστός,

σε όλες μου τις θλίψεις σε Σε θα στηριχθώ

ΑΤΕΝΙΣΕ ΕΚΕΙ

Ατένισε εκεί στο Σταυρό,

και δες το Σωτήρα , τον Ιησούς Χριστό.

Ανέβηκε πάνω στο σκληρό Σταυρό

για να σωθείς εσύ κι εγώ.

Δόξα σ’ Αυτόν, σ’ Αυτόν που μ’ αγάπησε.

Δόξα σ’ Αυτόν, σ’ Αυτόν που με λύτρωσε

Δόξα τιμή στον μόνο Σωτήρα, αμήν.

Ατένισε στο Γολγοθά

και δες ποιόν κρέμασαν στα σκληρά καρφιά.

Η αγάπη Τον έστειλε πάνω στο Σταυρό

για να σωθείς εσύ και εγώ.

Ω, ψάλτε και σεις στο Θεό

Ψάλτε, δοξάστε το Δημιουργό.

Η αγάπη Τον έστειλε πάνω στο Σταυρό

για να σωθείς εσύ κι εγώ.

ΑΝ ΕΣΥ ΔΕ Μ’ ΑΓΑΠΟΥΣΕΣ

Αν Εσύ δε μ’ αγαπούσες,

ποιον μπορούσα ν’ αγαπώ.

Κύριέ μου αν δεν ήσουν

που θα ήμουνα εγώ ;

Σ’ ευχαριστώ Ιησού Χριστέ,

Σ’ ευχαριστώ, Σ’ ευχαριστώ.

Σ’ ευχαριστώ Ιησού Χριστέ,

Σ’ ευχαριστώ, Σ’ ευχαριστώ

Αν Εσύ δε μου ‘χες δώσει

πόσο θα ‘μουνα φτωχός.

Κύριε αν δεν ερχόσουν

θα ΄μουν πάντα μοναχός.

Αν Εσένα δεν ακούσω

έχω θλίψη στην καρδιά.

Αν Σε Σένα δεν κοιτάξω

σβήνει όλη η χαρά.

Αν Εσύ δε μας γεμίζεις

πόσο θα ‘μαστε αδειανοί.

Αν Εσύ δε μας κρατήσεις

Κύριε μας ποια η ζωή ;

Η ΝΥΧΤΑ ΣΚΥΘΡΩΠΗ

Η νύχτα σκυθρωπή, μ’ ολίγους οπαδούς

προς τη Γεθσημανή πάει ο Ιησούς

και την ψυχή Αυτού ξίφος διαπερνά,

κόσμου την ενοχή φέρνει κι αγωνιά.

Σε τούτο το φρικτό αγώνα πριν να μπει,

παίρνει στα χέρια Του τον άρτο κι ευλογεί,

«Λάβετε, φάγετε, είναι το σώμα μου,

Τούτο να κάμετε χάρη στη μνήμη μου»

Δίνει στους μαθητές απ’ το ποτήρι Του,

«Είναι το αίμα μου, για σας που θα χυθεί,

της Διαθήκης μου της προς εσάς Καινής»

τούτο είναι Θεού σημείο της ζωής.

Σωτήρα Ιησού, ομοίως και εμείς,

από τον ουρανό μέχρι να ξαναρθείς,

τούτη την τελετή φυλάμε όλοι εμείς,

γνωρίζοντας καλά ότι αιώνια ζεις.

ΣΥ, ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ

Συ που νοιώθεις κουρασμένος,

δυστυχής κι αμαρτωλός,

έλα τώρα να σε σώσει

με το αίμα Του ο Χριστός

Μόνο το αίμα, μόνο το αίμα,

το αίμα που έτρεξε

επάνω στο σταυρό,

έλα τώρα, έλα τώρα,

το αίμα πλένει

και τον πιο αμαρτωλό.

Τις πληγές μας τις γιατρεύει

ρίχνει βάλσαμο γλυκό

και γεμίζει τις καρδιές μας

με ουράνιο θησαυρό.

Πάρε του σταυρού το δρόμο,

ο Χριστός σε προσκαλεί,

να σε πλύνει, να σε πείσει

πως και συ έχεις σωθεί.

ΠΟΙΟΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΤΥΦΛΩΝ

Ποιος τα μάτια των τυφλών

Και τα ώτα των κουφών ανοίγει;

Ο Κύριος, ο Κύριος, ο Κύριος.

Ποιος γιατρεύει τους λεπρούς

Ποιος εγείρει τους νεκρούς, ποιος είναι ;

Ο Κύριος, ο Κύριος, ο Ιησούς Χριστός.

Ποιος τον άνεμο βαστάει

Στη ζωή ποιος σε κρατάει ; Πές μου.

Ο Κύριος, ο Κύριος, ο Κύριος,

Ο Κύριος, ο Κύριος, ο Ιησούς Χριστός.

Ποιος κατέβηκε στη γη

Κι άφησε τη δόξα Του για σένα ;

Ο Κύριος, ο Κύριος, ο Ιησούς Χριστός.

Ποιος κατέβηκε στη γη

Κι άφησε τη δόξα Του για σένα;

Ο Κύριος, ο Κύριος, ο Κύριος,

Ποιος εδέχθηκε εμπαιγμό

Ποιος υπέφερε σταυρό για μένα ;

Ο Κύριος, ο Κύριος, ο  Ιησούς Χριστός.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝ’ ΑΥΤΟΣ.

Ποιος είν’ Αυτός που στέκει επάνω,

Σ’ αυτό το λόφο το γυμνό,

Τα χέρια του είναι καρφωμένα

Πάνω σ’ ένα σκληρό σταυρό.

Το πρόσωπό Του ματωμένο,

Να και το σώμα Του γυμνό

Και απ’ την πλευρά τη λογχισμένη

Το αίμα τρέχει και νερό.

Είν’ η θυσία του Πατέρα,

Είναι ο άμωμος Αμνός,

Είν’ η αλήθεια της αγάπης,

Είναι ο Ιησούς Χριστός

Ποιος είναι Αυτός που είν’ στον τάφο,

Κι έξω στρατιώτες Τον φρουρούν,

Κι οι μυροφόρες οι γυναίκες,

Πριν να χαράξει ξεκινούν.

Βρίσκουν τον τάφο ανοιγμένο,

Κι ο Ιησούς δεν είναι εκεί,

Τα ρούχα Του είναι διπλωμένα,

Κι άγγελοι στέκονται εκεί.

Μα τι ζητάτε για να βρείτε,

Τον ζώντα μέσα στους νεκρούς,

Δεν είν’ εδώ αλλ’ ανεστήθη

Τώρα θα ζει στους ουρανούς.

ΤΗ ΦΥΣΗ ΣΟΥ ΚΟΙΤΑΖΩ

Τη φύση Σου κοιτάζω, απορώ θαυμάζω

Τη σοφία Σου την τρανή.

Είσαι Θεός μεγάλος, δεν υπάρχει άλλος

Έτσι να μεγαλουργεί.

Τα έργα Σου τα θαυμαστά μου μιλούν γι’ αυτή

Τη χάρη που αγαθοποεί, με δύναμη.

Οι αυγές χαράζουν, τα’ άστρα ανταυγάζουν

Κι όλα ψάλλουν με μια φωνή.

Δόξα αλληλούια, δόξα αλληλούια,

Αλληλούια, αμήν.

Στον Γολγοθά κοιτάζω, απορώ θαυμάζω

Τη σοφία Σου την τρανή.

Πως η δικαιοσύνη κι η γλυκιά ειρήνη

Συναντήθηκαν εκεί.

Το έργο Σου το θαυμαστό μου μιλά

Γι’ αυτήν τη χάρη που αγαθοποιεί, δίνει ζωή.

Στο Χριστό στραμμένοι, με αίμα λυτρωμένοι

Όλοι ψάλλουν με μια φωνή.

Δόξα αλληλούια, δόξα αλληλούια

Αλληλούια, αμήν.

ΑΠΟ Τ’ ΟΥΡΑΝΟΥ ΤΗ ΔΟΞΑ

Από τ’ ουρανού τη δόξα ήρθε του Θεού ο γιος

Από πλούσιος έγινε φτωχός.

Απ’ το θρόνο τους Πατέρα ήρθε κάτω εδώ στη γη

Ο Χριστός για όλους μας να σταυρωθεί.

Αγάπη που λυτρώνει, βεβαιώνει,

Και φέρνει ελπίδα μέσα στην καρδιά.

Αιώνια εκεί θα ψάλλουμε για Σένα

Που μας εχάρισες το Λυτρωτή.

Την αγκάλη του Πατέρα άφησε στον ουρανό

Κι ήρθε να ‘βρει τον αμαρτωλό.

Πλήρωσε την ενοχή μου, μ’ αίμα Του πολύτιμο,

Και μια μέρα θα Τον δω στον ουρανό.

ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΣΤΑΥΡΟ

Το δικό μου σταυρό κουβαλούσες

Τα δικά μου καρφιά Συ φορούσες

Έγινες για μένα αμαρτία

Στα μάτια του Πατέρα μια θυσία

Λόγια της αγάπης μου δε βρίσκω

Την καρδιά μου να σ’ ανοίξω

Πόνεσες πολύ Χριστέ μου

Πέθανες για μένα Κύριέ μου

Όταν είδα το αίμα Σου να τρέχει

Και το βλέμμα Σου εμένα να προσέχει

Απόφαση πήρα στη ζωή μου

Να ζω για Σένα Λυτρωτή μου

Σαν ληστή σε κάρφωσαν στο ξύλο

Και σ’ ενέπαιζαν όλοι τριγύρω

Νερό ζήτησες Χριστέ μου

Χολή σου έδωσαν Θεέ μου.

ΨΑΛΛΩ ΥΜΝΟ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Ψάλλω ύμνο στην αγάπη

Του ενδόξου Λυτρωτή

Που απέθανε για μένα

Επί του σκληρού σταυρού.

Θα δοξάζω το Σωτήρα

Το Χριστό, το Λυτρωτή,

Που επλήρωσε το χρέος

Και μου χάρισε ζωή.

Συνεχώς θα διηγούμαι

πως με έσωσ’ ο Χριστός,

Πως επλήρωσε τα λύτρα

Ο Σωτήρας ο καλός.

Θα υμνώ το Λυτρωτή μου

Αυτός είναι βοηθός,

Παίρνει κάθε αμαρτία

Και τα έργα της σαρκός.

Θα δοξάζω το Σωτήρα

Που με έκανε υιό,

Του Ουράνιου Πατέρα

Για να ζω στον ουρανό.

ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝ’ Ο  ΣΤΑΥΡΟΣ

Σ’ ένα λόφο ψηλά, στέκει κάποιος Σταυρός,

Μένει αιώνες στημένος εκεί.

Πόσα μάτια θωρούν, πόσα στήθη σκιρτούν

Και τη θέα του ύμνοι αντηχούν

Το καμάρι μας είν’ ο Σταυρός

Όπου ανέβη ο Σωτήρας Χριστός.

Κάποια μέρα το ξύλο αυτό

Θα μας γίνει στεφάνι ανθηρό.

Απ’ αυτόν το Σταυρό μια μεγάλη κραυγή

Αντιλάλησε σ’ όλη την γη.

Πληγωμένου κραυγή κι όμως νίκης ωδή

Που αναγγέλλει αιώνια ζωή.

Το μεγάλος Σταυρός, ο καθένας στη γη

Ν’ ατενίσει σ’ αυτόν, ναι μπορεί.

Και να βρει το Χριστό, να του λέει σ’ αγαπώ

Και για σένα εδώ καρτερώ.

Σ΄ ένα λόφο ψηλά, περιμένει ο Σταυρός

Και θα μένει ακόμη στητός.

Να σε σώσει ευθύς, τρέξε τώρα εκεί

Και να ψάλλεις μαζί μας κι εσύ.

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟ

Ο Χριστός μου στο σταυρό

Το ποτήρι το πικρό,

Γεύθηκε για μένα το θνητό.

Για να ζω στον ουρανό

Κύριέ μου η αγάπη Σου

Μου ‘δωσε τη λευτεριά,

Κύριέ μου στην αγκάλη Σου

Βρίσκω ελπίδα και χαρά.

Μόνος δρόμος είναι Αυτός

Η αλήθεια και το φως

Φίλος μου, ποιμένας, οδηγός,

Ο Σωτήρας μου Χριστός.

Άκου τώρα τη φωνή

Του Θεού που σε καλεί

Να δεχθείς τον Ιησού Χριστό

Το μονάκριβό Του Γιό.

ΑΠ’ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΟΥ

Απ’ το αίμα του σταυρού Σου

Ω Χριστέ μου, ξεκινούν

Κύματα θείας αγάπης

Που το σύμπαν συγκλονούν.

Ω, πλυμένος με το αίμα

Πλησιάζω το Θεό

Και την άπειρή Του αγάπη

Ταπεινά ευχαριστώ.

Τέτοια αγάπη δεν μπορούσα

Ω, ποτέ να φανταστώ,

Να πεθάνει καρφωμένος

Και για μένα ο Χριστός.

Ναι, καρφώθηκε στο ξύλο

Για να λυτρωθώ εγώ

Κι από του σταυρού το δρόμο

Ν’ ανεβώ στον ουρανό.

Ω, Θεέ μου, Σε δοξάζω

Που μου έδωσες Συ φως,

Να γνωρίσω το μυστήριο

Της θυσίας στο σταυρό.

Ο ΓΛΥΚΥΣ ΚΑΙ ΛΑΜΠΡΟΣ

Ο γλυκύς και λαμπρός Λυτρωτής μας,

Όστις ήλθε για με στη γη,

Και σκληρά στο σταυρό θυσιάσθη

Να μου δώσει αιώνια ζωή

Σταυρώθηκε ο Χριστός για με,

Σταυρώθηκε ο Χριστός για σε,

Στο σταυρό πέθανε, υπέφερε,

Σταυρώθηκε Αυτός για με.

Δεν υπάρχει αλλού σωτηρία,

Ειμή μόνο στο αίμα Αυτού,

Θα πλυθείς απ’ τις αμαρτίες

Αν πιστεύεις στο Λόγο Του.

Ακολούθησε συ το Σωτήρα,

Να σωθείς, ο καιρός εγγύς,

Τόσα χρόνια ο Σωτήρας σε κράζει,

Τρέξε, πριν η πόρτα κλεισθεί.

ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ ΣΤΟ ΓΟΛΓΟΘΑ

Εκεί ψηλά στο Γολγοθά

Για μας υπέφερε φρικτά

Και έχυσε το αίμα Του

Για να μας σώσει απ’ τα δεσμά.

Οδύνη και χλευασμούς

Υπέφερε τόσο φρικτούς

Για να μας δώσει τη χαρά

Ω,  αλληλούια!

Ω! Κύριε Σ΄ ευχαριστώ

Που μ’ έσωσες απ’ το χαμό

Και άνοιξες τον ουρανό 

Για με αιώνιο θαυμαστό.

Αιώνια Σ΄ ευγνωμονώ

Που με ελύτρωσες Χριστέ

Ω άμωμε Θεού Υιέ,

Ω, αλληλούια!

ΗΜΟΥΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ, ΧΑΜΕΝΟΣ

Ήμουν αμαρτωλός, χαμένος στη ζωή

Και έψαχνα να βρω λίγη χαρά,

Μια μέρα ξαφνικά, με βρήκε ο Χριστός

Και άλλαξ’ η ζωή μου εντελώς.

Κύριε οδήγησε, την καρδιά μου γέμισε

Με αγάπη περίσσια, αγνή,

Δος μου χάρη στον αγρό, για ψυχές να εργαστώ

Και κοντά σου μια μέρα να ‘ρθω.

Ποθούσα στη ζωή να βρω λίγη χαρά

Και ένα φίλο που να μ’ αγαπά.

Ευρήκα το Χριστό, φίλο πραγματικό

Και ένα σύντροφο παντοτινό.

Τώρα ο Ιησούς με οδηγεί πιστά

Και το τιμόνι της ζωής κρατεί.

Νιώθω να μου μιλά, το χέρι μου βαστά,

Σε δροσερές πηγές με οδηγεί.

Αυτός είν’ ο Χριστός, Σωτήρας μου πιστός

Και σένα, φίλε μου, σε αγαπά.

Αν έρθει στη ζωή θα βρεις παρηγοριά,

Θα σου γεμίσει την καρδιά χαρά.

ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ ΣΑΝ ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΩ

Χριστέ μου σαν συλλογιστώ,

Το έργο Σου το θαυμαστό,

Μ’ αγάπη σκύβω να σου πω, Σ΄ ευχαριστώ.

Χριστέ για μένα στο σταυρό,

Αγώνα πάλεψες σκληρό,

Με λύτρωσες απ’ τον εχθρό,  Σ΄ ευχαριστώ.

Για τη ζωή Σ’ ευχαριστώ,

Για τη χαρά Σ’ ευχαριστώ,

Για την αγάπη Σου Χριστέ, σ’ ευχαριστώ.

Για τη γλυκιά Σου συντροφιά,

Για την πλατιά Σου αγκαλιά,

Για τη μεγάλη Σου καρδιά,  Σ’ ευχαριστώ.

Κοντά μου ήρθες με στοργή,

Μου γιάτρεψες κάθε πληγή,

Μου ‘δωσες φως απ’ την πηγή,  Σ’ ευχαριστώ.

Χριστέ δικός Σου τώρα εγώ,

Παντοτινά θα Σ’ ευλογώ,

Αιώνια θα Σ’ ευγνωμονώ, Σ’  ευχαριστώ.

ΟΠΩΣ ΤΟ ΕΛΑΦΙ

Όπως το ελάφι πάντα μέσα στα βουνά ποθεί

Τρέχοντα νερά για να βρει, λίγο να ξεδιψασθεί,

Έτσι κι η καρδιά μου πάντα κλαίει και ζητεί να δει

Τον Κύριο, τον Άγιο, έστω και για μια στιγμή.

Όταν ο εχθρός με λύσσα σκύβει μες στ’ αυτί κρυφά

Και με πονηριά μου λέει : «Πού ναι ο Θεός σου πιά;»

Στρέφω το δειλό μου βλέμμα προς τον ουρανό ψηλά,

Στον Κύριο, τον Άγιο για να βρω παρηγοριά.

Τότε κι η καρδιά μου λέγει : «Ξέχασες πόσες φορές

Σ’ έσωσε από φουρτούνες κι από μαύρες συμφορές;»

Έλπιζε εις το Θεό σου με αγκάλες ανοιχτές,

Ο Κύριος σε προσκαλεί σε αθάνατες χαρές.

ΟΤΑΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ

Όταν της ζωής ο δρόμος φαίνεται αδιάβατος,

Μη δειλιάς, δεν είσαι μόνος, σύντροφος είν’ ο Χριστός

Σύντροφος πιστός για σε εί’ ο Χριστός,

Στης ζωής το δρόμο, στη χαρά, στον πόνο,

Δώσε Του το χέρι κι Εκείνος θα σε φέρει

Εις το θαυμαστό Του φως.

Όταν γύρω σκοτεινιάζει ο δικό σου ουρανός

Θάρρος και μη σε τρομάζει, σύντροφος είν’ ο Χριστός

Όταν εις την όχθη φθάσεις, οδηγό θα ‘χεις Αυτόν

Και αντίκρυ θα περάσεις και θα ζεις με το Χριστό.

ΣΩΤΗΡΑ ΜΟΥ ΕΣΥ ΠΟΥ Μ’ ΑΓΑΠΑΣ

Σωτήρα μου Εσύ που μ’ αγαπάς

Κι από το χέρι πάντα με κρατάς,

Μες στα πυκνά σκοτάδια σαν διαβώ

Το ξέρω έχω Εσένα οδηγό.

Εσύ μου δίνεις δύναμη, μου δίνεις ζωή

Και τώρα έχω αγάπη και χαρά αληθινή,

Ειρήνη Εσύ μου χάρισες βαθιά στην ψυχή

Και έδωσες το Πνεύμα Σου να μ’ οδηγεί.

Σωτήρα μου Εσύ που μ’ οδηγείς,

Και το τιμόνι της ζωής κρατείς,

Σε δυσκολίες κι αν θα πορευθώ,

Εσένα πάντα θα ακολουθώ.

Σωτήρα μου Εσύ που μ’ αγαπάς,

Στον ουρανό μια μέρα θα με πας,

Να ζήσουμε αιώνια μαζί,

Να χαίρομαι την ένδοξη ζωή.

ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΕΙΝ’ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΟΥ

Πόσο κοντά μου είν’ ο Χριστός μου

Όσο δεν είναι άλλος κανείς,

Όταν στο δρόμο βρίσκομαι μόνος

Βαδίζει πλάι φίλος γλυκύς.

Όταν δεν έχω που ν’ ακουμπήσω,

Όταν δεν έχω που να στραφώ,

Αυτός μου είναι το στήριγμά μου,

Είναι το χέρι το πατρικό.

Όταν με ζώνουν μέσα στον κόσμο

Οι δυσκολίες κι οι πειρασμού,

Ρίχνω ένα βλέμμα στο Σταυρωμένο

Κι έρχεται νίκη αυτοστιγμεί

Και όταν θέλω να Του ζητήσω

Κάποια βοήθεια μες στη ζωή,

Δεν είν’ ανάγκη αλλού να τρέξω

Είναι κοντά μου στην προσευχή.

ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΣ ΕΙΣΑΙ  ΦΙΛΟΣ

Πόσο μέγας είσαι φίλος,

Λατρευτέ μας Ιησού!

Πόση χάρη και αγάπη δίνεις εις το βίο μου!

Πόση της ψυχής γαλήνη

Μας προσφέρεις διαρκώς

Και με Πνεύμα μας πληρώνεις

Για να φέρουμε καρπό.

Μας αφήνουνε οι φίλοι,

Καταφεύγουμε σε Σε,

Όταν θλίψεις περισσές.

Όταν λύπες απειλούνε

Καταφεύγουμε σε Σε

Και χαρές όταν θα  ‘ρθούνε

Πάλι σπεύδουμε προς Σε.

Όταν βάρη εις Εσένα

Φέρνουμε στην προσευχή

Τότε εις το πρόσωπό Σου

Χάρις ακτινοβολεί.

Όλες μας τις αμαρτίες

Εξαλείφεις, Συ Χριστέ,

Όλες μας τις ανομίες

Εμείς φέρνουμε σε Σε.

ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Αν δεν ήταν ο Χριστός όταν πλανιόμουνα,

αν δεν ήταν ο Χριστός που θα βρισκόμουνα;

αν δεν ήταν ο Χριστός, δίχως στοργή

σαν καλάμι στο βοριά θα είχα τσακιστεί.

Ό,τι κι αν έχω σ’ Αυτόν το χρεωστώ

κι όσο αντέχω γι’ Αυτόν θα μιλώ.

Στον Κύριό μου να μοιάσω λαχταρώ

και στα ουράνια να μην ντροπιαστώ.

Αν δεν έψαχν’ ο Χριστός με πόνο να με βρει,

στα σοκάκια της ζωής που ’χα  παγιδευτεί

Αν δεν έψαχν’ ο Χριστός χωρίς το φως

στις χαράδρες της ζωής θα είχα γκρεμιστεί.

Αν δεν είχα το Χριστό σαν με πληγώσανε

κι απ’ τις πόρτες τους σκληρά όταν με διώξανε.

Αν δεν είχα το Χριστό να με δεχθεί

σαν δεντράκι στο χιονιά θα είχα μαραθεί.

ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΔΙΧΩΣ ΦΩΣ

Στο σκοτάδι δίχως φως περπατούσα μοναχός,

κοίταζα εδώ κι εκεί θλίψη, πόνος, φυλακή.

Ρωτούσα πάντα την αλήθεια για να βρω,

ζωή ζητούσα, το δρόμο τον αληθινό,

Ιησού, Ιησού, είσαι Συ.

Εγώ είμ’ η οδός, η αλήθεια και το φως.

Εγώ είμ’ η αρχή και το τέλος κι η ζωή.

Τα πάντα είμαι εγώ, ο Κύριος

χαρά σου δίνω, ειρήνη και ζωή ατέλειωτη,

σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.

Γιος μου είσαι και σ’ αγαπώ, κοίταξε στον ουρανό

Παλάτι έχω Εγώ για σε, μη δειλιάσεις στη γη ποτέ

Θα έχεις θλίψη, να σκέφτεσαι Εμέ

Σταυρό θα έχεις, μα φώναζε σε Με να σε βοηθώ,

Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.

Όταν είσαι κοντά μου   Εσύ, ο πόνος γίνεται γιορτή

Κι όταν νιώθω να με κοιτάς, φεύγουν όλα μονομιάς.

Αντλώ αγάπη απ’ το βλέμμα Σου Χριστέ,

Κουράγιο παίρνω να μη σταματώ ποτέ το δρόμο Σου

Ν’ ακολουθώ, Σ’ αγαπώ.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΡΥΨΩ

Γιατί να το κρύψω, γιατί να ντραπώ,

βαθιά στην καρδιά μου Αυτόν αγαπώ.

Αυτόν και λατρεύω, ποιος άλλος στη γη

για μένα μπορούσε Σταυρό να δεχθεί;

Στο Χριστό, ναι γι’ Αυτόν

η καρδιά μου χτυπά.

Στο Χριστό, ναι γι’ Αυτόν

η ζωή μου μιλά.

Αυτόν και λατρεύω, ποιος άλλος στη γη

για μένα μπορούσε Σταυρό να δεχθεί;

Γιατί να το κρύψω, δεν κρύβεται αυτό

πως έχει η ζωή μου αλλάξει εντελώς.

Το βλέπουνε όλοι, το βλέπω κι εγώ

Ο πόνος εχάθη και ζει ο Χριστός.

Γιατί να το κρύψω, παντού ν’ ακουστεί

και όλοι να μάθουν πως έχω σωθεί.

Η μαύρη ζωή μου εγέμισε φως

χαρά και ειρήνη μου δίνει ο Χριστός.

ΕΥΦΡΑΝΘΕΙΤΕ ΛΑΟΙ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Ευφράνθειτε λαοί, Χριστός ανέστη,

ας Τον υμνήσουμε όλοι μαζί.

Από την γη των νεκρών,

αναστήθηκ’ ο Ιησούς Χριστός

και υψώθηκ’ υπεράνω των εχθρών,

πάντοτε θα ζει μεθ’ όλων των πιστών,

πάντοτε, πάντοτε, αλληλούια, πάντοτε.

Μάταια φύλαγαν Χριστού τον τάφο,

μάταιο φύλαγαν σώμα Αυτού.

Ένδοξα έσπασε δεσμά του Άδη

και αναστήθηκε, ω, τι χαρά!

Όλοι ας ψάλλουμε, «Χριστός ανέστη»

παντού ας κηρύξουμε, «ο Κύριος ζει».

ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Ευσεβείς γυναίκες ήλθαν κλαίγοντας

στου Χριστού το μνήμα, μύρα φέροντας,

δια το θανόντα Ιησού Χριστό,

αλλά να, τον τάφο βλέπουν αδειανό.

«Ο Χριστός ανέστη», ψάλλουν ουρανοί,

«αληθώς ανέστη», αντηχεί η γη

Άγγελος κατέβη, γίνονται σεισμοί,

φύλακες Ρωμαίοι, πέφτουν σαν νεκροί.

θάρρος μυροφόρες μη φοβείστε σεις,

ο Χριστός ανέστη, είναι νικητής.

Προς τους μαθητές Του σπεύδουν με χαρά,

να τους αναγγείλουν νέα τα καλά,

ο  «Χριστός ανέστη», αλλά στην οδό,

ενώ εβαδίζαν είδαν το Χριστό.

«Ο Χριστός ανέστη», ναι, ας κηρσυχθεί

Των ανεστημένων είναι απαρχή.

Ασφαλής η βάση της ελπίδας μας,

Ζει ο Λυτρωτής μας, ο Σωτήρας μας.

ΝΑ ΨΑΧΝΕΙΣ ΠΑΨΕ

Να ψάχνεις πάψε,

είν’ ο τάφος κενός,

να κλαις σταμάτα,

είν, Αυτός ζωντανός,

χαράς αχτίδα,

ζωής σφραγίδα,

άνοιξ’ ο τάφος και βγήκε ο Χριστός.

Να ψάχνεις πάψε,

είν’ ο κόκκος νεκρός.

να κλαις σταμάτα

είν’ ο στάχης μεστός,

χρυσό κλωνάρι,

περίσσιο στάρι,

άνοιξ’ ο τάφος και βγήκε ο καρπός.

Να ψάχνεις πάψε,

σε ψάχνει Αυτός.

Κοντά σου στέκει

σωτήρας πιστός,

δώσ’ Του το χέρι

και θα σου φέρει

αναστημένη ζωή και καρπό.

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ Σ’ ΑΥΤΟΝ

Ο θάνατος δεν μπόρεσε σ’ Αυτόν,

ω, αλληλούια δόξα στον Αμνό,

ενίκησε το φοβερό εχθρό,

ω, αλληλούια δόξα στον Αμνό.

Ναι, ανέστη ο Χριστός

απ’ τον τάφο δυνατός,

εθριάμβευσε πιστέ

για να σώσει τις ψυχές,

αλληλούια δόξα δόξα στον Αμνό.

Ο Ιησούς απέθανε για μας,

ω, αλληλούικα δόξα στον Αμνό,

ζωή μας έδωσε και τη χαρά,

ω, αλληλούια δόξα στον Αμνό.

Καθώς Εκείνος έτσι κι εμείς,

ω, αλληλούια δόξα στον Αμνό,

θα λάβουμε αιώνια τιμή,

ω, αλληλούια δόξα στον Αμνό.