ΨΑΛΜΟΣ 91

ΨΑΛΜΟΣ  91. 

Ένας μεγαλειώδης ύμνος πίστης και αφιέρωσης στο Θεό. 

      1. Ο κατοικών υπό την σκέπην του Υψίστου υπό την σκιάν του Παντοκράτορος θέλει διατρίβει.

        Ο αναστημένος και δοξασμένος Κύριος Ιησούς Χριστός είναι Αυτός που κατοικεί κάτω από τη στέγη του Υψίστου, που διαμένει κάτω από τον ίσκιο του Παντοκράτορος. Κάθεται στα δεξιά του Πατέρα Θεού και μεσιτεύει για μας (Α’ Τιμοθέου Β/2: 5). Κοντά Του θα ζήσουν μια μέρα όλοι εκείνοι που Τον εμπιστεύτηκαν, που πίστεψαν στο τέλειο και ολοκληρωμένο Έργο του σταυρού του Χριστού, μοναδικού για τη σωτηρία του ανθρώπου. Πριν ο Κύριος αναληφθεί στον ουρανό, έδωσε μια υπόσχεσή στους δικούς Του: «Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα ει δε μη, ήθελον σας ειπεί υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να είσθε και σεις, όπου είμαι εγώ» (Ιωάννης ΙΔ/14: 2,3). Ας μείνουμε στην πίστη, στον αγιασμό, με τα μάτια της ψυχής μας προς τα άνω, «προσμένοντας τη μακάρια ελπίδα, και την επιφάνεια της δόξας τού μεγάλου Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού» (Τίτος Β: 13). 

      2. Θέλω λέγει προς τον Κύριον, Συ είσαι καταφυγή μου και φρούριόν μου, Θεός μου, επ' αυτόν θέλω ελπίζει. 

    Ο Θεός είναι η αιώνια καταφυγή του πιστού ανθρώπου. Κάποτε ο Πέτρος είπε στον Κύριο: «Κύριε, που να πάμε και από του προσώπου σου, που να καταφύγωμεν; Έχεις λόγους ζωής αιώνιου» (Ιωάννης Σ/6: 68). Πού να πάει ο άνθρωπος στις δύσκολες μέρες που ζούμε, καθώς όλα καταρρέουν γύρω μας; Τόσο ευάλωτα είναι τα ανθρώπινα έργα, ώστε να κινδυνεύει με κατάρρευση η παγκόσμια οικονομία από έναν κορωνοϊό, τον οποίο ο άνθρωπος δε μπορεί να δει ούτε με τα μάτια του. Ο ψαλμωδός μέσα από τις εμπειρίες του στη σχέση του με το Θεό ομολογεί: «Κρησφύγετο και φρούριό μου είν’ ο Θεός μου και σ’ αυτόν ελπίζω». Ο λόγος του Θεού μας διαβεβαιώνει ότι «πας ο πιστεύων επ' αυτόν δεν θέλει καταισχυνθεί εις τον αιώνα» (Ρωμαίους Ι/10: 11). Δε θα ντραπεί, δε θα μετανοιώσει ποτέ ο άνθρωπος που πιστεύει στον αληθινό Θεό. 

        Γι' αυτό αναφέρει στον Ψαλμό ΛΖ/37, εδ. 5: "Ανάθες εις τον Κύριον την οδόν σου και έλπιζε επ' αυτόν και αυτός θέλει ενεργήσει". Ο άνθρωπος που γνώρισε τον Χριστό φέρνει όλα τα ζητήματα που τον αποασχολούν μπροστά στο Θεό δια της προσευχής. Πού αλλού να πάει; Ποιον άλλον έχει στο ουρανό και στη γη; Κάποτε ο Απ. Πέτρος είπε στον Κύριο: "Κύριε σε ποιόν άλλον να πάμε, έχεις λόγους ζωής αιωνίου" (Ιωάννης Σ/6: 18). Ας είμαστε προσεκτικοί και ας Τον εμπιστευόμαστε. Ο Ιώβ, κεφ. Ε.5, εδ. 8, αναφέρει: "Αλλ' εγώ τον Θεόν θέλω επικαλεστεί και εν τω Θεώ θέλω εναποθέση τήν υπόθεσίν μου".

     Στο βιβλίο του προφήτη «Αβακούμ», κεφ. Γ/3, εδ. 17-19, αναφέρεται: «Αν και η συκή δεν θέλει βλαστήσει, μηδέ θέλει είσθαι καρπός εν ταις αμπέλοις, ο κόπος της ελαίας θέλει ματαιωθή, και οι αγροί δεν θέλουσι δώσει τροφήν, το ποίμνιον θέλει εξολοθρευθή από της μάνδρας, και δεν θέλουσιν είσθαι βόες εν τοις σταύλοις. Εγώ όμως θέλω ευφραίνεσθαι εις τον Κύριον, θέλω χαίρει εις τον Θεόν της σωτηρίας μου. Κύριος ο Θεός είναι η δύναμίς μου, και θέλει κάμει τους πόδας μου ως των ελάφων και θέλει με κάμει να περιπατώ επί τους υψηλούς τόπους μου» 

     3. Διότι αυτός θέλει σε λυτρώνει εκ της παγίδος των κυνηγών και εκ θανατηφόρου λοιμού. 

   Η παγίδα των κυνηγών είναι τα αιώνια ανθρωποκτόνα σχέδια του εχθρού, ορατοί και αόρατοι κίνδυνοι που καθημερινά μας περιβάλλουν. Μέσα απ’ όλα αυτά προσπαθεί ο εχθρός να φέρει αμαρτία στη ζωή του πιστού ανθρώπου με σκοπό να τον αποκόψει από τη χάρη του Θεού. Ο εχθρός, εκμεταλλευόμενος την κάθε στιγμή στη ζωή μας, εμφανίζεται με δύο πρόσωπα, ελάχιστες φορές «ως λέων ωρυόμενος που περιέρχεται ζητών τίνα να καταπίη» (Α΄ Πέτρου Ε/5: 8) και τις περισσότερες φορές με τη συνήθη πρακτική του «ως άγγελος φωτός», ώστε "να πλανήσει, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς" (Ματθαίος ΚΔ/24: 24). 

     Ο Θεός υπόσχεται ότι θα φυλάξει τον πιστό άνθρωπο από θανατηφόρο λοιμό δηλ. από αρρώστια που επιφέρει θάνατο. Τρέχουν οι άνθρωποι φοβισμένοι να φυλαχτούν από τον κορωνοϊό, λαμβάνουν μέτρα, αγωνιούν και παρ’ όλα αυτά δεν επικαλούνται το όνομα του παντοδύναμου Θεού, που είναι «καταφυγή ημών και δύναμις, βοήθεια ετοιμοτάτη εν ταις θλίψεσι» (Ψαλμός ΜΣ/46: 1). Ο Θεός έχει τον πλήρη έλεγχο όλων όσων συμβαίνουν γύρω μας. Ας Τον εμπιστευτούμε και ας επικαλεστούμε το Άγιο Όνομά Του «εν πνεύματι και αληθεία» (Ιωάννης Δ/4: 23). Ο Δαβίδ μας προτρέπει: «Ανάθεσε στον Κύριο τον δρόμο σου, και έλπιζε σ' αυτόν, κι αυτός θα ενεργήσει» (Ψαλμός ΛΖ/37: 5). Ας βυθιστούμε στην προσευχή, ας μετανοήσουμε ειλικρινά και είναι βέβαιο ότι ο Θεός θα ενεργήσει και θα παρατείνει το Έλεός Του μέσα στη ζωή μας. Στο βιβλίο της «Αποκάλυψης» (κεφ. ΙΣ/16, εδ. 11) αναφέρεται ότι ο Θεός επέτρεψε να έρθουν πληγές στους ανθρώπους και οι άνθρωποι «μασούσαν τις γλώσσες τους από τον πόνο και βλασφήμησαν τον Θεό τού ουρανού για τους πόνους τους και για τα έλκη τους, και δεν μετανόησαν από τα έργα τους». Ο λόγος του Θεού αναφέρει ότι στις έσχατες ημέρες «θα γίνουν μεγάλοι σεισμοί κατά τόπους, και πείνες και μεταδοτικές αρρώστιες, και θα υπάρχουν φόβητρα και μεγάλα σημεία από τον ουρανό» (Λουκάς ΚΑ/21: 11). Δύσκολες μέρες θα έρθουν, καθώς πάνω στη γη η αμαρτία και η αποστασία του ανθρώπου από το Θεό κορυφώνονται. 

     4. Με τα πτερά αυτού θέλει σε σκεπάζει, και υπό τας πτέρυγας αυτού θέλεις είσθαι ασφαλής η αλήθεια αυτού είναι πανοπλία και ασπίς. 

      Μία ωραία εικόνα από τη φύση παίρνει ο ψαλμωδός, για να μας δώσει μια εικόνα της αγάπης και της φροντίδας του Θεού για το κάθε δικό Του παιδί προσωπικά. Ένα θηλυκό πουλί, για να προστατεύσει τους νεοσσούς του από κάποιο κίνδυνο, μαζεύει αυτά κάτω από τις φτερούγες του. Καθώς ο Κύρος βαδίζει για τελευταία φορά προς την Ιερουσαλήμ πάνω σε ένα γαϊδουράκι κλαίγοντας, αναφωνεί: «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, η φονεύουσα τους προφήτας και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς αυτήν, ποσάκις ηθέλησα να συνάξω τα τέκνα σου καθ' ον τρόπον η όρνις τα ορνίθια εαυτής υπό τας πτέρυγας, και δεν ηθελήσατε» (Λουκάς ΙΓ/13: 34). Ο Θεός θέλει να σώσει τον άνθρωπο, όμως ο άνθρωπος αρνείται. «Πες τους: Ζω εγώ, λέει ο Κύριος ο Θεός, δεν θέλω τον θάνατο του αμαρτωλού, αλλά να επιστρέψει ο ασεβής από τον δρόμο του, και να ζει επιστρέψτε, επιστρέψτε από τους πονηρούς σας δρόμους γιατί να πεθάνετε, οίκος Ισραήλ;» (Ιεζεκιήλ Λ/33: 11).

      Η μεγάλη παρηγοριά του πιστού ανθρώπου είναι ότι «ο Θεός είναι αληθής και κάθε άνθρωπος είναι ψεύτης» (Ιωάννης Η/8: 55). Ο Θεός θα τηρήσει τις υποσχέσεις Του. Όλα αυτά που ο λόγος του Θεού αναφέρει θα εκπληρωθούν κατά γράμμα. Ο Κύριος μας διαβεβαίωσε: «μέχρις ότου παρέλθει ο ουρανός και η γη, ένα γιώτα ή μία κεραία δεν θα παρέλθει από τον νόμο, έως ότου όλα εκπληρωθούν» (Ματθαίος Ε/5: ω18). Η μεγάλη ασφάλεια του πιστού ανθρώπου, η πανοπλία του και η ασπίδα του είναι οι ζωντανές και αληθινές υποσχέσεις του Θεού. 

      5. Δεν θέλεις φοβείσθε από φόβου νυκτερινού, την ημέραν από βέλους πετωμένου. 

   Η πλήρης απελευθέρωση του ανθρώπου από τον παντοδύναμο άρχοντα της εποχής μας, που ονομάζεται: «Φόβος», έρχεται να καταλάβει τον άνθρωπο ημέρα και νύχτα σε κάθε δραστηριότητα της ζωής του. Το «πετώμενο βέλος» είναι κάποιος λόγος ασέβειας εις βάρος μας, κάποιο τραγικό απρόοπτο που θα συμβεί μέσα στη ζωή μας. 

     Ο Ιησούς Χριστός μας προσφέρει πραγματική σιγουριά. Μας παίρνει το φορτίο της αμαρτίας μας και ξαλαφρώνει τη συνείδησή μας (Εβραίους Θ/9: 14). Μας ανακουφίζει από τις μέριμνες και τις έγνοιες, αφού Αυτός φροντίζει για μας. Μέσα στην αναταραχή και τις θύελλες της ζωής είναι ο φίλος μας, ο προστάτης μας, ο βράχος και το καταφύγιό μας! 

    6. Από θανατικού, το οποίον περιπατεί εν σκότει από ολέθρου, όστις ερημώνει εν μεσημβρία. 

    Η καταστροφή, που έρχεται μέσα στο σκοτάδι, δηλ. κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες, σκοπεύει να απολέσει, να καταστρέψει τον πιστό άνθρωπο, που «ερημώνει εν μεσημβρία». Μέρα μεσημέρι άδειασαν οι δρόμοι, έκλεισαν τα σχολεία, τα ιδρύματα, οι χώροι συναθροίσεων των ανθρώπων λόγω του κινδύνου του κορωνοϊού. 

    7. Χιλιάς θέλει πίπτει εξ αριστερών σου και μυριάς εκ δεξιών σου πλην εις σε δεν θέλει πλησιάζει.

 Ο Θεός παρέχει στον πιστό άνθρωπο πλήρη ασφάλεια ακόμα και μέσα στη σφαγή και την καταστροφή, εκεί που δεσπόζουν οι βίαιοι θάνατοι, οι άνομες, τρομοκρατικές, εγκληματικές ενέργειες των ανθρώπων του σκότους. Και ενώ το κακό θα είναι τόσο μεγάλο, ώστε χίλιοι να πέφτουν από αριστερά και δέκα χιλιάδες να πέφτουν από δεξιά, ο πιστός άνθρωπος χάρη στην πρόνοια του Θεού θα μένει αλώβητος. 

     8. Μόνον με τους οφθαλμούς σου θέλεις θεωρεί και θέλεις βλέπει των ασεβών την ανταπόδοσιν.

      Όταν οι ασεβείς θα τιμωρούνται από την αμαρτία τους, την αποστασία τους, τις άνομες ενέργειές τους, ο πιστός άνθρωπος θα είναι απόλυτα ασφαλής και θα παρατηρεί την τιμωρία τους. Θα είναι τιμωρία που θα προέρχεται όχι από το Θεό, αλλά ως αποτέλεσμα των άστοχων επιλογών τους. 

       9. Επειδή συ τον Κύριον, την ελπίδα μου, τον Ύψιστον έκαμες καταφύγιόν σου

    Αποτελεί υπόσχεση του Θεού ότι ο άνθρωπος που έκανε καταφύγιό του το Θεό θα είναι πάντοτε απόλυτα ασφαλής, κανένα κακό δε θα πέσει επάνω του και καμία συμφορά δε θα τον πλησιάσει. Ο Κύριος είναι κατηγορηματικός: "Δύο σπουργίτια δεν πουλιούνται για ένα ασσάριο; Ένα απ' αυτά, όμως, δεν θα πέσει επάνω στη γη, χωρίς το θέλημα του Πατέρα σας" (Ματθαίος Ι/10: 29). Αν ο Κύριος ενδιαφέρεται για ένα σπουργιτάκι, πόσο μάλλον για το δικό Του παιδί;

      10. δεν θέλει συμβαίνει εις σε κακόν, και μάστιξ δεν θέλει πλησιάζει εις την σκηνήν σου. 

    Δε θα συμβεί στον πιστό άνθρωπο κανένα κακό και μάστιγα δε θα πλησιάσει στον οίκον του. Τη νύκτα της εξόδου των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο, στην οποία ήταν υπόδουλοι τετρακόσια χρόνια, ο Θεός έδωσε εντολή να σφάξουν ένα άμωμο αρνί και με το αίμα του να βάψουν τους παραστάτες και το ανώφλι της πόρτας των σπιτιών τους (Έξοδος ΙΒ/12: 7). «Επειδή, αυτή τη νύχτα θα περάσω μέσα από τη γη της Αιγύπτου, και θα χτυπήσω κάθε πρωτότοκο στη γη της Αιγύπτου, από άνθρωπο μέχρι κτήνος και θα κάνω κρίσεις ενάντια σε όλους τους θεούς της Αιγύπτου. Εγώ ο Κύριος. Και το αίμα θα είναι σε σας για σημείο επάνω στα σπίτια σας, στα οποία κατοικείτε και όταν δω το αίμα, θα σας παρατρέξω, και η πληγή δεν θα είναι σε σας για να σας εξολοθρεύσει, όταν χτυπήσω τη γη της Αιγύπτου» (Έξοδος ΙΒ/12: 12,13). Ο εξολοθρευτής άγγελος έχει βγει πάνω στη γη. Σ’ αυτούς που έχουν βάψει τους παραστάτες της καρδιάς τους με το αθώο αίμα του Ιησού Χριστού μάστιγα δε θα πλησιάσει στη σκηνή τους. 

      11. Διότι θέλει προστάξει εις τους αγγέλους αυτού περί σου, διά να σε διαφυλάττωσιν εν πάσαις ταις οδοίς σου. 

     Αυτή την περικοπή χρησιμοποίησε ο σατανάς, όταν θέλοντας να βάλει σε πειρασμό τον Κύριο: «Και έφερεν αυτόν εις Ιερουσαλήμ και έστησεν αυτόν επί το πτερύγιον του ιερού και είπε προς αυτόν. Εάν είσαι ο Υιός του Θεού, ρίψον σεαυτόν εντεύθεν κάτω διότι είναι γεγραμμένον ότι εις τους αγγέλους αυτού θέλει προστάξει περί σου, διά να σε διαφυλάξωσι και ότι θέλουσι σε σηκόνει επί των χειρών αυτών, διά να μη προσκόψης προς λίθον τον πόδα σου» (Λουκάς Δ/4: 10-11). Η απάντηση του Κυρίου ήταν: «Και αποκριθείς είπε προς αυτόν ο Ιησούς ότι είναι ειρημένον, δεν θέλεις πειράσει Κύριον τον Θεόν σου» (εδ. 12). Ο Δαβίδ αναφέρει: «Άγγελος Κυρίου στρατοπεδεύει κύκλω των φοβουμένων αυτόν και ελευθερώνει αυτούς» (Ψαλμός ΛΔ/34: 7). 

      Κάποτε ο Κύριος είπε στον Πέτρο: «βάλε την μάχαιραν εις την θήκην». Μήπως «νομίζεις ότι δεν δύναμαι ήδη να παρακαλέσω τον Πατέρα μου, και θέλει στήσει πλησίον μου περισσοτέρους παρά δώδεκα λεγεώνας αγγέλων;» (Ματθαίος ΚΣ/26: 53). 

      Στην Παλαιά Διαθήκη και στο βιβλίο «Β’ Βασιλέων», (κεφ. Σ/6, εδ. 15) διαβάζουμε ότι ένας υπηρέτης κοιμόταν μαζί με τον άνθρωπο του Θεού, τον Ελισσαιέ. «Και ότε εξηγέρθη το πρωΐ ο υπηρέτης του ανθρώπου του Θεού και εξήλθεν, ιδού, στράτευμα είχε περικυκλωμένην την πόλιν με ίππους και αμάξας. Και είπεν ο υπηρέτης αυτού προς αυτόν, Ω, κύριε, τι θέλομεν κάμει;». Η απάντηση του ανθρώπου που εμπιστεύεται απόλυτα το Θεό: «Ο δε είπε, Μη φοβού διότι πλειότεροι είναι οι μεθ' ημών παρά τους μετ' αυτών. Και προσηυχήθη ο Ελισσαιέ και είπε, Κύριε, Άνοιξον, δέομαι, τους οφθαλμούς αυτού, διά να ίδη. Και ήνοιξεν ο Κύριος τους οφθαλμούς του υπηρέτου, και είδε και ιδού, το όρος ήτο πλήρες ίππων και αμαξών πυρός περί τον Ελισσαιέ» (εδ. 16, 17). Αλήθεια πόσο μεγάλη είναι η ασφάλεια παρέχει ο Θεός! 

       12. Θέλουσι σε σηκώνει επί των χειρών αυτών, διά να μη προσκόψεις προς λίθον τον πόδα σου.

      Με τα ίδια του τα χέρια θα κρατάει ο Θεός το δικό Του παιδί, για να μη σκοντάψει στις δυσκολίες και τα εμπόδια, που ο εχθρός βάζει στο διάβα της ζωής μας. 

       13. Θέλεις πατήσει επί λέοντα και επί ασπίδα θέλεις καταπατήσει σκύμνον και δράκοντα. 

       Ο διάβολος μέσα στο λόγο του Θεού παρουσιάζεται σαν λιοντάρι που βρυχάται. «Εγκρατεύθητε, αγρυπνήσατε διότι ο αντίδικός σας διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιέρχεται ζητών τίνα να καταπίη» (Α΄ Πέτρου Ε/5: 8). Επίσης παρουσιάζεται και σαν φίδι. «Και ερρίφθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην, ερρίφθη εις την γην, και οι άγγελοι αυτού ερρίφθησαν μετ' αυτού» (Αποκάλυψη ΙΒ/12: 9). Σαν το λιοντάρι ο εχθρός προσπαθεί με τη δύναμή του να μας καταβάλει και σαν φίδι προσπαθεί με τις πονηρές και ύπουλες ενέργειές του να μας πλανίσει και να μας παραπλανήσει, ώστε να μας απομακρύνει από την πηγή της ζωής που είναι ο Ιησούς Χριστός (ψαλμός ΛΣ/36: 9). 

      14. Επειδή έθεσεν εις εμέ την αγάπην αυτού, διά τούτο θέλω λυτρώσει αυτόν θέλω υψώσει αυτόν, διότι εγνώρισε το όνομά μου. 

      Εκείνον που με γνώρισε, που με εμπιστεύτηκε, που με αγάπησε, λέγει Κύριος, θα τον λυτρώσω, θα τον υψώσω, γιατί μόνον αυτός με γνωρίζει πραγματικά. Ο Απ. Παύλος δαρμένος, κυνηγημένος, κρυωμένος, πονεμένος, διακηρύττει: «Διά την οποίαν αιτίαν και πάσχω ταύτα, πλην δεν επαισχύνομαι διότι εξεύρω εις τίνα επίστευσα, και είμαι πεπεισμένος ότι είναι δυνατός να φυλάξη την παρακαταθήκην μου μέχρις εκείνης της ημέρας» (Β’ Τιμοθέου Α: 12). 

      15. Θέλει με επικαλείσθαι, και θέλω εισακούει αυτού, μετ' αυτού θέλω είσθαι εν θλίψει θέλω λυτρώνει αυτόν και θέλω δοξάζει αυτόν. 

       Ο πιστός άνθρωπος θα επικαλείται το Θεό μέσα από την προσευχή και ο Θεός θα τον ακούει. Ο Δαβίδ αναφέρει ότι είναι Θεός «ακούων προσευχήν» (ψαλμός ΞΕ/65: 2). Οι προσευχές των πιστών ανθρώπων όχι μόνον ακούγονται από το Θεό, αλλά φυλάσσονται και σε χρυσές φιάλες στον ουρανό (Αποκάλυψη Ε/5: 8). Μέσα στη θλίψη μας και τα καθημερινά μας προβλήματα διαβεβαιώνει ο Κύριος ότι θα είναι μαζί μας. 

      Επέτρεψε ο Θεός οι τρεις παίδες να μπουν δεμένοι μέσα στο καμίνι, που είχε επταπλασίως καεί (Δανιήλ Γ/3: 19), όμως, όταν πλησίασε ο βασιλιάς Ναυουχοδονόσορ και κοίταξε μέσα σ’ αυτό, είδε ότι μέσα στο καμίνι υπήρχαν τέσσερις άνδρες και με απορία ρώτησε: «δεν ερρίψαμεν τρεις άνδρας δεδεμένους εις το μέσον του πυρός; οι δε απεκρίθησαν και είπον προς τον βασιλέα, Αληθώς, βασιλεύ. Ιδού, εγώ βλέπω τέσσαρας άνδρας λελυμένους, περιπατούντας εν μέσω του πυρός, και βλάβη δεν είναι εις αυτούς, και η όψις του τετάρτου είναι ομοία με Υιόν Θεού» (Δανιήλ Γ/3: 24,25). Μέσα στο καμίνι της φωτιάς βρισκόταν και ο Κύριος. Μέσα στις δυσκολίες της ζωής μας θα βρίσκεται ο Κύριος. 

     16. Θέλω χορτάσει αυτόν μακρότητα ημερών και θέλω δείξει εις αυτόν την σωτηρίαν μου. 

   Σ’ αυτόν που θα Τον εμπιστευτεί ο Θεός υπόσχεται μακροζωία πάνω στη γη, σ’ αυτόν θα αποκαλύψει τα μυστήρια της σωτηρίας την οποίαν έχει ετοιμάσει «διά τους φοβουμένους Αυτόν». «διότι έκαμεν εις εμέ μεγαλεία ο δυνατός και άγιον το όνομα αυτού, και το έλεος αυτού εις γενεάς γενεών επί τους φοβουμένους αυτόν» (Λουκάς Α: 49, 50). ---