ΙΗΣΟΥΣ του ΝΑΥΙ, κεφ. Α, εδ. 1 – 9.

ΙΗΣΟΥΣ του ΝΑΥΙ, κεφ. Α, εδ. 1 – 9.

1 Και μετά την τελευτήν του Μωϋσέως του δούλου του Κυρίου, είπε Κύριος προς Ιησούν τον υιόν του Ναυή, τον υπηρέτην του Μωϋσέως, λέγων, 

2 Μωϋσής ο θεράπων μου ετελεύτησε τώρα λοιπόν σηκωθείς διάβηθι τον Ιορδάνην τούτον, συ και πας ο λαός ούτος, προς την γην την οποίαν εγώ δίδω εις αυτούς, εις τους υιούς Ισραήλ. 

3 Πάντα τον τόπον, επί του οποίου πατήση το ίχνος των ποδών σας, εις εσάς έδωκα αυτόν, καθώς είπα προς τον Μωϋσήν 

4 από της ερήμου και του Λιβάνου τούτου και έως του ποταμού του μεγάλου, του ποταμού του Ευφράτου, πάσα η γη των Χετταίων, και έως της θαλάσσης της μεγάλης προς δυσμάς του ηλίου, θέλει είσθαι το όριόν σας. 

5 Δεν θέλει δυνηθή άνθρωπος να σταθή εναντίον σου πάσας τας ημέρας της ζωής σου καθώς ήμην μετά του Μωϋσέως, θέλω είσθαι μετά σού δεν θέλω σε αφήσει ουδέ σε εγκαταλείψει. 

6 Ίσχυε και ανδρίζου διότι συ θέλεις κληροδοτήσει εις τον λαόν τούτον την γην, την οποίαν ώμοσα προς τους πατέρας αυτών να δώσω εις αυτούς. 

7 Μόνον ίσχυε και ανδρίζου σφόδρα, διά να προσέχης να κάμνης κατά πάντα τον νόμον, τον οποίον προσέταξεν εις σε Μωϋσής ο θεράπων μου μη εκκλίνης απ' αυτού δεξιά ή αριστερά, διά να φέρησαι μετά συνέσεως πανταχού όπου αν υπάγης. 

8 Δεν θέλει απομακρυνθή τούτο το βιβλίον του νόμου από του στόματός σου, αλλ' εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα, διά να προσέχης να κάμνης κατά πάντα όσα είναι γεγραμμένα εν αυτώ διότι τότε θέλεις ευοδούσθαι εις την οδόν σου, και τότε θέλεις φέρεσθαι μετά συνέσεως. 

9 Δεν σε προστάζω εγώ; ίσχυε και ανδρίζου μη φοβηθής μηδέ δειλιάσης διότι είναι μετά σου Κύριος ο Θεός σου όπου αν υπάγης. 

10 Και προσέταξεν ο Ιησούς τους άρχοντας του λαού, λέγων, 

11 Περάσατε δια μέσου του στρατοπέδου και προστάξατε τον λαόν, λέγοντες, Ετοιμάσατε εις εαυτούς εφόδια διότι μετά τρεις ημέρας θέλετε διαβή τον Ιορδάνην τούτον, διά να εισέλθητε να κληρονομήσητε την γην, την οποίαν Κύριος ο Θεός σας δίδει εις εσάς διά να κληρονομήσητε αυτήν. 
12 Και προς τους Ρουβηνίτας και προς τους Γαδίτας και προς το ήμισυ της φυλής του Μανασσή είπεν ο Ιησούς, λέγων, 

13 Ενθυμήθητε τον λόγον τον οποίον προσέταξεν εις εσάς Μωυσής ο δούλος του Κυρίου, λέγων, Κύριος ο Θεός σας σας ανέπαυσε και σας έδωκε την γην ταύτην 

14 αι γυναίκές σας, τα τέκνα σας και τα κτήνη σας θέλουσι μείνει εν τη γη, την οποίαν ο Μωϋσής έδωκεν εις εσάς εντεύθεν του Ιορδάνου σεις δε θέλετε διαβή έμπροσθεν των αδελφών σας ώπλισμένοι, πάντες οι δυνατοί εν ισχύϊ, και θέλετε βοηθήσει αυτούς 

15 εωσού αναπαύση ο Κύριος τους αδελφούς σας καθώς και εσάς, και να κληρονομήσωσι και αυτοί την γην, την οποίαν Κύριος ο Θεός σας δίδει εις αυτούς τότε θέλετε επιστρέψει εις την γην της κληρονομίας σας, και θέλετε κληρονομήσει αυτήν, την οποίαν Μωϋσής ο δούλος του Κυρίου έδωκεν εις εσάς εντεύθεν του Ιορδάνου, προς ανατολάς ηλίου. 

16 Και απεκρίθησαν προς τον Ιησούν, λέγοντες, Πάντα όσα προστάζεις εις ημάς θέλομεν κάμεi και πανταχού όπου αποστείλης ημάς, θέλομεν υπάγει 

17 καθώς υπηκούομεν κατά πάντα εις τον Μωϋσήν, ούτω θέλομεν υπακούει και εις σέ μόνον Κύριος ο Θεός σου να ήναι μετά σου, καθώς ήτο μετά του Μωϋσέως 

18 πας άνθρωπος, όστις εναντιωθή εις τας προσταγάς σου και δεν υπακούση εις τους λόγους σου κατά πάντα όσα προστάξης αυτόν, ας θανατόνηται μόνον ίσχυε και ανδρίζου. 

 
         ΣΧΟΛΙΑ :

       Ο Ιησούς του Ναυή καταγόταν από τη φυλή του Εφραϊμ (ένα από το δύο παιδιά του Ιωσήφ). Είναι ο ηγέτης που οδήγησε το λαό στη γη της επαγγελίας και αποτελεί την εικόνα και το πρότυπο του μεγάλου εκείνου ηγέτη, του αναστημένου και δοξασμένου Ιησού Χριστού, ο οποίος και σήμερα οδηγεί το λαό του Θεού, την Εκκλησία του Θεού εν Χριστώ Ιησού, στη γη της αιώνιας δόξας, που ο Θεός έχει υποσχεθεί στο κάθε δικό Του παιδί. Είναι ο τύπος του "αρχηγού και τελειωτή της πίστεώς μας" (Εβραίους Β : 10).

       Η μελέτη του βιβλίου του Ιησού του Ναυή έχει να μας διδάξει ότι οι νίκες είναι του Κυρίου, ο οποίος μάχεται και θα μάχεται πάντοτε στο πλευρό του λαού Του. Εκείνος που μας βγάζει μέσα από την Αίγυπτο της αμαρτίας και προσφέρεται, αν τον ακολουθήσουμε πιστά, να μας οδηγήσει βήμα – βήμα στην κατάκτηση και κατάληψη μιας αιώνιας πόλης, που ο ίδιος ο Θεός έχει κατασκευάσει για μας (Εβραίους ΙΑ : 10). Αυτός θα μας οδηγήσει στην αιώνια ζωή, την οποία ο Θεός μας έχει υποσχεθεί. "«Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα· ει δε μη, ήθελον σας ειπεί υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον». (Ιωάννης ΙΔ : 2).

      Το εδάφιο κλειδί σε όλο το βιβλίο του Ιησού του Ναυή θεωρώ ότι είναι τούτο : «μη φοβηθείς, μηδέ δειλιάσεις, διότι είναι μετά σου Κύριος ο Θεός σου, όπου αν υπάγεις» (Α: 9). 

      Εδώ χρειάζεται πίστη. Εδώ χρειάζεται «Αμήν». Ο Κύριος είναι μετά σου. Από κει και πέρα, όποιο κι αν είναι το σχέδιο του Θεού θα πρέπει να το ακολουθήσουμε. Ο Θεός ήταν μετά του Ιωσήφ στη δύσκολη και απρόβλεπτη ζωή του. (Γένεσις ΛΘ/39 : 2). Πέρασε μέσα από ένα λάκκο ταλαιπωρίας στη συνέχεια έφθασε να γίνει αξιωματούχος λίγο πιο κάτω από τον Πεντεφρή, έπειτα βρέθηκε άδικα στη φυλακή, για να καταλήξει άρχοντας «εφ’ όλης της γης της Αιγύπτού», ο μόνος δυνάμενος να δώσει άρτον, δηλαδή ζωή. 

       Ο Ιησούς του Ναυή υπήρξε υπηρέτης και στενός συνεργάτης του Μωυσή κατά τα σαράντα χρόνια περιπλάνησης του λαού στην έρημο. Ήταν επικεφαλής του λαού Ισραήλ στις μάχες εναντίων των Αμαλικητών (Εξοδος ΙΖ : 9). Ήταν μαζί με το Μωυσή στο όρος Σινά (Έξοδος ΚΔ : 13), και ήταν ένας από τους 12 κατασκόπους (Αριθμοί ΙΓ : 8-13). Σύμφωνα με τον ιστορικό Ιώσηπο στα 85 του χρόνια διαδέχθηκε το Μωυσή. Η αρχηγία του πάνω στο λαό Ισραήλ κράτησε 25 χρόνια και πέθανε σε ηλικία 110 χρόνων. Υπήρξε μεγάλος πολεμιστής και μεγάλος αγωνιστής της προσευχής και εδώ οφείλονται οι μεγάλες επιτυχίες του. Κάθε φορά ερχόταν ενώπιον του Κυρίου για να λάβει οδηγίες για το πώς πρέπει να ενεργήσει. Τι να κάνω Κύριε, να επιτεθώ; Τι να κάνω;  

       Ανέλαβε την αρχηγία του στρατεύματος σ’ ένα κρίσιμο στάδιο της πορείας του λαού. Η διάβαση της ερήμου είχε φθάσει στο τέλος και επρόκειτο ο λαός να περάσει τον Ιορδάνη για να κατακτήσει τη γη της επαγγελίας, εκδιώκοντας τις επτά φυλές που την κατοικούσαν εκεί: Χαναναίους, Χετταίους, Ευαίους, Φερεζέους, Γεργεσαίους, Αμορραίους και τους Ιεβουσαίους (Ιησούς του Ναυή Γ : 10), επτά φυλές μεγαλύτερες και δυνατότερες από το λαό Ισραήλ. (Δευτερονόμιο Ζ : 1). 

      Μεγάλο το έργο που αναλάμβανε να φέρει εις πέρας. Ας προσέξουμε όμως δεν θα αποβλέπουμε κάθε φορά στο πόσο μεγάλο είναι το έργο, αλλά στο πόσο μεγάλος είναι Εκείνος που μας καλεί να εκτελέσουμε το έργο. Η υπόσχεση του Θεού είναι : «δεν θα σε αφήσω …… δεν θα σε εγκαταλείψω», ήταν μια υπόσχεση προς τον Ιησού του Ναυή, είναι όμως και μία διαχρονική υπόσχεση του Θεού, σε κάθε δικό Του παιδί. «Δύναται γυνή να λησμονήση το θηλάζον βρέφος αυτής, ώστε να μη ελεήσει το τέκνον της κοιλίας αυτής; αλλά και αν αύται λησμονήσωσιν, εγώ όμως δεν θέλω σε λησμονήσει» {Ησαΐας ΜΘ (49), εδ. 15}.     

     Στην ίδια φάση που βρισκόταν ο λαός Ισραήλ, όταν ο Ιησούς του Ναυή ανέλαβε την αρχηγία, βρίσκεται και ο κάθε πιστός άνθρωπος σήμερα. Η Χαναάν είναι τα επουράνια, είναι η πόλη της οποίας «τεχνίτης και δημιουργός είναι ο Θεός». (Εβραίους ΙΑ : 10). Σ’ αυτήν την πόλη θα μπούμε με τη δύναμη του Πνεύματος του Θεού κάτω από την οδηγία του αρχηγού μας του Ιησού Χριστού, ο οποίος για μας πέθανε και ανέστη και βρίσκεται ήδη στον ουρανό, «καθεζόμενος εκ δεξιών του πατρός», απ’ όπου θα έρθει να μας παραλάβει. 

     Πώς πρέπει να σταθούμε ως πιστοί μέχρι να έρθει ο Χριστός; Ο Λόγος του Θεού μας προτρέπει «να αγωνιστούμε τον αγώνα της πίστεως, ενάντια στα πνεύματα της πονηρίας στα επουράνια, ο Λόγος του Θεού μας προτρέπει να αντισταθούμε, έως αίματος στην αμαρτία» (Εβραίους Θ : 22), για να μπούμε θριαμβευτές στη γη που ο Θεός μας έχει υποσχεθεί ως κληρονομιά μας. 

      Ο Ιορδάνης ήταν ένα φραγμός που χώριζε το λαό από τη γη της επαγγελίας. Για να μπει στη γη ο λαός, έπρεπε να περάσει από τον Ιορδάνη. Η χάρη του Θεού μας έδωσε τον ουρανό, αλλά για να μπούμε εκεί, θα πρέπει να περάσουμε μέσα από το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού. Σε κάθε βήμα που κάνουμε ο εχθρός είναι εκεί. Προσπαθεί με τα όργανά του να μας απογοητεύσει, να μας εκτρέψει, για να ακυρώσει όλα εκείνα τα οποία ο Θεός μας έχει υποσχεθεί. Όμως πόσο παρήγορη είναι η υπόσχεση του Θεού. «δεν θέλει δυνηθεί άνθρωπος να σταθεί εναντίον σου, πάσας τα ημέρας της ζωής σου» (Α΄ 5). 

     Ο Ιησούς του Ναυή παραλαμβάνει την ηγεσία του Λαού Ισραήλ μετά το θάνατο του Μωϋσή, όμως ουσιαστικός πρωταγωνιστής των εξελίξεων είναι ο Θεός. Είναι πραγματικά εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο ξεκινά το βιβλίο του Ιησού του Ναυή. Ακούμε το Θεό να του λέει : «ο δούλος μου ο Μωυσής πέθανε». Είναι σημαντικό. Από μόνο του γεννά φόβο, αβεβαιότητα, κλονισμό. Ο Μωυσής ήταν εκείνος που είχε καλέσει ο Θεός και του είχε δώσει τη μεγάλη υπόσχεση για την είσοδο του λαού στη γη της επαγγελίας. Ήταν εκείνος που τους είχε βγάλει από την Αίγυπτο, τους είχε οδηγήσει μέσα από την έρημο. Τώρα ο Μωυσής πέθανε και πέθανε στην πιο κρίσιμη ώρα, λίγο πριν ο λαός μπει στην γη των υποσχέσεων του Θεού. Όμως ο Θεός συνεχίζει : «… ετοιμάσου τώρα εσύ και όλος ο Λαός να διαβείτε τον Ιορδάνη που είναι μπροστά σας και να μπείτε στη χώρου που δίνω σ’ εσάς τους Ισραηλίτες». 

      Μπορεί ο Μωυσής να πέθανε, όμως η πορεία προς τη γη της επαγγελίας δε σταματά. Η υπόσχεση του Θεού προς το λαό Του δεν ακυρώνεται. Τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να αναστείλει τα σχέδια του Θεού. Ο Απόστολος Παύλος πέθανε το 67 μ.Χ, όμως το 2016 μ.Χ. «ο λόγος του Σταυρού» (Α΄ Κορινθίους Α : 18) συνεχίζει να κηρύττεται. Πολλοί άλλοι έχουν πάρει τη σκυτάλη, μέσα στο στίβο του Θεού και τρέχουν το δικό τους μίλι. Ο Θεός παραμένει πιστός ως προς τις υποσχέσεις Του, δε θα αλλάξει σχέδια. Να γιατί δεν θα πρέπει να στηριζόμαστε σε ανθρώπους. Το έργο του Θεού δεν εξαρτάται από κανέναν άνθρωπο. Έφυγε ο ένας ηγέτης, ο Θεός καλεί άλλον για να συνεχίσει το έργο. Καλεί εσένα. Αν αρνηθείς, πάλι δε θα ακυρωθεί το έργο, γιατί ο Θεός είναι ικανός από τις πέτρες να εγείρει τέκνα στον Αβραάμ (Ματθαίος Γ : 9). 

      Στο φόβο και στην αβεβαιότητα του λαού μετά το θάνατο του Μωυσή ο Θεός απαντά : «όπως υποσχέθηκα στο Μωυσή, σας δίνω κάθε τόπο όπου θα πατούν τα πόδια σας» (εδ.3). Ο Θεός επαναλαμβάνει στο λαό τις υποσχέσεις που είχε δώσει στο Μωυσή. Ο Θεός μένει πιστός στις υποσχέσεις του. Μπορεί πολλές φορές να νομίζουμε ότι ο Θεός ξέχασε ή ότι άργησε κλπ να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του. Όμως ο Θεός γνωρίζει καλύτερα από μας και εκπληρώνει το θέλημά του στο χρόνο που εκείνος έχει επιλέξει. 

    "Εγώ θα είμαι μαζί σου, όπως ήμουν και με το Μωυσή, δεν θα σε αφήσω και δεν θα σε εγκαταλείψω" (εδ.5). Όπως ήμουν παρών με το Μωυσή, έτσι θα είμαι και με σένα. Βλέπουμε τη σιγουριά του Θεού σε όλο της το μεγαλείο. Στην Καινή Διαθήκη υπάρχει η μεγάλη διαβεβαίωση του Θεού στον πιστό άνθρωπο. «Θα είμαι μαζί σου πάσας τας ημέρας έως της συντέλειας του αιώνος». (Ματθαίος ΚΗ : 20). Και επειδή ο Θεός είναι πιστός στις βουλές του και τις υποσχέσεις του, ο Ιησούς του Ναυή και ο κάθε πιστός άνθρωπος δε θα πρέπει να φοβάται, αλλά να είναι θαρραλέος και δυνατός. 

        «Δεν θέλει απομακρυνθεί τούτο το βιβλίο του νόμου από του στόματός σου, αλ’ εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα, δια να προσέχεις να κάμνης κατά πάντα όσα είναι γεγραμμένα εν αυτώ, διότι τότε θέλεις ευοδούσθαι εις την οδόν σου και τότε θέλεις φέρεσθαι μετά συνέσεως» (εδ.8). 

      Εδώ ο Θεός ζητάει από τον Ιησού του Ναυί να μελετά το Λόγο Του ημέρα και νύκτα. (η αναφορά γίνεται για τα 5 πρώτα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης: Γένεσις, Έξοδος, Λευιτικό, Αριθμοί, Δευτερονόμιο). Είναι απόλυτα βέβαιο ότι ο άνθρωπος αυτός ήξερε το νόμο του Θεού περισσότερο από κάθε άλλον Ισραηλίτη, γιατί είχε ανάγκη να συνεχίζει να τον μελετά με τόσο πάθος, με τόση συνέπεια; Η απάντηση δίνεται στο ίδιο εδάφιο. «Για να προσέχεις να κάνεις κατά πάντα, όσα είναι γεγραμμένα εν αυτώ». Μόνο μέσα από τη μελέτη του λόγου του Θεού, μπορεί να γνωρίζει κανείς το θέλημα του Θεού και να υπάρχει σωστός προσανατολισμός και δύναμη για υπακοή σ’ Αυτόν. Χρειάζεται συνεχή επαφή με το Λόγο του Θεού, για να μπορούμε να σταθούμε, όπως ο Θεός μας θέλει. 

      Τι είναι ο Λόγος του Θεού; Είναι οι υποθήκες του Θεού προς τον άνθρωπο, για να μπορέσει να σταθεί και να νικήσει σε τούτη τη ζωή. Πάνω απ’ όλα είναι «λόγοι ζωής αιωνίου» (Ιωάννης Σ : 68). Ο Απ. Παύλος στην επιστολή «προς Ρωμαίους», κεφ. Α, εδ. 16, αναφέρει: «δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον του Χριστού επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα». Επίσης συμβουλεύει τον Τιμόθεο: «Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης, διά να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν». (Β΄ Τιμοθέου Γ : 16-17). 

Ο Λόγος του Θεού είναι τροφή. «είναι γεγραμμένον, με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον διά στόματος Θεού». (Ματθαίος Δ : 4). Και στην επιστολή Α΄ Πέτρου, κεφ. Β, εδ. 2 συμπληρώνει: «επιποθήσατε ως νεογέννητα βρέφη το λογικόν άδολον γάλα, διά να αυξηθήτε δι' αυτού». 

Ο Λόγος του Θεού είναι αλήθεια. Στο ευαγγέλιο «κατά Ιωάννην», κεφ. ΙΖ, εδ. 14-17, ο ίδιος ο Κύριος προσευχόμενος αναφέρει: 

14 Εγώ έδωκα εις αυτούς τον λόγον σου, και ο κόσμος εμίσησεν αυτούς, διότι δεν είναι εκ του κόσμου, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου. 

15 Δεν παρακαλώ να σηκώσης αυτούς εκ του κόσμου, αλλά να φυλάξης αυτούς εκ του πονηρού. 

16 Εκ του κόσμου δεν είναι, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου. 

17 Αγίασον αυτούς εν τη αληθεία σου ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια. 

      Ο Λόγος του Θεού αναγεννά τον άνθρωπο: «επειδή ανεγεννήθητε ουχί εκ φθαρτού σπέρματος, αλλά αφθάρτου, διά του λόγου του Θεού του ζώντος και μένοντος εις τον αιώνα». (Α΄ Πέτρου Α : 23) και στο εδ. 25 αναφέρεται: «ο λόγος όμως του Κυρίου μένει εις τον αιώνα. Και ούτος είναι ο λόγος ο ευαγγελισθείς εις εσάς». 

Ο Λόγος του Θεού είναι καθαρός. «Τα λόγια του Κυρίου είναι λόγια καθαρά αργύριον δεδοκιμασμένον εν πηλίνω χωνευτηρίω, κεκαθαρισμένον επταπλασίως». (Ψαλμός ΙΒ : 6), «Ο λόγος σου είναι κεκαθαρισμένος σφόδρα διά τούτο ο δούλός σου αγαπά αυτόν». (Ψαλμός ΡΙΘ : 140). 

Ο Λόγος του Θεού είναι φώς. «Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου και φως εις τας τρίβους μου». (Ψαλμός ΡΙΘ : 105), «Και έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον, εις τον οποίον κάμνετε καλά να προσέχητε ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω, εωσού έλθη η αυγή της ημέρας και ο φωσφόρος ανατείλη εν ταις καρδίαις υμών». (Β΄ Πέτρου Α : 19). 

Ο Λόγος του Θεού είναι η χαρά μας, η τρυφή μας. «εάν ο νόμος σου δεν ήτο η τρυφή μου, τότε ήθελον χαθή εν τη θλίψει μου». (Ψαλμός ΡΙΘ : 92). 

      Όλα τα βιβλία μπορούν να μορφώσουν τον άνθρωπο, η Βίβλος όμως, που είναι ο Λόγος του Θεού, μπορεί να τον μεταμορφώσει σε μια νέα ζωή. 

       Μέσα από τη μελέτη ο Θεός θα μας στηρίξει με το Πνεύμα Του το Άγιο. Θα μας δώσει θάρρος, θα μας ελέγξει, θα μας θυμίσει τι πρέπει να κάνουμε, θα μας κάνει σταθερούς και καρποφόρους και πάνω απ’ όλα θα μας φυλάξει από την ώρα του πειρασμού, από την αμαρτία. Έτσι θα ευοδώνεται η οδός μας, ο καθημερινός μας αγώνας. Στον ψαλμό ΡΙΘ (119), εδ. 9 – 11 αναφέρεται: «Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού, φυλάττων τους λόγους σου. Εξ όλης της καρδίας μου σε εξεζήτησα, μη με αφήσης να αποπλανηθώ από των προσταγμάτων σου. Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγια σου, δια να μη αμαρτάνω εις σε». 

      Η υπακοή στο Θεό περνάει μέσα από τη συνεχή, συστηματική μελέτη του Λόγου Του. Καθώς ο πιστός άνθρωπος μελετά το Λόγο του Θεού, το Πνεύμα το Άγιο τον ελέγχει, τον διδάσκει, τον ενθαρρύνει, του θυμίζει ότι έχει ανάγκη για να σταθεί στην πίστη και τον αγιασμό και πάνω απ’ όλα τον οδηγεί στο σωστό δρόμο. Κάνει τον άνθρωπο να καταλαβαίνει τη φωνή του Θεού. Ο Δαβίδ στον ψαλμό ΡΙΘ (119), εδ. 105 αναφέρει: «Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου και φως εις τας τρίβους μου». Στον ίδιο ψαλμό και στα εδ. 9-11 αναφέρει: "Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού; φυλάττων τους λόγους σου". 

      Στον Α΄ ψαλμό αναφέρεται: Εκείνος που μελετά το Λόγο του Θεού ημέρα και νύχτα θα είναι όπως το δένδρο που έχει φυτευτεί κοντά σε ρυάκια υδάτων. «Και θέλει είσθαι ως δένδρον πεφυτευμένον παρά τους ρύακας των υδάτων, το οποίον δίδει τον καρπόν αυτού εν τω καιρώ αυτού, και το φύλλον αυτού δεν μαραίνεται και πάντα, όσα αν πράττη, θέλουσιν ευοδωθή». 

    Ο Ιησούς του Ναυή είχε αναλάβει πολύ μεγάλες ευθύνες και κανένας δεν ήταν πιο απασχολημένος απ’ αυτόν. Όμως η σχέση του με το Λόγο του Θεού θα έπρεπε να είναι αναλλοίωτη και αναντικατάστατη. Έχουμε συνηθίσει να μελετάμε αποσπασματικά, όταν προλάβουμε, όσο προλάβουμε και τα αποτελέσματα είναι φανερά. Δεν έχουμε επιτυχίες, δεν φερόμαστε με σύνεση, δεν έχουμε αντιστάσεις κατά της αμαρτίας, δεν συγχωρούμε τους άλλους, δεν είμαστε ταπεινοί και δεν έχουμε υπομονή. 

    Πρόσφατα κάποιοι πατριώτες μας πρώτευσαν στους ολυμπιακούς αγώνες της Βραζιλίας και πήραν το χρυσό μετάλλιο. Αλήθεια μήπως νομίζετε ότι οι άνθρωποι αυτοί πήγαιναν στο γυμναστήριο όταν άδειαζαν, όταν δεν είχαν δουλειά να κάνουν; Μήπως πήγαιναν μια φορά την εβδομάδα, για να προπονηθούν; Ασφαλώς όχι. Πήγαιναν κάθε μέρα και για ατέλειωτες ώρες με συνέπεια και αγωνίζονταν σκληρά. Γι’ αυτό πρώτευσαν. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με το Λόγο του Θεού. Λίγη μελέτη, όταν μπορούμε και αν μπορούμε δεν μας ωφελεί σε τίποτα. Ο Θεός που θέλει να είμαστε νικητές κατά της αμαρτίας και του κακού μας προτρέπει: «αλ’ εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα». 

      Ο Λόγος του Θεού είναι το μόνο επιθετικό όπλο του Χριστιανού. Ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή «προς Εφεσίους», κεφ. Σ, εδ. 17, αναφέρει: «λάβετε την περικεφαλαίαν της σωτηρίας και την μάχαιραν του Πνεύματος, ήτις είναι ο λόγος του Θεού». Αλίμονο αν βγούμε στον πόλεμο τούτης της ζωής χωρίς η μάχαιρα που μας έχει δώσει ο Θεός να είναι τροχισμένη μέσα από την καθημερινή μελέτη. 

    Δεν υπάρχει συγκεκριμένη συνταγή, για να αυξηθεί πνευματικά η εκκλησία. Η αύξησή της εξαρτάται από την καθημερινή πνευματική αύξηση των μελών της (Εφεσίους Δ : 16). Η πνευματική αύξηση περνάει μέσα από τη μελέτη του Λόγου του Θεού. Αν θέλουμε να δούμε τη δύναμη του Θεού μέσα στη ζωή μας, κάθε ευλογία, κάθε χαρά, ας μην επιτρέπουμε να απομακρύνεται το βιβλίο τούτο μέσα από τη ζωή μας, αλλά να το μελετάμε ημέρα και νύχτα υπακούοντας στην οδηγία του Θεού. ---