Η ΑΝΆΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΎ.
Ευαγγέλιον «κατά Μάρκον», κεφ. ΙΣ/16, εδ. 1 – 6.
Ευαγγέλιον «κατά Μάρκον», κεφ. ΙΣ/16, εδ. 1 – 6.
1 Και αφού επέρασε το σάββατον, Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία η μήτηρ του Ιακώβου και η Σαλώμη ηγόρασαν αρώματα, διά να έλθωσι και αλείψωσιν αυτόν.
2 Και πολλά πρωΐ της πρώτης ημέρας της εβδομάδος έρχονται εις το μνημείον, ότε ανέτειλεν ο ήλιος.
3 Και έλεγον προς εαυτάς Τις θέλει αποκυλίσει εις ημάς τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου;
4 Και αναβλέψασαι θεωρούσιν ότι ο λίθος ήτο αποκεκυλισμένος διότι ήτο μέγας σφόδρα.
5 Και εισελθούσαι εις το μνημείον είδον νεανίσκον καθήμενον εις τα δεξιά, ενδεδυμένον στολήν λευκήν, και ετρόμαξαν.
6 Ο δε λέγει προς αυτάς Μη τρομάζετε Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν τον εσταυρωμένον ανέστη, δεν είναι εδώ ιδού ο τόπος, όπου έθεσαν αυτόν.
ΣΧΟΛΙΑ:
Αφού πέρασε το Σάββατο, πολύ πρωί της επόμενης μέρας ήρθαν στο μνήμα όπου είχαν θέσει το νεκρό Ιησού, η Μαρία η Μαγδαλινή, η Μαρία, η μητέρα του Ιακώβου και η Σαλώμη, που ήταν σύζυγος του Ζεβεδαίου και μητέρα των αποστόλων Ιακώβου και Ιωάννη. O ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει ότι ακολουθούσαν και κάποιες άλλες γυναίκες (Λουκάς ΚΔ/24: 1). Σκοπός του ήταν ν’ αλείψουν με αρώματα το σώμα του Ιησού σύμφωνα με συνήθεια που υπήρχε την εποχή εκείνη. Γνώριζαν ότι στην είσοδο του μνήματος είχε κυλιστεί μια τεράστια πέτρα και ότι ο τάφος ήταν σφραγισμένος. Καθώς οδοιπορούσαν, συζητούσαν μεταξύ τους και έλεγαν: «Ποιος θα μας κυλίσει την πέτρα από την είσοδο του μνήματος;». Πόσες φορές μέσα στη ζωή μια "μεγάλη πέτρα", ένα τεράστιο πρόβλημα δε μας έφερε σε αγωνία, σε στεναχώρια, σε αδιέξοδο;
Καθώς οι γυναίκες πλησίασαν στο μνημείο, διαπίστωσαν ότι η πέτρα είχε κυλιστεί και όταν μπήκαν μέσα στο μνήμα, είδαν έναν άγγελο με μορφή λευκοντυμένου νεανίσκου και τρόμαξαν από την παρουσία του. Αμέσως ο άγγελος διέλυσε τους φόβους τους λέγοντάς τους ότι ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, που είχαν σταυρώσει και είχαν θέσει σ’ αυτόν τον τάφο, είχε αναστηθεί. Ο τάφος ήταν άδειος. Η πέτρα είχε κυλιστεί, όχι για να βγει ο αναστημένος Χριστός, αλλά για να μπορέσουν οι γυναίκες εκείνες και μαζί μ’ αυτές και όλοι οι πιστοί, όλων των αιώνων, να βλέπουν τον άδειο τάφο. Μια μέρα οι τάφοι των πιστών ανθρώπων θα ανοιχτούν, καθώς «οι κοιμηθέντες εν Χριστώ αναστήσονται πρώτοι» (Α' Θεσσαλονικείς Δ/4: 16).
Ο Απ. Πέτρος την ημέρα της Πεντηκοστής διακηρύττει προς τα παρευρισκόμενα πλήθη: «Θεός όμως ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών» (Πράξεις ΙΓ/13: 30). Όλοι όσοι είχαν πεθάνει είχαν φθαρεί, όμως ο Ιησούς Χριστός δεν είχε φθορά, το σώμα του δεν αποσυντέθηκε. Ο Θεός Tον ανάστησε από τους νεκρούς και πλέον ζει για πάντα στους ουρανούς και ανάμεσά μας. Μεγάλοι, διάσημοι, φιλόσοφοι, ιδρυτές διάφορων θρησκειών είναι νεκροί, μόνον ο Χριστός είναι ζωντανός και βρίσκεται στον ουρανό στα δεξιά του Πατέρα, «μεσιτεύων υπέρ ημών» (Ρωμαίους Η/8: 34). Εκεί στην παρουσία του Θεού δε ντρέπεται να ομολογεί το όνομα κάθε πιστού ανθρώπου και να τον αποκαλεί αδερφό Του (Εβραίους Β/2: 11).
Ο Απ. Πέτρος συνεχίζει: «Ότι δε ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών, μη μέλλοντα πλέον να υποστρέψη εις την διαφθοράν, λέγει ούτως, ότι θέλω σας δώσει τα ελέη του Δαβίδ τα πιστά. Διά τούτο και εν άλλω ψαλμώ λέγει Δεν θέλεις αφήσει τον όσιόν σου να ίδη διαφθοράν (Ψαλμός ΙΣ/16: 10). Διότι ο μεν Δαβίδ, αφού υπηρέτησε την βουλήν του Θεού εν τη γενεά αυτού, εκοιμήθη και προσετέθη εις τους πατέρας αυτού και είδε διαφθοράν εκείνος όμως, τον οποίον ο Θεός ανέστησε, δεν είδε διαφθοράν» (Πράξεις ΙΓ/13: 34-37).
Ο Θεός ανάστησε τον Κύριο Ιησού από τους νεκρούς και τώρα άφθαρτος ζει και βασιλεύει. Ο θάνατος μετά την ανάστασή Του δεν έχει καμία εξουσία πάνω Του. Ο Κύριος ζει και θα ζει εις τους αιώνες. Ο Απ. Παύλος στην επιστολή «προς Ρωμαίους» (κεφ. Σ/6, εδ. 9) αναφέρει: «γινώσκοντες ότι ο Χριστός αναστάς εκ νεκρών δεν αποθνήσκει πλέον, θάνατος αυτόν δεν κυριεύει πλέον». Η πίστη μας και η δύναμή μας βασίζεται στο γεγονός ότι ο αναστημένος Χριστός δε θα πεθάνει ποτέ ξανά. Θα ζει πάντοτε και θα είναι μαζί μας όλες τις ημέρες της ζωής μας. «ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος» (Ματθαίος ΚΗ/28: 20).Ο θάνατος που εξουσίασε πάνω Του για τρεις μέρες και τρεις νύχτες είναι νικημένος και δεν έχει πλέον καμία εξουσία πάνω σ’ Αυτόν.
«Θεός όμως ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών». Τι παρηγοριά, τι ζωντανή ελπίδα! Ο Απ. Παύλος στην επιστολή «Α’ Κορινθίους» (κεφ. ΙΕ/15, εδ. 3-8) θέλοντας να εξαλείψει κάθε αμφιβολία για την Ανάσταση του Κυρίου από τους νεκρούς, αναφέρει: «Διότι παρέδωκα εις εσάς εν πρώτοις εκείνο, το οποίον και παρέλαβον, ότι ο Χριστός απέθανε δια τας αμαρτίας ημών κατά τας γραφάς, και ότι ετάφη, και ότι ανέστη την τρίτην ημέραν κατά τας γραφάς και ότι εφάνη εις τον Κηφάν, έπειτα εις τους δώδεκα μετά ταύτα εφάνη εις πεντακοσίους και επέκεινα αδελφούς δια μιας, εκ των οποίων οι πλειότεροι μένουσιν έως τώρα, τινές δε και εκοιμήθησαν έπειτα εφάνη εις τον Ιάκωβον, έπειτα εις πάντας τους αποστόλους τελευταίον δε πάντων εφάνη και εις εμέ ως εις έκτρωμα». Επίσης κάνοντας μια αναδρομή στα Ευαγγέλια θα δούμε ότι οι μαθητές είδαν πολλές φορές τον Κύριο μετά την Ανάστασή Του.
Η ανάσταση του σώματος του Χριστού από τον τάφο αποδεικνύει τη θεότητα του Κυρίου και τη δυνατότητα που πλέον Αυτός έχει να σώζει δια της πίστεως τον αμαρτωλό και άξιο θανάτου άνθρωπο. Αυτή θα λέγαμε ότι είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της ανάστασης του Κυρίου. Κάποτε ο Κύριος συνάντησε το Σαούλ (μετέπειτα Απόστολο Παύλο) καθώς αυτός βάδιζε προς τη Δαμασκό για να κακοποιήσει τους Χριστιανούς (Πράξεις ΚΣ/26: 9-15). Μετά από την Ανάστασή Του ο Κύριος εμφανίζεται στους δρόμους κάθε ανθρώπου, εκεί που επέλεξε ο καθένας για να περπατήσει και τον καλεί να έρθει κοντά Του. «Έλα Θωμά να βάλεις το δάκτυλό σου στις πληγές μου, έλα Γιώργη, Μαρία….. να με γνωρίσεις». Τι ωραία πρόσκληση και πόσο «μακάριος» είναι εκείνος που ανταποκρίνεται στην πρόσκλησή Του. Ο λόγος του Θεού μας λέει ότι: «Πας ο πιστεύων επ' αυτόν δεν θέλει καταισχυνθεί» (Ρωμαίους Ι/10: 11). Δε θα ντραπεί και δε θα μετανιώσει ποτέ κανένας άνθρωπος που θα πιστέψει στον Ιησού Χριστό, που θα ακολουθήσει τους δρόμους Του.
Στη μελέτη αυτή θα ήθελα να εξετάσουμε τις συνέπειες που έχει στη ζωή των πιστών ανθρώπων η ανάσταση του Κυρίου Ιησού. Κάθε γεγονός που συμβαίνει γύρω μας, όσο σημαντικό και αν είναι, σιγά – σιγά με την παρέλευση του χρόνου μειώνεται μέσα στη ζωή μας. Η ανάσταση του Κυρίου από τους νεκρούς δε μπορεί να μειωθεί, γιατί έχει τα ίδια αποτελέσματα στην ζωή των ανθρώπων όπως είχε και πριν από 2.000 χρόνια.
Ο Απ. Παύλος στην επιστολή «προς Ρωμαίους» (κεφ. Δ/4, εδ. 25) αναφέρει: «όστις παρεδόθη διά τας αμαρτίας ημών και ανέστη δια την δικαίωσιν ημών». Tα λόγια τούτα ξεκάθαρα αναφέρουν ότι ο Ιησούς παραδόθηκε για τις αμαρτίες μας και η ανάστασή Του από τους νεκρούς αποτελεί την απόδειξη της δικαίωσης ενώπιον του Θεού όλων εκείνων οι οποίοι Τον δέχονται Σωτήρα και Κύριό τους. Πώς μπορεί ο άνθρωπος να θεωρηθεί δίκαιος από το Θεό; Ο προφήτης Ησαΐας (κεφ. ΞΔ/64, εδ. 6), αναφέρει ότι η ανθρώπινη δικαιοσύνη είναι «ως ρυπαρόν ιμάτιον». Ο Απ. Παύλος στην επιστολή «προς Ρωμαίους», (κεφ. Γ/3, εδ. 10) «δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ είς» και συνεχίζει στο εδ. 12: «Πάντες εξέκλιναν, ομού εξηχρειώθησαν δεν υπάρχει ο πράττων αγαθόν, δεν υπάρχει ουδέ εις». Η δικαίωση του πιστού ανθρώπου δεν οφείλεται στα έργα του, αλλά οφείλεται στο γεγονός του τέλειου και ολοκληρωμένου Έργου του Κυρίου Ιησού. Χωρίς την ανάσταση του Χριστού δε θα υπήρχε δικαίωση για τον άνθρωπο. Δίκαιος λοιπόν για το Θεό είναι εκείνος που πιστεύει στον εξιλεωτικό θάνατο και στην ανάσταση του Χριστού, εκείνος που είναι ντυμένος με το «ιμάτιον σωτηρίας» του Ιησού Χριστού. Η ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του Ευαγγελίου της Χάρης του Θεού (Α' Κορινθίους κεφ. ΙΕ/15).
Συνεχίζει ο Απ. Παύλος:
20 διότι εξ έργων νόμου δεν θέλει δικαιωθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού επειδή διά του νόμου γίνεται η γνώρισις της αμαρτίας.
21 Τώρα δε χωρίς νόμου η δικαιοσύνη του Θεού εφανερώθη, μαρτυρουμένη υπό του νόμου και των προφητών,
22 δικαιοσύνη δε του Θεού διά πίστεως Ιησού Χριστού εις πάντας και επί πάντας τους πιστεύοντας διότι δεν υπάρχει διαφορά
23 επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού,
24 δικαιούνται δε δωρεάν με την χάριν αυτού διά της απολυτρώσεως της εν Χριστώ Ιησού,
25 τον οποίον ο Θεός προέθετο μέσον εξιλεώσεως διά της πίστεως εν τω αίματι αυτού, προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού διά την άφεσιν των προγενομένων αμαρτημάτων διά της μακροθυμίας του Θεού,
26 προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού εν τω παρόντι καιρώ, διά να ήναι αυτός δίκαιος και να δικαιόνη τον πιστεύοντα εις τον Ιησούν.
27 Που λοιπόν η καύχησις; Εκλείσθη έξω. Διά ποίου νόμου; των έργων; Ουχί, αλλά διά του νόμου της πίστεως.
28 Συμπεραίνομεν λοιπόν ότι ο άνθρωπος δικαιούται διά της πίστεως χωρίς των έργων του νόμου. (Ρωμαίους Γ/3: 20-28). Ο Ιησούς Χριστός με το αίμα Του, με τη θυσία Του, μας έκανε δίκαιους μπροστά στο Θεό.
Ένα ακόμα αποτέλεσμα της ανάστασης του Κυρίου Ιησού από τους νεκρούς είναι η εκπλήρωση της επαγγελίας του Αγίου Πνεύματος στη ζωή κάθε πιστού ανθρώπου. Στο βιβλίο των «Πράξεων των Αποστόλων» (κεφ. Β/2, εδ.22-23 & 32-33) αναφέρεται:
22 Άνδρες Ισραηλίται, ακούσατε τους λόγους τούτους τον Ιησούν τον Ναζωραίον, άνδρα αποδεδειγμένον προς εσάς από του Θεού διά θαυμάτων και τεραστίων και σημείων, τα οποία ο Θεός έκαμε δι' αυτού εν μέσω υμών, καθώς και σεις εξεύρετε,
23 τούτον λαβόντες παραδεδομένον κατά την ωρισμένην βουλήν και πρόγνωσιν του Θεού, διά χειρών ανόμων σταυρώσαντες εθανατώσατε
32 Τούτον τον Ιησούν ανέστησεν ο Θεός, του οποίου πάντες ημείς είμεθα μάρτυρες.
33 Αφού λοιπόν υψώθη διά της δεξιάς του Θεού και έλαβε παρά του Πατρός την επαγγελίαν του Αγίου Πνεύματος, εξέχεε τούτο, το οποίον τώρα σεις βλέπετε και ακούετε.
Αν ο Χριστός δεν είχε αναστηθεί δε θα μπορούσαμε να λάβουμε το Άγιο Πνεύμα. Ο ερχομός του Αγίου Πνεύματος είναι μία ακόμα απόδειξη ότι ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς. Για τον ερχομό του Αγίου Πνεύματος είχε μιλήσει ο ίδιος ο Κύριος με τα λόγια: «Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα». Αυτός είναι ο ρόλος και η δύναμη του Αγίου Πνεύματος, να οδηγεί τον άνθρωπο «εν Χριστώ», να τον ελέγχει περί αμαρτίας, να του αποκαλύπτει τα μέλλοντα και να του χαρίζει δύναμη και βεβαιότητα για τη σωτηρία του, «να συμμαρτυρεί με το πνεύμα ημών ότι είμεθα τέκνα Θεού» (Ρωμαίους Η/8: 16).
Μέσα από την πίστη στο τέλειο Έργο του το Χριστού, το οποίο περιλαμβάνει τη σταυρική Του θυσία και την ένδοξη Ανάστασή Του από τους νεκρούς, ο άνθρωπος αναγεννιέται. Το έργο της αναγέννησης το διενεργεί ο Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιο και είναι αναγκαία προϋπόθεση για να κληρονομήσει κανείς της βασιλεία των ουρανών (Ιωάννης Γ/3: 3). Ο Απ. Παύλος είναι κατηγορηματικός στην επιστολή «Α’ Κορινθίους» (κεφ. ΙΕ/15, εδ. 50): «λέω τούτο, αδελφοί, ότι σάρκα και αίμα δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη βασιλεία τού Θεού ούτε η φθορά κληρονομεί την αφθαρσία».
Στην επιστολή "Α' Πέτρου" (κεφ. Α΄, εδ. 3) αναφέρεται: «Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όστις κατά το πολύ έλεος αυτού ανεγέννησεν ημάς εις ελπίδα ζώσαν δια της αναστάσεως του Ιησού Χριστού εκ νεκρών, εις κληρονομίαν άφθαρτον και αμίαντον και αμάραντον, πεφυλαγμένην εν τοις ουρανοίς δι' ημάς».
Συμπέρασμα: Αν ο Ιησούς δεν είχε αναστηθεί από τους νεκρούς, τότε δε θα υπήρχε αναγέννηση και συνεπώς η σωτηρία του ανθρώπου θα ήταν παντελώς αδύνατη.
Στην επιστολή «προς Εφεσίους» (κεφ. Β/2: 4-6), αναφέρεται: «ο Θεός όμως πλούσιος ων εις έλεος, δια την πολλήν αγάπην αυτού με την οποίαν ηγάπησεν ημάς και ενώ ήμεθα νεκροί δια τα αμαρτήματα, εζωοποίησεν ημάς μετά του Χριστού κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι και συνανέστησε και συνεκάθισεν εν τοις επουρανίοις διά Ιησού Χριστού».
Σύμφωνα με τα λόγια αυτά του Απ. Παύλου ο Θεός ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς. Μαζί με τον αναστημένο Χριστό συναναστηθήκαμε και εμείς που πιστέψαμε σ’ Αυτόν. Καθώς ο Χριστός ήταν νεκρός και έγινε ζωντανός, γίναμε και εμείς, που είμαστε νεκροί για το Θεό εξαιτίας των παραβάσεων (Εφεσίους Β/2: 5) τις οποίες μας συγχώρησε, ζωντανοί. Ο Ιησούς μετά την ανάστασή Του κάθισε στα επουράνια εκεί μαζί Του κάθονται και όλοι οι πιστοί στο Χριστό (μας συνεκάθισε). Όλα αυτά θα υλοποιηθούν, όταν βρεθούμε μια μέρα στην παρουσία του Θεού. Εάν ο Χριστός δεν είχε αναστηθεί τίποτα απ’ όλα αυτά δε θα είχε συμβεί, καμία ελπίδα δε θα υπήρχε για τον πιστό άνθρωπο. Όμως «τώρα ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών, έγεινεν απαρχή των κεκοιμημένων» (Α’ Κορινθίους ΙΕ/15: 20). Έγινε η αρχή όλων εκείνων που πέθαναν και μια μέρα θα αναστηθούν για να απολαμβάνουν αιώνια την παρουσία Του.
Μια μέρα, που μόνον ο Κύριος γνωρίζει, θα γίνει η ανάσταση των πιστών ανθρώπων που έχουν πεθάνει και θα ενωθούν με τους πιστούς του Χριστού που θα βρίσκονται στη ζωή (Α’ Θεσσαλονικείς Δ/4: 13-18). Τότε θα βρεθούμε στην παρουσία Εκείνου έχοντας λάβει το αναστημένο σώμα του Κυρίου Ιησού. Ο Ιωάννης στην πρώτη επιστολή του αναφέρει: «Αγαπητοί, τώρα είμεθα τέκνα Θεού, και έτι δεν εφανερώθη τι θέλομεν είσθαι εξεύρομεν όμως ότι όταν φανερωθή, θέλομεν είσθαι όμοιοι με αυτόν, διότι θέλομεν ιδεί αυτόν καθώς είναι» (Α’ Ιωάννου Γ/3: 2).
Αλήθεια ποιο μπορεί να είναι το μήνυμα της ανάστασης για τον κάθε άνθρωπο; Το μήνυμα είναι ότι στο Γολγοθά πληρώθηκε η τιμή για τη σωτηρία μας. Τούτο το αδιαμφισβήτητο γεγονός βεβαιώθηκε με την Ανάσταση του Κυρίου από τους νεκρούς. Μπορεί μία επιταγή να είναι σωστά συμπληρωμένη με όλα τα στοιχεία, ακόμα και να υπάρχει ρευστό αντίκρισμα που να την καλύπτει, άμα δεν έχει όμως την υπογραφή αυτού που την εξέδωσε, σε τίποτα δεν ισχύει. Η ανάσταση του Ιησού Χριστού φέρει την υπογραφή του Θεού και για τη δική μας ανάσταση και για τη δική μας αιώνια σωτηρία. Επειδή Αυτός ζει και εμείς θα ζήσουμε δι’ Αυτού.
Μετά απ’ όλα αυτά αγαπητοί και «Έχοντες αρχιερέα μέγαν, όστις διήλθε τους ουρανούς, Ιησούν τον Υιόν του Θεού, ας κρατώμεν την ομολογίαν. Διότι δεν έχομεν αρχιερέα μη δυνάμενον να συμπαθήση εις τας ασθενείας ημών, αλλά πειρασθέντα κατά πάντα καθ' ομοιότητα ημών χωρίς αμαρτίας. Ας πλησιάζωμεν λοιπόν μετά παρρησίας εις τον θρόνον της χάριτος, διά να λάβωμεν έλεος και να εύρωμεν χάριν προς βοήθειαν εν καιρώ χρείας» (Εβραίους Δ/4: 14).
Με τις σκέψεις αυτές θα ήθελα να ευχηθώ σε κάθε φίλη και κάθε φίλο του blog: «Χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη, υγεία και οικογενειακή ευτυχία». ---
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου