ΕΙΣΑΓΩΓΗ.
Στις ημέρες μας συμβαίνουν τρομερά παγκόσμια γεγονότα τα οποία δεν μπορεί εύκολα να ερμηνεύσει ο άνθρωπος, αν δεν έχει γνώση του Λόγου του Θεού. Ο Κύριος, για να μας προειδοποιήσει, μίλησε για «έσχατους καιρούς» και μίλησε και για «σημεία των εσχάτων ημερών». Παρατηρούμε καθημερινά μία επιδείνωση της παγκόσμιας κατάστασης μέσα από πολέμους, πολιτικές ταραχές και ανισότητες. Πολλοί άνθρωποι σκέπτονται μήπως είμαστε στα πρόθυρα ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου, ενώ κάποιοι άλλοι αρχίζουν να παίρνουν στα σοβαρά την πιθανότητα ενός «Αρμαγεδώνα». Στο βιβλίο του προφήτη "Δανιήλ" (κεφ. ΙΒ/12, εδ. 10) αναφέρεται: "Πολλοί θέλουσι καθαρισθή και λευκανθή και δοκιμασθή· και οι ασεβείς θέλουσιν ασεβεί· και ουδείς εκ των ασεβών θέλει νοήσει· αλλ' οι συνετοί θέλουσι νοήσει".
Την ήδη ζοφερή κατάσταση έρχονται να επιδεινώσουν μεγάλες φυσικές καταστροφές, σεισμοί, πλημμύρες, φωτιές, κυκλώνες, ανεμοστρόβιλοι, χιονοθύελλες. Από την άλλη πλευρά η ηθική αποσύνθεση των ημερών μας, η ανταρσία και η αποστασία του ανθρώπου από το θέλημα του Θεού βρίσκονται στα υψηλότερα επίπεδα που υπήρξαν ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία. Ο αιώνιος και αψευδής Λόγος του Θεού χαρακτηρίζοντας τις ημέρες τις οποίες ζούμε ως «καιροί κακοί» (Β’ Τιμοθέου Γ/3: 1) και δε μας έχει αφήσει απληροφόρητους για όλα αυτά τα συνταρακτικά γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας καθώς και για εκείνα τα οποία άμεσα πρόκειται να συμβούν.
Με τη βοήθεια του Πνεύματος του Θεού θα εξετάσουμε, με την παρούσα μελέτη, τα γεγονότα που αναφέρονται στο βιβλίο της «Αποκάλυψης», κεφ. Σ/6, εδ. 1 – 8.
Οι τέσσερις ίπποι.
Το Βιβλίο της «Αποκάλυψης» χωρίζεται σε 4 ενότητες, η κάθε μία των οποίων διακρίνεται σε 7 περιόδους. Σ’ αυτήν αναφέρονται: 7 επιστολές (Αποκάλυψη, κεφ. Β/2), 7 σφραγίδες (Αποκάλυψη, κεφ. Σ/6), 7 σάλπιγγες (Αποκάλυψη, κεφ. Η/8: 2), και οι 7 φιάλες της οργής του Κυρίου (Αποκάλυψη ΙΕ/15: 7). Η εκκλησία της «Λαοδικείας» (Αποκάλυψη Γ/3: 22), συμβολίζει η τελευταία περίοδος της Εκκλησίας.
Στο βιβλίο της «Αποκάλυψης» (κεφ. ΙΔ/14, εδ. 15-20) επίσης αναφέρονται γεγονότα και κάποιες λεπτομέρειες από το δεύτερο ερχομό του Χριστού (τη δευτέρα παρουσία). Εκεί γίνεται λόγος για έναν «θερισμό» (Αποκάλυψη ΙΔ/14: 15) και έναν «τρύγο» (κεφ. ΙΔ/14, εδ. 18). Η καταπάτηση των σταφυλιών αφορά την κρίση του Θεού πάνω στους αμετανόητους αμαρτωλούς ανθρώπους. Στο προηγούμενο κεφάλαιο ΙΓ/13 αναφέρεται η εμφάνιση του Αντίχριστου.
Η δεύτερη ενότητα, αυτή δηλ. μετά τις επιστολές είναι «οι σφραγίδες», που παρουσιάζονται στο Σ/6 κεφάλαιο. Σε κάθε μία από τις πρώτες τέσσερις σφραγίδες εμφανίζεται από ένας ίππος με τον καβαλάρη του και έτσι αρχίζουν οι πρώτες κρίσεις πάνω στη γη.
1/ Ο λευκός ίππος μ’ έναν τοξότη (περίοδος παραπλάνησης).
2/ Ο κόκκινος ίππος (ένας σκληρός πόλεμος).
3/ Ο μέλας ίππος (περίοδος πείνας).
4/ Ο ωχρός ίππος (περίοδος αρρώστιας και μόλυνσης του περιβάλλοντος).
Ο Ιησούς Χριστός, που είναι το «Αρνίον το εσφαγμένον» (Αποκάλυψη Ε/5: 12), είναι ο «ΜΟΝΟΣ ΑΞΙΟΣ» για να λάβει το βιβλίο και να ανοίξει τις σφραγίδες του, όπως διαβάζουμε στο βιβλίο της «Αποκάλυψης» (κεφ. Ε/5).
1η σφραγίδα. «Ίππος λευκός». -- Βιβλίο «Αποκάλυψης», κεφ. Σ/6, εδ. 1, 2).
«ΚΑΙ είδα, όταν το Αρνίο άνοιξε μία από τις σφραγίδες, και άκουσα ένα από τα τέσσερα ζώα, σαν με φωνή βροντής, να λέει: Έλα και βλέπε. Και είδα, και ξάφνου, ένα άλογο, λευκό και εκείνος που καθόταν επάνω σ' αυτό είχε ένα τόξο και του δόθηκε ένα στεφάνι, και βγήκε νικώντας, για να νικήσει».
Με το άνοιγμα της 1ης σφραγίδας ξεπρόβαλε ένα άσπρο άλογο και εκείνος που καθόταν πάνω σ’ αυτό κρατούσε ένα τόξο και πολεμούσε μ’ αυτό. Πολλοί στο πρόσωπο τούτου του αναβάτη έσπευσαν να ισχυριστούν ότι πρόκειται για τον Κύριο Ιησού Χριστό. Φοράει, όπως διατείνονται, το λευκό ένδυμα της δικαιοσύνης και αγωνίζεται να σώσει τις χαμένες ψυχές. Αυτή η ερμηνεία στην προκειμένη περίπτωση, θεωρούμε ότι δεν είναι ορθή, καθόσον οι τέσσερις ίπποι αντιπροσωπεύουν μεγάλες κρίσεις πάνω στη γη, ενώ ο Κύριός μας και το Ευαγγέλιό Του δεν αποβλέπουν σε κρίσεις, αλλά στη σωτηρία των ανθρώπων.
Ο «λευκός ίππος» είναι μια περίοδος κρίσης που στηρίζεται στην παραπλάνηση των ανθρώπων. Το λευκό, που συνήθως συμβολίζει τη Θεία δικαιοσύνη, εδώ φαίνεται να είναι εικόνα της ψεύτικης ανθρώπινης δικαιοσύνης. Αυτός που κάθεται πάνω στον ίππο εμφανίζεται ότι είναι δίκαιος. Εικόνα του Κυρίου σαν καβαλάρη με στεφάνι, δεν υπάρχει αλλού στην Καινή Διαθήκη. Ο Κύριος παρουσιάζεται να κρατά «μάχαιρα» και όχι τόξο. Ο πνευματικός πόλεμος γίνεται από κοντά με την «μάχαιρα του Πνεύματος», που είναι «ο Λόγος του Θεού» (Εφεσίους Σ/6: 17) και όχι από μακριά, όπως συμβαίνει με εκείνους που πολεμούν με τόξο.
Το λευκό χρώμα συμβολίζει την αγνότητα, το φως, την αγιότητα, την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και κάθε τι καλό που υπάρχει. Στην προκειμένη όμως περίπτωση τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ισχύει. Ο αναβάτης τούτου του ίππου έχει σκοπό να εξαπατήσει τους ανθρώπους. Ο Χριστός είναι «ο άρχοντας της ειρήνης» (Ησαΐας Θ/9: 6) που φέρνει ειρήνη, προσφέρει ζωή και μάλιστα «εν αφθονία» (Ιωάννης Ι/10: 10), φέρνει χαρά, ανάπαυση στους ανθρώπους, επομένως δεν μπορεί να είναι ο Ιησούς αυτός που κάθεται πάνω στον «λευκό ίππο» γιατί, όπως θα δούμε, ο αναβάτης αυτού του ίππου προκαλεί καταστροφή και ερήμωση. Πρόκειται για κάποιον που θα πάρει – θα σηκώσει - την ειρήνη από τη γη και θα φέρει τον πόλεμο και την ολοκληρωτική καταστροφή.
Ο αναβάτης του «λευκού ίππου» φαίνεται καθαρά ότι είναι κάποιος που προσπαθεί να αντιγράψει, ν’ αντιποιήσει το Χριστό, με σκοπό να παραπλανήσει τους ανθρώπους. Αυτός σύμφωνα με το Λόγο του Θεού, είναι ο Αντίχριστος (Β’ Ιωάννου Α/1: 7), ο άνομος (Β’ Θεσσαλονικείς Β/2: 8), ο υιός της απωλείας (Β’ Θεσσαλονικείς Β/2: 3), ο οποίος θα φέρει πάνω στη γη: πόλεμο, πείνα, καταστροφή, θάνατο. Κάτω από το μανδύα του λευκού χρώματος θα είναι ο Αντίχριστος, ο πλάνος, ένας πλαστός Χριστός, που δε θα μπορούν να τον αντιληφθούν τα ανυποψίαστα μάτια των ανθρώπων. Σκοπός του είναι να διεισδύσει ύπουλα μέσα στον κόσμο με σκοπό να τον εξουσιάσει. Επειδή εμφανίζεται με τόξο, αλλά χωρίς βέλη, πιστεύεται ότι δε θα προσπαθήσει να κατακτήσει τον κόσμο με τη βία, αλλά με άλλα μέσα. Ο άρχοντας αυτός «εν ειρήνη θέλει αφανίσει πολλούς» (Δανιήλ Η/8: 25).
Ο Αντίχριστος στην προσπάθειά του να εξαπατήσει τα έθνη εμφανίζεται να κρατά τόξο. Ο Κύριος Ιησούς, που είναι «ο Βασιλιάς των βασιλιάδων και ο Κύριος των Κυρίων» (Αποκάλυψη ΙΘ/19: 16), όταν θα έρθει, θα κρατάει ρομφαία. «εκ του στόματος Του εξέρχεται ρομφαία κοπτερά, δια να κτυπά με αυτήν τα έθνη» (Αποκάλυψη ΙΘ/19: 15).Το τόξο είναι ύπουλο όπλο, μπορεί κάποιος να βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση και να χτυπηθεί ύπουλα και χωρίς θόρυβο. Έτσι λοιπόν, όπως διαφαίνεται μέσα από το Λόγο του Θεού, ο Αντίχριστος θα κερδίσει τα έθνη με απάτη και με δόλο. Πρόκειται για μια τεράστια, άνευ προηγουμένου, προσπάθεια εξαπάτησης από το διάβολο ολόκληρης της ανθρωπότητας μέσω του οργάνου του, του Αντίχριστου, ο οποίος θα έρθει σαν βασιλιάς ισχυρός, με απατηλές και φρούδες υποσχέσεις για καλυτέρευση της ζωής, για εξύψωση του ανθρώπου, για ευδαιμονία και πρόοδο.
Έρχεται στη γη «αντί του Χριστού» (γι’ αυτό ονομάστηκε αντίχριστος) που σημαίνει ότι θα προσπαθήσει να πείσει τους ανθρώπους ότι αυτός είναι ο Χριστός που περιμένουν και γι’ αυτό άλλωστε έρχεται σε λευκό άλογο, για να πείσει τους ανθρώπους ότι αυτός είναι ο σωτήρας Χριστός, ο οποίος θα τους ελευθερώσει και θα τους σώσει. Το λευκό είναι σύμβολο ειρήνης, καθαρότητας και αγιασμού. Θα έρθει λοιπόν σαν θεοσεβής, σαν θρησκευόμενος ηγέτης, σαν άνθρωπος που θα τον βλέπεις και θα θέλεις να τον προσκυνήσεις, αλλά παράλληλα θα είναι "ο άρχοντας του σκότους" (Πράξεις ΚΣ/26: 18). Αυτός θα έρθει «με ενέργεια του σατανά με κάθε δύναμη και σημεία και τέρατα ψεύδους» (Β’ Θεσσαλονικείς Β/2: 9).
Παρατηρούμε ότι θα δοθεί στον Αντίχριστο «στέφανος νικητή» (εδ. 2), θεωρώντας ότι έχει βέβαιη τη νίκη, την αποδοχή και την επιβολή του πάνω στους ανθρώπους. Ο Χριστός στη 2η έλευσή Του θα έρθει με πολλά «διαδήματα» πάνω στο κεφάλι Του, γιατί είναι (Αποκάλυψη ΙΘ/19: 16). Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Σατανάς και το όργανό του, ο Αντίχριστος, έχουν περιορισμένη δύναμη και ισχύ. Ο Θεός κατέχει το βιβλίο, «το Αρνίο», που σφάχτηκε πάνω στο σταυρό, που πέθανε και αναστήθηκε από τους νεκρούς και βρίσκεται στα δεξιά του Πατέρα, ανοίγει την πρώτη σφραγίδα και ένα από τα 4 ζώα λέει: «πήγαινε». Η βασιλεία του αντίχριστου θα είναι σύντομη (επταετής).
Είναι γεγονός ότι η ανθρωπότητα που επαναστάτησε εναντίον του Θεού και της βασιλείας Του, θα ενωθεί τελικά κάτω από μία «παγκόσμια κυβέρνηση», της οποίας θα ηγείται ένας ασεβής και διεστραμμένος ηγέτης. Νομίζουν οι άνθρωποι ότι μόνον, όταν όλοι μαζί ενωθούν κάτω από έναν χαρισματικό ηγέτη, η επανάσταση εναντίον του Θεού θα είναι αποτελεσματική. Ο Κύριος αναφέρει: «Εγώ ήρθα στο όνομα του Πατέρα μου, και δεν με δέχεστε αν έρθει άλλος στο δικό του όνομα, εκείνον θα τον δεχθείτε» (Ιωάννης Ε/5: 43). Αυτός ο «άλλος» τον οποίο αναφέρει ο Κύριος είναι ο Αντίχριστος.
Ολόκληρη η ανθρωπότητα υπηρετεί το σατανά με κάθε τρόπο, κάποιοι μάλιστα έχουν ανοίξει χώρους λατρείας του και τον λατρεύουν, κάτι που στις μέρες μας παίρνει επίσημο χαρακτήρα, χωρίς να παρακωλύεται από τις αρχές. Στην επιστολή «προς Ρωμαίους» (κεφ. Α/1, εδ. 28-32) μεταξύ των άλλων αναφέρεται ότι «επειδή οι άνθρωποι απεδοκίμασαν να έχουν επίγνωση του Θεού έγιναν υβριστές» (εδ.30).
Μια πραγματική διαρκής ύβρις και πρόκληση εναντίον του Θεού υπήρξε η πορεία του ανθρώπου πάνω στη γη. Η προσκόλλησή του στην πίστη της παντοδυναμίας του αδόκιμου πνευματικά νου του οδήγησε τον άνθρωπο στην παραμόρφωση της ψυχής του. Η φιλαυτία του άνοιξε το δρόμο στην απληστία και την εκμηδένιση κάθε ηθικού φραγμού. Αυτά έρχονται πρώτα, ακολουθεί η ολοκληρωτική κατάρρευση, η απελπισία, η πλήρης καταστροφή.
Στην Παλαιά Διαθήκη η ανθρώπινη πρόκληση εικονογραφείται με το χτίσιμο του «πύργου της Βαβέλ» (Γένεση ΙΑ/11: 4). Πρόκειται για ένα ανθρώπινο έργο που κατέληξε να είναι ένα ερειπωμένο μνημείο, ένα σορό μπάζα, για να θυμίζει τα σαθρά έργα του ανθρώπου και την αποτυχία του άκρατου ανθρώπινου εγωισμού. Ένα μνημείο που θα θυμίζει στον άνθρωπο ότι είναι και παραμένει, παρά τις γνώσεις και την ανάπτυξη της τεχνολογίας, «τοίχος κεκλιμένος και φραγμός ετοιμόρροπος» (Ψαλμός ΞΒ/62: 3), ένας τοίχος που έχει πάρει κλίση είναι ο άνθρωπος και ένας φράχτης που είναι έτοιμος να γκρεμιστεί, από μόνος του, σε μια ξέφρενη πορεία αυτοκαταστροφής.
Σ’ αυτήν ακριβώς την κατάσταση βρίσκεται ο άνθρωπος μακριά από το Θεό. Όταν έρχεται η δύσκολη ώρα της δοκιμασίας φαίνεται καθαρά πόσο μεγάλη είναι η ανθρώπινη ανεπάρκεια και πως ο άνθρωπος μένει μόνος, προδομένος από τις δυνάμεις του, ανήμπορος και εντελώς αβοήθητος. Ο Θεός είναι κατηγορηματικός: «Διότι δύο κακά έπραξεν ο λαός μου εμέ εγκατέλιπον, την πηγήν των ζώντων υδάτων, και έσκαψαν εις εαυτούς λάκκους, λάκκους συντετριμμένους, οίτινες δεν δύνανται να κρατήσωσιν ύδωρ» (Ιερεμίας Β/2: 13). Όσες βελτιώσεις κι αν κάνουμε, όσες συμφωνίες και αν υπογράψουμε για τη διάσωση του πλανήτη, όσος αγώνας και αν γίνει για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, χωρίς το «φως το αληθινό» (Ιωάννης Α/1: 9), που είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός και ο αιώνιος Λόγος Του, χωρίς την αγάπη και τη σοφία του Θεού, σκάβουμε «λάκκους συντετριμμένους» χωρίς να προκύπτει κανένα απολύτως θετικό αποτέλεσμα. Η ανάγκη ταπείνωσης, μετάνοιας και συντριβής στην παρουσία του Θεού είναι και παραμένει η πρώτη μεγάλη ανάγκη κάθε ανθρώπου.
Σήμερα οι άνθρωποι περισσότερο από κάθε άλλη εποχή φοβούνται, καθώς έχουν αντιληφθεί ότι στο εγγύς μέλλον τα πράγματα θα χειροτερέψουν. Φοβούνται γιατί, ενώ το φως ήρθε στον κόσμο (ο Ιησούς Χριστός), αυτοί αγάπησαν στη ζωή τους το σκοτάδι. Μ’ αυτό το κριτήριο ο Θεός θα κρίνει μια μέρα τον ασεβή κόσμο. Ως προς την κρίση του Θεού ο Κύριος ήταν κατηγορηματικός: «Κι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήταν πονηρά» (Ιωάννης Γ/3: 19).
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Την ώρα που οι πολλοί φοβούνται και τρέμουν κάποιοι άλλοι, που αποτελούν ένα «μικρό ποίμνιο» (Λουκάς ΙΒ/12: 32), που έχει έναν Μεγάλο Ποιμένα, ένα ποίμνιο που αποτελείται από πραγματικούς πιστούς του Χριστού και το οποίο προέρχεται «από κάθε φυλή και γλώσσα και λαό και έθνος» (Αποκάλυψη Ε/5: 9), σηκώνουν τα κεφάλια τους και κράζουν με λαχτάρα: «ναι, έρχου Κύριε Ιησού». Αυτοί οι άνθρωποι είναι «παιδιά του Θεού» (Ιωάννης Α/1: 12) και έχουν «αιώνια ζωή» μέσα τους (Α’ Ιωάννου Ε/5: 11). Μετάνιωσαν για το παρελθόν τους, για την αμαρτωλή τους ζωή, εξομολογήθηκαν τις αμαρτίες τους στο Χριστό, που είναι ο Μόνος που έχει εξουσία από το Θεό "να συγχωράει αμαρτίες επί της γης" (Λουκάς Ε/5: 24), πλύθηκαν με το αίμα του Χριστού, που "καθαρίζει από κάθε αμαρτία" (Α΄ Ιωάννου Α/1: 7), αντιστάθηκαν, πίστεψαν και ακολούθησαν τον Χριστό, έως τέλους (Ματθαίος ΚΔ/24: 13). Αυτούς δεν τους αγγίζει ο φόβος. Αυτοί δεν είναι «ως και λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα» (Α’ Θεσσαλονκείς Δ/4: 13). Γι’ αυτούς, για τους λυτρωμένους με το αίμα του Ιησού Χριστού ισχύει εκείνο που ο Χριστός είπε στη Μάρθα, την αδελφή του Λαζάρου: «Είπε προς αυτήν ο Ιησούς, Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή ο πιστεύων εις εμέ, και αν αποθάνη, θέλει ζήσει και πας όστις ζει και πιστεύει εις εμέ δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο;» (Ιωάννης ΙΑ/11: 25,26). Ψυχή, πιστεύεις τούτο; Πιστεύεις στις ζωντανές και πλούσιες είναι οι υποσχέσεις του Θεού;
Το σκοτάδι, ο φόβος, η αβεβαιότητας, που απλώνονται καθημερινά γύρω μας και πάνω μας εξαιτίας της αμαρτίας και της αποστασίας μας από τον αληθινό Θεό, θα μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο. Ενώ θα βρισκόμαστε σ’ αυτήν την κατάσταση μας προτρέπει ο Κύριος: «Όποιος αδικεί, ας αδικήσει ακόμα και όποιος είναι μολυσμένος, ας μολυνθεί ακόμα και ο δίκαιος ας γίνει ακόμα πιο δίκαιος, και ο άγιος ας γίνει ακόμα πιο άγιος» (Αποκάλυψη ΚΒ/22: 11). Ο καθαρός; θα πρέπει να γίνεται πιο καθαρός, ενώ ο ασεβής θ’ ασεβεί πιο πολύ (Δανιήλ ΙΒ/12: 10). Η διαφορά αυτή θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη, ώστε να μπορεί ο καθένας να καταλάβει ποιος είναι ο αληθινός Βασιλιάς.
Η πιο ποθητή, ακριβή και πολυπόθητη φράση μεταξύ των ανθρώπων είναι η λέξη «ειρήνη». Όμως η ειρήνη είναι δώρο του Ιησού Χριστού. Αυτός είναι «ο άρχοντας της ειρήνης». Ο Λόγος του Θεού αναφέρει: «Η ειρήνη του Χριστού, η υπερέχουσα πάντα νουν» (Φιλιππησίους Δ/4: 7), όμως αντί οι άνθρωποι να χαίρονται αυτήν την ειρήνη που προσφέρει ο Χριστός, ο Λόγος του Θεού μας αναφέρει ότι θα ζούνε μέσα στο φόβο και την αβεβαιότητα «θα αποψυχούν από του φόβου και της προσδοκίας των επερχομένων δεινών» (Λουκάς ΚΑ.21: 6). Αυτά θα είναι τ’ αποτελέσματα της άρνησης του Χριστού στη ζωή τους. Τα αποτελέσματα μιας διαχρονικής ανθρώπινης επιλογής: "Δεν θέλομεν ούτος βασιλεύση εφ' ημάς" (Λουκάς ΙΘ/19: 14).
«Εξήλθεν νικών και ίνα νικήσει». Ο σκοπός του αντίχριστου είναι να επιβληθεί και «να νικήσει» αιώνια, όμως αυτό δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ. Νικητής είναι και θα παραμείνει ο αναστημένος και δοξασμένος Ιησούς Χριστός. Η τελευταία προσπάθεια του ανθρώπου να «χτίσει» τον χαμένο Παράδεισο με τα δικά του έργα και όχι με τον τρόπο που τον προσφέρει ο Θεός θ’ αποτύχει οικτρά μέσα σε αλλεπάλληλες, πρωτόγνωρα τρομερές κρίσεις.
2 η σφραγίδα: «Ίππος πυρός» -- Βιβλίο «Αποκάλυψης», (κεφ. Σ/6, εδ. 3,4).
3 Και όταν άνοιξε τη δεύτερη σφραγίδα, άκουσα το δεύτερο ζώο να λέει: Έλα και βλέπε.
4 Και βγήκε ένα άλλο άλογο, κόκκινο και σ' αυτόν που καθόταν επάνω σ' αυτό δόθηκε να σηκώσει την ειρήνη από τη γη, και να σφάξουν ο ένας τον άλλον, και του δόθηκε μια μεγάλη μάχαιρα.
Ο «κόκκινος ίππος», σύμβολο του πολέμου και της καταστροφής. Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός άνοιξε τη δεύτερη σφραγίδα, εμφανίστηκε ένα κόκκινο άλογο με τον αναβάτη του να κρατάει μια μεγάλη μάχαιρα. Η αποστολή του θα είναι να σηκώσει την ειρήνη από ολόκληρη τη Γη και να φέρει τον πόλεμο. Να κάνει τους ανθρώπους να σφάξουν ο ένας τον άλλον. Το κόκκινο χρώμα συμβολίζει τον πόλεμο και είναι το χρώμα του αίματος, των επαναστάσεων.
Μετά από μια περίοδο φαινομενικής - απατηλής και κίβδηλης ειρήνης, της ειρήνης του τρόμου, όπως λέγεται, ακολουθεί ο ερυθρός (κόκκινος) ίππος του πολέμου. Ο άνθρωπος, παρά τις προσπάθειές του, ποτέ δεν μπόρεσε ν’ απαλλαγεί από τον πόλεμο. Σε όλες τις εποχές, αλλά περισσότερο στη δική μας ο άνθρωπος ζει κάτω από το φόβο και τον τρόμο του πολέμου. Οι προϋπολογισμοί όλων των κρατών βουλιάζουν από το βάρος των αμυντικών δαπανών, προκειμένου ν’ αποφύγουν τον πόλεμο. Ο πόλεμος βγαίνει μέσα από το μίσος που φωλιάζει στην καρδιά του ανθρώπου, όταν μέσα σ’ αυτήν δεν κατοικεί ο Χριστός, «ο άρχοντας της ειρήνης». Υπάρχουν έθνη που οι λαοί τους πεθαίνουν από την πείνα, τις αρρώστιες, και όμως επενδύουν αμύθητα ποσά για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Έτσι αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως ο άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος, αλλά είναι δούλος, είναι αιχμάλωτος της καρδιάς του, των παθών του, της αμαρτίας και της κακίας του.
Ο Κύριος ήταν κατηγορηματικός προς του Ιουδαίους: «Εάν σεις μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, είσθε αληθώς μαθηταί μου και θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει» (Ιωάννης Η/8: 31,32). Ο πόλεμος είναι εσωτερική διάθεση, είναι προσανατολισμός καρδιάς. Μόνον, όταν η καρδιά είναι στραμμένη προς το Χριστό, θα έχει ειρήνη, όταν είναι μακριά απ’ Αυτόν, μοιραία θα έχει πόλεμο. Έτσι βλέπουμε πόλεμο μεταξύ κρατών, πόλεμο μεταξύ φυλών, ομάδων, οικογενειών, πόλεμο με τον ίδιο του τον εαυτό έχει ο άνθρωπος. Ο πόλεμος έγινε μια μόνιμη κατάσταση μέσα στη ζωή του ανθρώπου. Συσσωρευμένα μίση, πάθη, εχθρότητες έρχεται η ώρα που ξεσπούν. Υπάρχει ο πόλεμος, αλλά υπάρχει και ο φόβος του επερχόμενου πολέμου. Ο πόλεμος αποτελεί τη μεγάλη απόδειξη της απόλυτης χρεοκοπίας του ανθρώπου, που βρίσκεται μακριά από το Θεό.
Στο σπάσιμο της δεύτερης σφραγίδας από το χέρι του Κυρίου μας, ξεπροβάλλει ο «ερυθρός ίππος». Στην περιγραφή αναφέρονται δύο βασικά στοιχεία.
α/ «και εις τον καθήμενον επ’ αυτόν εδόθη εξουσία να σηκώσει την ειρήνη από της γής». Αποδεικνύεται για άλλη μία φορά, ότι η ειρήνη είναι δώρο του Θεού (Ιωάννης ΙΔ/14: 27). Το αιώνιο χέρι του Θεού συγκρατεί τις πολεμικές δυνάμεις του κόσμου και δεν επέρχεται ολοκληρωτικός πόλεμος και πλήρης αφανισμός του ανθρώπινου είδους. Πόσες φορές ο κόσμος πήγε να αιματοκυλισθεί από τη μία άκρη ως την άλλη, αλλά ο Θεός δεν το επέτρεψε. Κάποτε το χέρι Του θα αποσυρθεί και το κακό θα καλύψει και θα κυριαρχήσει πάνω σ’ όλη τη γη με τα ολέθρια αποτελέσματά του.
β/ «και να σφάξωσι αλλήλους». Η εντολή του Θεού είναι «αγαπάτε αλλήλους», όμως ο εχθρός της ψυχής, «ο ανθρωποκτόνος» διάβολος (Ιωάννης Η/8: 44) έρχεται να στρέψει τον έναν άνθρωπο εναντίον του άλλου. Τούτος ο κόκκινος ίππος κατά καιρούς έχει επισκεφθεί όλες τις γωνιές της γης.
γ/ «εδόθη αυτώ μάχαιρα μεγάλη».
Αυτή η μεγάλη μάχαιρα είναι σύμβολο μεγάλης σφαγής, μιας μεγάλης γενοκτονίας. Γι’ αυτό δόθηκε σ’ αυτόν μεγάλη μάχαιρα, γιατί θα υποτάξει όλο τον κόσμο προκαλώντας μεγάλη ερήμωση και καταστροφή. «και εδόθη εις αυτό εξουσία επί πάσαν φυλήν και γλώσσαν και έθνος» (Αποκάλυψη ΙΓ/13: 7).
Οι καταστροφές που θα γίνουν από τους πολέμους των εσχάτων ημερών δε θα έχουν προηγούμενο, καθώς θα χρησιμοποιηθούν και πυρηνικά όπλα (Ζαχαρίας ΙΔ/14: 12). Όλες αυτές οι μάχες και οι πόλεμοι από πού προέρχονται; Ο Ιάκωβος στην επιστολή του μας αναφέρει σχετικά: «Από πού προέρχονται οι πόλεμοι και οι διαμάχες ανάμεσά σας; Όχι από εδώ, από τις ηδονές σας, οι οποίες αντιμάχονται μέσα στα μέλη σας; Επιθυμείτε, και δεν έχετε φονεύετε και φθονείτε, και δεν μπορείτε να επιτύχετε μάχεστε και πολεμάτε, αλλά δεν έχετε, επειδή δεν ζητάτε. Ζητάτε, και δεν παίρνετε, επειδή ζητάτε με κακή πρόθεση, για να δαπανήσετε στις ηδονές σας» (Ιάκωβος Δ/4: 1-3).
3η σφραγίδα: «ίππος μέλας» -- Βιβλίο «Αποκάλυψης», κεφ. Σ/6, εδ. 5,6).
5 Και όταν άνοιξε την τρίτη σφραγίδα, άκουσα το τρίτο ζώο να λέει: Έλα και βλέπε. Και είδα, και ξάφνου, ένα άλογο, μαύρο, και εκείνος που καθόταν επάνω σ' αυτό είχε μια ζυγαριά στο χέρι του.
6 Και άκουσα μια φωνή στο μέσον των τεσσάρων ζώων, που έλεγε: Ένας χοίνικας σιτάρι για ένα δηνάριο και τρεις χοίνικες κριθάρι για ένα δηνάριο και το λάδι και το κρασί μη τα βλάψεις.
Ο αναβάτης του μαύρου ίππου αντιπροσωπεύει την πείνα, η οποία θα φέρει εξαθλίωση, κατάθλιψη, αφανισμό και θάνατο. Όταν θα εμφανιστεί το μαύρο άλογο της Αποκάλυψης, η πείνα θα γίνει πραγματικότητα ακόμα και για τα πλουσιότερα έθνη του κόσμου. Το μαύρο χρώμα είναι σημάδι θρήνου και καταστροφής. Όταν ο Ιησούς Χριστός άνοιξε την τρίτη σφραγίδα, ο Ιωάννης άκουσε το τρίτο ζώο να του λέει: «Έλα και δες». Τότε ο Ιωάννης είδε ένα «μαύρο άλογο» και εκείνον που καθόταν πάνω σ’ αυτό να έχει μια ζυγαριά στα χέρια του. Και τότε ανάμεσα στα ζώα ακούστηκε μια φωνή. Αυτό που είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον για το μαύρο καβαλάρη είναι ότι είναι ο μόνος του οποίου η εμφάνιση συνοδεύεται από μια φωνή που μιλάει συγκεκριμένα για τις τιμές του σιταριού και του κριθαριού.
«Μία χοίνικα σταριού για ένα δηνάριο και τρεις χοίνικες κριθαριού, για ένα δηνάριο πουλιέται». Ένα δηνάριο σύμφωνα με την «παραβολή των εργατών» (Ματθαίος Κ/20: 9) την εποχή του Χριστού ισοδυναμούσε μ’ ένα μεροκάματο. Μία χοίνιξ είναι γύρω στα 800 γραμμάρια. Θα έρθει λοιπόν καιρός που θα πουλιέται μια ποσότητα σιταριού 800 περίπου γραμμαρίων για ένα μεροκάματο. Θα δουλεύει ο άνθρωπος ένα μεροκάματο για ν’ αγοράσει 800 γραμμάρια σταριού ή τρεις μερίδες, δηλ. 2,5 κιλά κριθάρι (κατώτερη τροφή). Όλα αυτά δείχνουν μια κατάσταση κατά την οποία οι άνθρωποι θα είναι αναγκασμένοι να εργάζονται και να ξοδεύουν σχεδόν όλο το εισόδημα τους μόνο, για να επιζήσουν.
Αυτό ήδη σήμερα συμβαίνει σε πάρα πολλά μέρη της γης που οι άνθρωπο έχουν ημερήσια εισόδημα 2 ή 3 ευρώ. Η πείνα θα έχει σαν βασική αιτία την ακρίβεια αλλά και τη μείωση της παραγωγής. Θα υπάρξει πολύ μεγάλη ακρίβεια τροφίμων και άλλων αναγκαίων ειδών. Αποτέλεσμα αυτού είναι να υπάρχει μεγάλη πείνα και θα είναι αυτό ένα από τα σημεία των εσχάτων ημερών, όπως αναφέρεται και στο Ευαγγέλιο (Ματθαίος ΚΔ/24: 7, Μάρκος ΙΓ/13: 8, Λουκάς ΚΑ/21: 11).
Κύρια αιτία της μεγάλης ακρίβειας και της έλλειψης τροφίμων θα είναι η έλλειψη δυνατότητας παραγωγής της γης, της βιομηχανίας, οι ακραίες καιρικές συνθήκες, αλλά και η άνιση κατανομή των αγαθών, η πολύ μεγάλη συσσώρευση πλούτου εκ μέρους των ολίγων, λόγω έλλειψης αγάπης και ενδιαφέροντος για τους συνανθρώπους τους. «και επειδή θέλει πληθυνθεί η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθεί» (Ματθαίος ΚΔ/24: 12). Πάνω απ’ όλα θα κυριαρχήσει η πλεονεξία, η οποία σύμφωνα με το λόγο του Θεού είναι αμαρτία και ειδωλολατρία (Κολοσσαείς Γ/3: 5). Ένα στοιχείο που τα τελευταία χρόνια έχει μπει στη ζωή μας και συμβάλει στην έλλειψη τροφίμων είναι η πολύ μεγαλύτερη αύξηση του πληθυσμού, κυρίως στους υποανάπτυκτους λαούς. Όλα αυτά θα συμβάλουν στη δημιουργία ενός ευρέως διαδεδομένου λιμού.
«και το έλαιον και τον οίνον μη βλάψης». Ένα σημείο που θα πρέπει να προσέξουμε είναι ότι δε θίγονται όλα τα είδη διατροφής, αλλά μερικά. Ο «οίνος και το έλαιον», που δε θα πειραχτούν και δε θα παρουσιάζουν έλλειψη, ήταν είδη που κυρίως κατανάλωναν οι πλούσιοι και όχι αυτοί που ζούσαν με το μεροκάματο. Το κρασί συμβολίζει τη διασκέδαση και το λάδι την πλούσια διατροφή και καλοπέραση. Η έλλειψη των τροφών δε θα είναι για όλους η ίδια. Άλλοι θα στερούνται, ενώ άλλοι θα έχουν μεγάλη αφθονία. Καθημερινά πάνω στον κόσμο οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι, ενώ οι λίγοι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και το χάσμα όλο και πιο πολύ αυξάνει. Και όπως πολύ εύστοχα ανέφερε μία γελοιογραφία, το δύσκολο δεν είναι να χορτάσουμε τους φτωχούς και τους πεινασμένους, εκείνο που είναι πολύ δύσκολο είναι να χορτάσουμε τους πλούσιους.
Κάτω λοιπόν από αυτές της συνθήκες θα υπάρξει πολύ μεγάλη ανεργία, υποαπασχόληση, κοινωνικές αναταραχές πολύ πιο έντονες απ’ ότι τις βλέπουμε στις ημέρες μας. Λύση δε θα φαίνεται από πουθενά. Οι ηγέτες της γης θα αδυνατούν να δώσουν λύσεις και έτσι ο φόβος και η αβεβαιότητα όλο και πιο πολύ θα μεγαλώνουν. Πού θα καταλήξουν όλα αυτά; Θα καταλήξουν ώστε μια μικρή, ανεπαρκής μερίδα σταριού (βασική ελάχιστη ποσότητα τροφής) ή τριπλάσια ποσότητα κριθαριού (κατώτερης τροφής) να κοστίζουν ένα μεροκάματο.
Η πείνα έρχεται σαν κρίση του Θεού πάνω στον άνθρωπο. Βεβαίως η ευθύνη δεν ανήκει στο Θεό. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της σποράς και του θερισμού του ανθρώπου, ο οποίος έσπειρε αποστασία, αμαρτία άρνηση του Θεού αντί να δεχτεί τη σωτηρία την οποία Αυτός προσφέρει και σήμερα δια Ιησού Χριστού, «δωρεάν, κατά χάριν» (Εφεσίους Β/2: 8).
4 η σφραγίδα: «ίππος χλωρός». Βιβλίο «Αποκάλυψης», κεφ. Σ/6, εδ. 7, 8).
7 Και όταν άνοιξε την τέταρτη σφραγίδα, άκουσα τη φωνή τού τέταρτου ζώου να λέει: Έλα και βλέπε.
8 Και είδα, και ξάφνου, ένα άλογο, ωχρό, και εκείνος που καθόταν επάνω σ' αυτό ονομαζόταν Θάνατος, και ο Άδης ακολουθούσε μαζί του· και τους δόθηκε εξουσία επάνω στο ένα τέταρτο της γης να θανατώσουν με ρομφαία και με πείνα και με θάνατο, και με τα θηρία τής γης.
Τότε ο Ιωάννης άνοιξε την 4η σφραγίδα και άκουσε το 4ο ζώο, που έμοιαζε με αετό, να του λέει: «έλα να δεις». Τότε είδε ένα άλογο κιτρινοπράσινο και τον αναβάτη του, που τ’ όνομά του ήταν «θάνατος» και τον οποίο ακολουθούσε ο Άδης, για να δέχεται ομαδικά τους νεκρούς τους οποίους άφηνε πίσω του ο θάνατος.
Το ωχρό άλογο και ο αναβάτης του θυμίζουν το χρώμα του νεκρού σώματος ή του ανθρώπου που είναι βαριά άρρωστος και είναι ετοιμοθάνατος. Συμβολίζει την επιδείνωση των κρίσεων και των πολέμων, που έχουν σαν αποτέλεσμα τον ομαδικό θάνατο των ανθρώπων, γι’ αυτό και φανερώνει τον Άδη ν’ ακολουθεί από κοντά και να παραλαμβάνει τους νεκρούς.
«και εδόθη εις αυτούς εξουσία επί το τέρτατον της γής». Θάνατος & Άδης θα έχουν εξουσία πάνω στο ¼ της γης, για να φέρνουν το θάνατο με 4 τρόπους: Με ρομφαία, που σημαίνει με φόνο, με πείνα που συνοδεύει τους πολέμους, με αρρώστιες και με τα θηρία της γης. Αυτή η εξουσία πάνω στο 1/4 του πληθυσμού της γης δόθηκε στο θάνατο και στον Άδη. Θα είναι μια τρομερή κρίση πάνω στο πρόσωπο της γης. Σήμερα, το 1/4 του πληθυσμού της γης αντιπροσωπεύει περίπου δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους. Ποτέ στην ιστορία δε θανατώθηκαν τόσοι άνθρωποι.
Άδης είναι ο τόπος όπου φυλάσσονται τα πνεύματα των αδίκων. Πριν την ανάληψη του Χριστού στον Άδη υπήρχαν δύο τόποι. Ο «κόλπος του Αβραάμ», όπου πήγαιναν τα πνεύματα των δικαίων και ο «τόπος της βασάνου» που πήγαιναν τα πνεύματα των αδίκων (Λουκάς ΙΣ/16: 31). Όταν αναλήφθηκε ο Χριστός, ο τόπος των δικαίων μεταφέρθηκε στον ουρανό, όπου και πηγαίνουν τώρα τα πνεύματά τους. Έμειναν όμως κάτω στον Άδη τα πνεύματα των αδίκων, τα οποία φυλάγονται για την μέρα της μεγάλης κρίσης.
Σαν τρόποι καταστροφής αναφέρονται:
1/ Πόλεμοι που θα γίνονται με υπερσύγχρονα όπλα συμβατικά, ατομικά και βιολογικά.
2/ Μεγάλη πείνα, που θα επιφέρει το θάνατο και η οποία θα είναι ως συνέπεια των συνεχών πολέμων.
3/ Θάνατοι ξαφνικοί (π.χ. σεισμούς, πλημμύρες, επιδημίες κλπ).
4/ Και από «τα θηρία της γης».
Ο Αντίχριστος περιγράφεται σαν «θηρίο» αναβαίνον από της θαλάσσης, το οποίο είχε κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα (Αποκάλυψη ΙΓ/13: 1). Τα όργανά του, όλοι εκείνοι που θα τον ακολουθούν, θα είναι και εκείνα θηρία και θα κατασπαράζουν τους ανθρώπους που δε θα συμμορφώνονται απόλυτα με τα σατανικά σχέδιά τους.
Η σειρά που ο Λόγος του Θεού έχει θέσει τα πράγματα είναι καταπληκτική. Αφού απέτυχε κάθε ανθρώπινη προσπάθεια για ειρήνη, ακολουθεί ο πλάνος (Αντίχριστος), που φέρνει τον πόλεμο, την πείνα, τις αρρώστιες, την πλήρη καταστροφή του ανθρώπινου γένους. Για να μπορέσουμε να σταθούμε και να νικήσουμε κάτω απ’ αυτές τις τρομερές και πρωτόγνωρες συνθήκες ο Λόγος του Θεού μας προτρέπει: «Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου» (Λουκάς κεφ. ΚΑ/21, εδ. 36) ---
