ΑΝΑΝΙΑΣ & ΣΑΠΦΙΡΑ.
Βιβλίο "ΠΡΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ", κεφ. Δ/4, εδ. 37.
"...έχοντας ένα χωράφι, το πούλησε, και έφερε τα χρήματα, και τα έβαλε στα πόδια των αποστόλων"
βιβλίο "ΠΡΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ", κεφ. Ε/5, εδ. 1 – 11.
1. Κάποιος δε άνθρωπος, με το όνομα Ανανίας, μαζί με τη γυναίκα του, τη Σαπφείρα, πούλησε ένα κτήμα
2 και κράτησε από την τιμή, εν γνώσει και της γυναίκας του, και φέρνοντας ένα μέρος, το έβαλε στα πόδια των αποστόλων.
3 Και ο Πέτρος είπε: Ανανία, γιατί γέμισε ο σατανάς την καρδιά σου, ώστε να πεις ψέματα στο Άγιο Πνεύμα, και να κρατήσεις από την τιμή τού χωραφιού;
4 Ενώ έμενε απούλητο, δεν ήταν δικό σου; Και όταν πουλήθηκε, δεν ήταν στην εξουσία σου; Γιατί έβαλες μέσα στην καρδιά σου αυτό το πράγμα; Δεν είπες ψέματα σε ανθρώπους, αλλά στον Θεό.
5 Και όταν ο Ανανίας άκουσε αυτά τα λόγια, έπεσε και ξεψύχησε και μεγάλος φόβος έπεσε επάνω σε όλους εκείνους που τα άκουγαν αυτά.
6 Και οι νεότεροι, αφού σηκώθηκαν, τον τύλιξαν, και, καθώς τον έβγαλαν έξω, τον έθαψαν.
7 Ύστερα δε από περίπου τρεις ώρες, μπήκε μέσα η γυναίκα του, μη ξέροντας το γεγονός.
8 Και ο Πέτρος αποκρίθηκε σ' αυτήν: Πες μου, για τόσο πουλήσατε το χωράφι; Και εκείνη είπε: Ναι, για τόσο.
9 Και ο Πέτρος είπε σ' αυτήν: Γιατί συμφωνήσατε να πειράξετε το Πνεύμα τού Κυρίου; Δες, στη θύρα είναι τα πόδια εκείνων που έθαψαν τον άνδρα σου, και θα βγάλουν κι εσένα.
10 Και έπεσε αμέσως νεκρή στα πόδια του, και ξεψύχησε και όταν οι νεανίσκοι μπήκαν μέσα τη βρήκαν νεκρή, και αφού την έβγαλαν έξω, την έθαψαν κοντά στον άνδρα της.
11 Και μεγάλος φόβος έπεσε επάνω σε όλη την εκκλησία, κι επάνω σε όλους που τα άκουγαν.
ΣΧΌΛΙΑ :
Μιλάμε πολλές φορές για την πρώτη εκκλησία και για τη δύναμη την οποία είχε ώστε να πραγματοποιεί θαυμάσια. Πρόκειται για την Εκκλησία που με ένα κήρυγμά της πίστεψαν 3000 ψυχές (Πράξεις Β/2: 41). Απορούμε όμως πως γίνεται σήμερα με 3.000 κηρύγματα να μην πιστεύει ένας άνθρωπος. Στην πρώτη εκκλησία, όπως μας πληροφορεί ο Λόγος του Θεού, άνθρωποι είχαν φόβο να προσκολληθούν σ’ αυτή, φοβούμενοι τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.
Αλήθεια ποιο ήταν άραγε το μυστικό της παντοδυναμίας τούτης της εκκλησίας; Το μυστικό ήταν ο τρόπος με τον οποία αντιμετώπιζε την αμαρτία. Από το πώς η εκκλησία αντιμετωπίζει την αμαρτία εξαρτάται ουσιαστικά η ύπαρξή της. Μόνον η αμαρτία μπορεί να αποδυναμώσει μία Εκκλησία και ουσιαστικά να την αποκόψει από την πηγή, που είναι ο Θεός. Όταν μιλάμε για το πρόβλημα της αμαρτίας, δεν εννοούμε την αμαρτία του κόσμου, ο οποίος βαδίζοντας χωρίς Θεό, χωρίς Χριστό, κατά συνέπεια, χωρίς Ελπίδα, είναι βουτηγμένος μέσα στην αμαρτία. Μιλάμε για εκείνη την αμαρτία που έρχεται να χτυπήσει την πόρτα της Εκκλησίας και προσπαθεί να μπει μέσα σ’ αυτή.
Στο σημερινό μας ανάγνωσμα βλέπουμε ένα ζευγάρι να πουλάει ένα χωράφι το οποίο κατείχε και να παίρνει κάποια χρήματα. Αυτά τα χρήματα τα παίρνει ο σύζυγος και έρχεται στο χώρο που ήταν συγκεντρωμένοι μερικοί από τους Αποστόλους και κάποιοι πιστοί, προχωράει φτάνει σ’ ένα τραπέζι που υπήρχε, ακουμπάει τα χρήματα και απομακρύνεται απ’ αυτό. Με την ενέργεια αυτή αφήνει να εννοηθεί ότι αυτά ήταν όλα τα χρήματα τα οποία έλαβε. Όμως δεν ήταν αυτή η αλήθεια. Ένα μέρος από τα χρήματα τα είχαν κρατήσει για να τα χρησιμοποιήσουν για τον εαυτόν τους.
Δημιουργήθηκε τεράστιο ηθικό θέμα. Θα έλεγε κανείς ότι τούτος ο άνθρωπος και στη συνέχεια η γυναίκα του που προσπάθησε να τον καλύψει έπραξαν τρία αμαρτήματα:
1/ Πάνω απ’ όλα θα έλεγε κανείς ότι διέπραξαν το μεγάλο αμάρτημα της ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ, ένα στοιχείο που θα πρέπει να βρίσκεται μακριά από τη ζωή του χριστιανού, ένα στοιχείο το οποίο με ιδιαίτερη σφοδρότητα καταδίκασε ο Κύριος κατά την πορεία του πάνω στη γη. "Ουέ υμίν Φαρισαίοι υποκριτές" (Ματθαίος ΚΓ/23: 13).
2/ Διέπραξαν το αμάρτημα της ΨΕΥΤΙΑΣ. Είπαν ψέματα όχι σε ανθρώπους, αλλά στον Θεό. Πόσο κατηγορηματικός είναι στο σημείο αυτό ο Απ. Πέτρος! Ένα ψέμα το διέπραξε ο Ανανίας, αλλά το είπε η γυναίκα του. Συνενοχή και συμμετοχή σ’ ένα μεγάλο αμάρτημα με ολέθρια αποτελέσματα.
3/ Διέπραξαν την αμαρτία της ΚΛΟΠΗΣ. Ενός κακού μύρια έπονται. Το ένα φέρνει το άλλο. (εδαφ.2).
Ο Κύριος θέλει η προσφορά μας και η εν γένει συμπεριφορά μας να διακρίνεται από αγνότητα, ειλικρίνεια, πραγματικό ενδιαφέρον για την Εκκλησία Του. Άλλωστε «τον ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός» (Β' Κορινθίους Θ/9: 7). Βεβαίως δικά τους ήταν τα χρήματα. Κανείς δεν τους υποχρέωσε να πουλήσουν το κτήμα τους. Κανείς δεν τους υποχρέωσε να δώσουν όλα τα χρήματα για τις ανάγκες των αδελφών. Λογικό και ηθικό θα ήταν να δώσουν ένα μέρος από τα χρήματα που εισέπραξαν ή και καθόλου απ’ αυτά. Όμως προσπάθησαν να δώσουν στην Εκκλησία ψεύτικες εντυπώσεις, ότι αυτά είναι όλα τα χρήματα και αυτοί τα προσέφεραν όλα για την Εκκλησία. Πίστευαν προφανώς ότι έτσι θα αποσπούσαν κολακευτικά σχόλια και μεγαλύτερες εντυπώσεις από τους άλλους πιστούς. Ένα μικρό ψέμα ήταν η αμαρτία τους.
Κι όμως αυτό το μικρό ψέμα δημιούργησε την πρώτη κρίση ηθικού περιεχομένου μέσα στη νεοσύστατη Εκκλησία του Χριστού. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για μια Εκκλησία. Αναλογιζόμενοι τούτο το μικρό ψέμα, δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε πόσο λεπτή ήταν η συνείδηση της πρώτης Χριστιανικής Εκκλησίας. Τούτη η Εκκλησία τα έβαλε με μια ολόκληρη Αυτοκρατορία. Διωγμοί, στερήσεις, εμπόδια και πολλές άλλες δυσκολίες δεν στάθηκαν ικανές να σβήσουν το φως της. Αντίθετα η Εκκλησία σιγά – σιγά όλο και πιο πολύ αύξανε. Όλο και πιο πολλοί άνθρωποι ομολογούσαν το Όνομα του Ιησού Χριστού. Η δύναμή τους ήταν ότι δεν έπαιζαν με την αμαρτία. Ήταν άνθρωποι που έπαιρναν πολύ σοβαρά τη σχέση τους με το Θεό. Πραγματικά είχαν "φόβο Θεού" (ψαλμός ΡΙΑ/111: 10).
Ένα μικρό ψέμα μέσα στην Εκκλησία. Το ψέμα του Ανανία σήμερα δυσκολευόμαστε να το χαρακτηρίσουμε ψέμα. Ε! και τι κακό έκανε, λέμε πολλές φορές. Ψέμα ήταν αυτό; Το λέμε, για να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα, πρώτα τους εαυτούς μας και μετά τους άλλους. Όμως για να δούμε εδώ πώς αντιμετωπίζει τούτο το θέμα ο Απ. Πέτρος: Στρέφεται προς τον αδελφό του τον Ανανία και με σοβαρό τρόπο (μετράει και το πώς θα το πούμε κάτι) του λέει: "Ανανία δεν εψεύσθης σε ανθρώπους αλλά στο Θεό". Ενώ όταν λίγο αργότερα έρχεται και η γυναίκα του, της λέει: "Γιατί συμφωνήσατε να πειράξετε το πνεύμα του Κυρίου;"
Κάθε αμαρτία δε στρέφεται μόνον εναντίον των ανθρώπων, είναι μια απευθείας προσβολή στο πρόσωπο του Θεού. Είναι μία αιτία να λυπήσουμε το Πνεύμα το Άγιο (Εφεσίους Δ/4: 30). Είναι ένας λόγος, για να ταραχθεί μια ολόκληρη εκκλησία. Το ανθρώπινο μυαλό αναζητάει να βρει ορατά αποτελέσματα της αμαρτίας, τι συνέπειες είχε σε άλλους κλπ, όμως δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε αμαρτία μας στρέφεται, πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα εναντίον του Θεού. Το μυστικό της πρώτη εκκλησία ήταν, ότι ήταν ασυμβίβαστη με την αμαρτία, γι’ αυτό και πάντα έβγαινε νικήτρια και δοξαζόταν το όνομα του Θεού στα μάτια των ανθρώπων.
Αλήθεια σε πόσο δύσκολη θέση θα πρέπει να ήταν ο Απ. Πέτρος, ο οποίος βρέθηκε στη δύσκολη θέση να παρατηρήσει τον αδελφό του. Τούτη η θέση και τούτη η ώρα, δεν είναι εύκολη σε κανέναν, όμως αποτελεί καθήκον και υποχρέωση έναντι του Θεού, του υπευθύνου της εκκλησίας.
Μελετώντας την περικοπή βλέπουμε πόσο τραγικά ήταν τα αποτελέσματα τούτης της πράξης. Για άλλη μία φορά παίρνουμε μια εικόνα των επιπτώσεων και των σοβαρών αποτελεσμάτων που μπορεί να έχει η αμαρτία στη ζωή όλων μας.
Μεγάλο το ξάφνιασμα του Απ. Πέτρου, καθώς βλέπει τον Ανανία κεραυνοβολημένο από το πνεύμα το Άγιο να πέφτει νεκρός μπρος στα πόδια του. Η Εκκλησία είχε εκφέρει την κρίση της, αλλά την τελευταία λέξη την είπε ο ουρανός. Ίσως κάποιος ρωτήσει τι έγιναν ο Ανανίας και η Σάπφειρα, χάθηκαν για πάντα; Ήταν άνθρωποι της Εκκλησίας, ήταν πιστοί. Και τι γίνεται σ’ αυτή την περίπτωση; Χάνεται η σωτηρία, δε χάνεται; Αυτό είναι ένα θέμα που ο Κύριος το γνωρίζει και δεν αφορά εμάς. Εκείνο που βγαίνει σαν συμπέρασμα από όλα αυτά είναι ότι στην πρώτη κρίση που αντιμετώπισε η Εκκλησία, την αντιμετώπισε με πολύ σοβαρότητα και τούτη την αντιμετώπιση την επικύρωσε ο ουρανός.
Αποτέλεσμα αυτής της στάσης της Εκκλησίας και η σοβαρότητα με την οποία αντιμετώπιζε την αμαρτία ήταν, όπως μας την περιγράφει ο Απ. Λουκάς: «Και επέπεσε φόβος μέγας σε όλη την Εκκλησία και σε όλους όσους άκουγαν αυτά» (Πράξεις Β/2: 43). Ο μεγάλος εχθρός που αντιμετώπισε η Εκκλησία ανάμεσα στους αιώνες δεν ήταν οι εξωτερικοί κίνδυνοι, δεν ήταν οι διωγμοί. Όλα αυτά πολλές φορές είχαν ευεργετικά αποτελέσματα. Ο μεγάλος κίνδυνος για την Εκκλησία βρίσκεται μέσα σ’ αυτήν. Τη μεγαλύτερη φθορά την υπέστη η Εκκλησία από την κακή αντιμετώπιση της αμαρτίας μέσα στην ζωή της. Μία Εκκλησία που παραβλέπει ή που συγκαλύπτει την αμαρτία, που δεν τολμά να την καταδικάσει, ακόμα και αν αυτό το κάνει με τα καλύτερα ελατήρια (να μην προσβάλει, να μην σκανδαλίσει κλπ) χάνει σιγά – σιγά την επαφή της με το Πνεύμα το Άγιο.
Ο Κύριος να φυλάξει κάθε Εκκλησία από μια τέτοια τύχη. Παρατηρώντας τις ενέργειες του Βαρνάβα και του Ανανία – Σαπφείρας, θα λέγαμε ότι οι χαρακτήρες αυτών των ανθρώπων αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικούς κόσμους. Ο ένας ειλικρινής, πουλάει το κτήμα του, δηλ. εγκαταλείπει τα φθαρτά πράγματα και αποβλέπει στα αιώνια, ενώ οι άλλοι αφήνουν κατά μέρος τα πνευματικά, για να κερδίσουν μερικά ακόμα "σκύβαλα" από τούτο τον κόσμο. Ο ένας κάνει ολοκληρωτική αφιέρωση στο Θεό, ο άλλος προσπαθεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, "Θεό και Μαμωνά" (Λουκάς ΙΣ/16: 13). Ο ένας αγαπά ολοκληρωτικά τον Κύριο, ο άλλος αγαπά βεβαίως και αυτός τον Κύριο, αλλά αποβλέπει ταυτόχρονα και στον κόσμο. Είναι η εικόνα της μοιρασμένης καρδιάς, την οποία ο Κύριος απεχθάνεται περισσότερο (Αποκάλυψη Γ/3: 16). Είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι, που πολλές φορές βλέπουμε να συστεγάζονται κάτω από την ίδια Εκκλησία του Χριστού. Θα έρθει η ώρα της κρίσης, η ώρα του ουρανού, όπου θα ξεχωρίσουν οι "μωρές" από τις "φρόνιμες" παρθένες (Ματθαίος ΚΕ/25: 1-13). Η κρίση του ουρανού θα είναι αλάνθαστη. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να είναι αλάνθαστοι, καθώς αποβλέπουν στο φαινόμενο, όμως ο Θεός αποβλέπει στην καρδιά του ανθρώπου (Α' Σαμουήλ ΙΣ/16: 7).
Συνοψίζοντας θα λέγαμε ότι το μήνυμα που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε από τούτη την περικοπή είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν αντιστάθηκαν στην αμαρτία (Εβραίους ΙΒ/12: 4), δε στάθηκαν όπως ο Θεός ήθελε, με αποτέλεσμα να γεμίσει την καρδιά τους ο σατανάς. Γιατί λέει ο Απ. Πέτρος στον Ανανία, "γέμισε ο σατανάς την καρδιά σου, ώστε να ψευσθείς εις το Άγιο Πνεύμα".
Πόση προσοχή χρειάζεται. Μια χαραμάδα να βρει ανοικτή ο εχθρός είναι έτοιμος να εισβάλει στη ζωή μας με απρόβλεπτες συνέπειες. Πέθαναν και οι δύο. Ασφαλώς και δεν τους σκότωσε ο Θεός. Ο Θεός αγαπάει τον αμαρτωλό και θέλει να έρθει σε μετάνοια για να ζήσει (Β' Πέτρου Γ/3: 9). Ο ένας πέθανε γιατί ελέχθη από τη συνείδησή του, η γυναίκα γιατί είπε ψέματα. Και οι δύο πέθαναν γιατί «ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος».
Ο Κύριος να βάλει έλεγχο μέσα στις καρδιές μας και ας απορρίψουμε κάθε ρίζα υποκρισίας μέσα από την πνευματική μας ζωή. Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι "ο Θεός δεν εμπαίζεται. Διότι ότι αν σπείρει ο άνθρωπος, τούτο και θα θερίσει". (Γαλάτες Σ/6: 7). Νόμος αναλλοίωτος, νόμος αιώνιος, νόμος υπέρτατος. ---
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου