ΛΩΤ & ΝΩΕ.

ΛΩΤ & ΝΩΕ.

Ευαγγέλιον  "κατά ΛΟΥΚΑΝ", κεφ.   ΙΖ/17,   εδάφ. 20 – 30.

20 Και όταν ρωτήθηκε από τους Φαρισαίους, πότε έρχεται η βασιλεία τού Θεού, τους απάντησε, και είπε: Δεν έρχεται η βασιλεία τού Θεού έτσι, ώστε να παρατηρείται

21 ούτε θα πουν: Να! εδώ είναι, ή: Να! εκεί επειδή, προσέξτε, η βασιλεία τού Θεού είναι ανάμεσά σας. 

22 Και στους μαθητές του είπε: Θάρθουν ημέρες, όταν θα επιθυμήσετε να δείτε μία από τις ημέρες τού Υιού τού ανθρώπου και δεν θα δείτε. 

23 Και θα σας πουν: Να! εδώ είναι, ή: Να! εκεί μη πάτε ούτε να ακολουθήσετε. 

24 Επειδή, όπως η αστραπή, που αστράφτει από το ένα μέρος κάτω από τον ουρανό, λάμπει προς το άλλο μέρος κάτω από τον ουρανό, έτσι θα είναι και ο Υιός τού ανθρώπου κατά τη δική του ημέρα. 25 Πρώτα, όμως, πρέπει Αυτός να πάθει πολλά, και να καταφρονηθεί από τούτη τη γενεά. 

26 Και όπως έγινε κατά τις ημέρες τού Νώε, έτσι θα είναι και κατά τις ημέρες τού Υιού τού ανθρώπου 

27 έτρωγαν, έπιναν, νύμφευαν, νυμφεύονταν, μέχρι την ημέρα κατά την οποία ο Νώε μπήκε μέσα στην κιβωτό και ήρθε ο κατακλυσμός και τους εξολόθρευσε όλους. 

28 Παρόμοια, και όπως έγινε κατά τις ημέρες τού Λωτ έτρωγαν, έπιναν, αγόραζαν, πουλούσαν, φύτευαν, οικοδομούσαν 

29 και κατά την ημέρα που ο Λωτ βγήκε έξω από τα Σόδομα, έβρεξε φωτιά και θειάφι από τον ουρανό, και τους εξολόθρευσε όλους 

30 κατά τον ίδιο τρόπο θα είναι κατά την ημέρα που θα φανερωθεί ο Υιός τού ανθρώπου.

     ΣΧΟΛΙΑ :

     Πολλές φορές οι Γραμματείς, οι Φαρισαίοι, οι Σαδδουκαίοι και άλλοι ρωτούσαν διάφορα πράγματα τον Κύριο Ιησού Χριστό με σκοπό να Τον παγιδεύσουν, να Τον κάνουν να πέσει σε αντιφάσεις, να Τον φέρουν σε διάσταση με τον λαό, με τον Καίσαρα κλπ. Τούτη τη φορά το ερώτημα που απηύθυναν  στον Κύριο ήταν: «πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού;» Επιθυμούσαν πραγματικά να μάθουν και περίμεναν από τον Κύριο να λάβουν την απάντηση. Τούτο το ερώτημα απασχόλησε πολλούς σε πολλές εποχές και μάλιστα κάποιοι, ατυχώς, προσπάθησαν να το να το προσδιορίσουν ή με διάφορες μεθόδους να το υπολογίσουν, με αποτέλεσμα να δώσουν λανθασμένα στοιχεία, να προσδιορίσουν ημερομηνίες, οι οποίες ποτέ δεν επαληθεύτηκαν. Η απάντηση του Κυρίου ήταν κατηγορηματική : «Περί δεν της ημέρας εκείνης και της ώρας ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών ειμή ο Πατήρ μου μόνος» (Ματθαίος ΚΔ/24: 36). 

      Μπορεί ο Κύριος Ιησούς να μην προσδιόρισε τον ακριβή χρόνο έλευσης της βασιλείας του Θεού, έδωσε όμως κάποια σημεία που, όταν αυτά παρουσιαστούν, θα σημαίνει ότι η βασιλεία του Θεού πλησίασε και όσοι πραγματικά την ποθούν, όσοι μέσα από την καρδιά τους κράζουν: «Ναι έρχου Κύριε» (Αποκάλυψη ΙΒ/12: 20) θα πρέπει να είναι έτοιμοι για να την υποδεχθούν. 

     Είπε λοιπόν ο Κύριος Ιησούς Χριστός πως οι ημέρες κατά τις οποίες θα έλθει η βασιλεία του Θεού, δηλ. όταν θα επιστρέψει στη γη ο Αναστημένος και Δοξασμένος Ιησούς Χριστός, θα είναι όμοιες με τις ημέρες δύο άλλων ιστορικών περιόδων. Θα είναι οι ημέρες αυτές όμοιες με τις ημέρες του Νώε και με τις ημέρες του Λωτ. 

    Ο Νώε έζησε το 2300 π.Χ. (2400 πΧ έγινε ο Κατακλυσμός), ενώ ο Λώτ έζησε το 1800 π.Χ. περίπου. Τούτες οι περίοδοι φαίνεται να είναι τελείως διαφορετικές. Άλλες συνθήκες, άλλες τοποθεσίες, άλλα τα πρόσωπα που συμμετέχουν. Στην περίπτωση του Νώε υπήρξε παγκόσμια καταστροφή, στην περίπτωση του Λωτ η καταστροφή είχε τοπικό χαρακτήρα. Όμως υπήρχε και μία μεγάλη ομοιότητα, μεταξύ αυτών των δύο εποχών, την οποία ο Κύριος επισημαίνει. Ήταν η συμπεριφορά και η στάση των ανθρώπων απέναντι στη ζωή. Ήταν ο τρόπος με τον οποίο ζούσαν τη ζωή τους. Αυτός ο τρόπος ζωής θα είναι ίδιος ακριβώς και κατά τις ημέρες που ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα ξανάρθει στην πολύπαθη τούτη γη, για να αποδώσει δικαιοσύνη και να κάνει κρίση (Επιστολή Ιούδα Α/1: 15). 

     Οι άνθρωποι στην εποχή του Νώε καθώς και του Λώτ έτρωγαν, έπιναν, παντρεύονταν, αγόραζαν, πουλούσαν, φύτευαν, οικοδομούσαν (Λουκάς ΙΖ/17: 28). Έκαναν τα πάντα εκτός από το να εκζητούν και να λατρεύουν τον αληθινό Θεό, το δημιουργό του Σύμπαντος. Με άλλα λόγια, αν θέλαμε να χαρακτηρίσουμε τη ζωή τους, θα λέγαμε ότι ήταν: «φιλήδονοι μάλλον, παρά φιλόθεοι», έχοντες μορφήν ευσεβείας αρνούμενοι όμως τη δύναμη αυτής (Β΄ Τιμοθέου Γ/3: 5). Ζούσαν, για να ικανοποιούν τις υλικές και σαρκικές τους επιθυμίες. Ο Θεός για αυτούς ήταν άγνωστη λέξη, αμελητέος παράγοντας. 

     Στον Ψαλμό ΜΘ/49 εδαφ. 11 αναφέρεται κάτι χαρακτηριστικό για τους ανθρώπους εκείνων των εποχών, αλλά και για τους ανθρώπους του σήμερα : «Ο εσωτερικός λογισμός αυτών είναι, ότι οι οίκοι αυτών θέλουσιν υπάρχει εις τον αιώνα, αι κατοικίαι αυτών εις γενεάν και γενεάν» (Ψαλμός ΜΘ/49: 11). Πόσο τραγικός αυτός ο τρόπος σκέψης! Οι άνθρωποι των ημερών του Λώτ και του Νώε με τι τραγικό τρόπο το διαπίστωσαν, όταν η οργή του Θεού έπεσε πάνω τους! Η καταστροφή ήταν ξαφνική και «απώλεσεν άπαντας» (Λουκάς ΙΖ/17 27 & 29).). Αυτή ήταν η κατάσταση των ανθρώπων στις ημέρες του Νώε και του Λωτ. Στο βιβλίο της "Γένεσης" (κεφ. Σ/6 εδ. 5) αναφέρεται: «Και είδεν ο Κύριος ότι επληθύνετο η κακία του ανθρώπου επί της γης, και πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού ήταν μόνον κακία πάσας τας ημέρας». 

     Οι δύο τούτες εποχές έχουν και πολλά άλλα κοινά σημεία. Για την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν οι κάτοικοι των Σοδόμων & Γομόρων ο Προφήτης "Ιεζεκιήλ" αναφέρει τα εξής : «Δες, αυτή ήταν η ανομία τής αδελφής σου, των Σοδόμων, υπερηφάνεια, περίσσεια από ψωμί, και αφθονία τρυφηλότητας, της ίδιας και των θυγατέρων της όμως, τον φτωχό κι αυτόν που είχε ανάγκη δεν τον βοηθούσε» (Ιεζεκιήλ ΙΣ/16: 49). Οι άνθρωποι ήταν ανέμελοι και δεν περίμεναν ότι θα τους βρει το κακό που τους βρήκε. Συνέχιζαν να ασχολούνται με τις δραστηριότητες που αναφέραμε χωρίς περισπασμό. Ξαφνικά άκουσαν το Νώε να λέει ότι ο Θεός του είπε να φτιάξει ένα καράβι στο βουνό, γιατί θα γίνει κατακλυσμός (Γένεση Σ/6: 13, 14). Μεγάλη ευκαιρία για να γελάσουν. "Μπα τον καημένο τρελάθηκε….." Ίσως καθένας που περνούσε από κοντά να έλεγε σαρκαστικά: "Ε! γέρο Νώε, τα καράβια δεν τα φτιάχνουν για το βουνό αλλά για τη θάλασσα". Γέλια ο κόσμος, γέλια ……. που όμως κατέληξαν σε πικρά κλάματα. Ακόμα και οι γαμπροί του Λωτ, όταν τους ειδοποίησε ότι ο Θεός θα καταστρέψει τα Σόδομα και Γόμορα, δεν τον πίστεψαν και "εφάνει σ’ αυτούς ως αστεϊζόμενος» (Γένεση ΙΘ/19: 14). 

     Αλήθεια τούτες οι εποχές πόσο μοιάζουν και με τη δική μας εποχή! Και σήμερα οι άνθρωποι αδιαφορούν για το θέλημα του Θεού. Αν τους μιλήσεις γι’ αυτό, αν τους πεις για την κρίση του Θεού που πλησιάζει, για ανάσταση νεκρών, για αιώνια ζωή, γελούν ειρωνικά και πολλές φορές κάνουν πικρά σχόλια: "καλό παιδί αλλά παρασύρθηκε……. και τώρα λέει…… αυτά που του λένε….. μιλάει για το Θεό γιατί τον πληρώνουν.... και πολλά άλλα". Και στις δύο παραπάνω εποχές ο Θεός μακροθύμησε, παρέτεινε το Έλεός Του, ανέχτηκε την ανθρώπινη κακία μέχρι εκεί που Αυτός είχε προσδιορίσει. 

     Ο Νώε και ο Λωτ μπορεί να ήταν μια μικρή μειοψηφία μέσα σ’ έναν κόσμο αποστάτη και αμαρτωλό, όμως υπήρξαν κατά την περίοδο της μακροθυμίας του Θεού μάρτυρες της επερχόμενης οργής του Θεού πάνω στον κόσμο αυτό. Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο ο Χριστός και στις ημέρες μας έχει τους μάρτυρές του. Λίγοι, "μικρό ποίμνιο" (Λουκάς ΙΒ/12: 22), είναι αυτοί οι οποίοι μεταφέρουν σ' έναν αρνησίθεο κόσμο την πρόσκληση του Θεού για σωτηρία (προς Εβραίους Θ/9: 28). 

      Αξίζει να τονιστεί ότι η τιμωρία του Θεού έπεσε πάνω στην αμαρτωλή γενιά του Νώε, αφού πρώτα ο Νώε εισήλθε στην κιβωτό. Όμοια και οι συμπολίτες του Λωτ καταστράφηκαν, αφού όμως «εξήλθεν ο Λωτ από Σοδόμων» (Λουκάς ΙΖ/17: 29). Ο Θεός είναι δίκαιος και γι' αυτό, πριν η οργή Του ξεσπάσει επάνω σε μια αποστατημένη ανθρωπότητα, ο Κύριος θα «αρπάξει» την εκκλησία του, τη νύμφη Του, τους δικούς Του (Α΄ Θεσσαλονικείς Δ/4: 13–17), για να μην υποφέρουν τη θλίψη, που έχει προετοιμαστεί για όσους απέρριψαν την πρόσκλησή Του. Τόσο η απελευθέρωση του Λωτ από τα Σόδομα, όσο και η διαφύλαξη του Νώε και της οικογένειάς του μέσω της κυβωτού, αποτελούν εικόνες της απελευθέρωσης των πιστών ανθρώπων, κατά την αρπαγή της Εκκλησίας (Α' Θεσσαλονικείς Δ/4: 13-18). Ο Θεός κατά το πολύ Έλεος Αυτού έχει υποσχεθεί στην Εκκλησία Του ότι "θα την φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθει επί της οικουμένης όλης, δια να δοκιμάσει τους κατοικούντας επί της γης" (Αποκάλυψη Γ/3: 10).  

   Δύο εποχές εντελώς όμοιες ως προς τον τρόπο ζωής των ανθρώπων, όμως μεταξύ των πρωταγωνιστών Νώε και Λωτ υπάρχει μία σημαντική διαφορά. Ο Νώε, μας λέει η γραφή, ήταν δίκαιος (Γένεση Σ/6: 9). Υπήρξε ένα υπόδειγμα πιστού ανθρώπου που κατατάσσεται στην ίδια κατηγορία με τον Ιώβ και τον Δανιήλ (Ιεζεκιήλ ΙΔ/14: 13,20). Με πιστότητα τηρούσε τις οδηγίες του Θεού (Γένεση Ζ/7: 5). Η μαρτυρία του επηρέασε καταλυτικά το άμεσο περιβάλλον του. Ήταν τέτοια η πίστη του και η επίδραση στους γύρω του, που στην απόφασή του να χτίσει την κιβωτό και να συγκεντρώσει ζώα, τροφές κλπ τον ακολούθησαν πρόθυμα και χωρίς αντιρρήσεις η γυναίκα του, οι γιοί του, οι νύμφες του. Από τη λατρεία του δεν έλειπε η δυνατή παρουσία του Θεού (Γένεση Η/8: 20-22). Τα αποτελέσματα από αυτή τη σοβαρή στάση ήταν αξιοζήλευτα. Σώθηκε ο ίδιος και η οικογένειά του, ευλογήθηκαν τα παιδιά του (Γένεση Θ/9: 1-2), μακροημέρευσε (Γένεση Θ/9: 29). 

     Ο Λωτ ήταν και αυτός δίκαιος (Β΄ Πέτρου Β/2: 7,8), όμως δεν πρόσεξε πολλές λεπτομέρειες μέσα στη ζωή του. Ο Λωτ από τα νιάτα του ήταν ασταθής στη σχέση του με το Θεό. Κάποιες φορές η καρδιά του ήταν διχασμένη μεταξύ δύο φρονημάτων (Α΄ Βασιλέων ΙΗ/18: 21). Επέλεξε να ζήσει στις εύφορες εκτάσεις των Σοδόμων (Γένεση ΙΓ/13: 10-11) και αγνόησε το αμαρτωλό περιβάλλον που κατοικούσε εκεί. Συγκατοίκησε με τους αμαρτωλούς ανθρώπους των Σοδόμων και Γομόρων και έλαβε υψηλές θέσεις ανάμεσά τους (Γένεση ΙΘ/19: 1). 

    Τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν. Η γυναίκα του Λωτ έγινε μία καθώς πρέπει εύπορη κυρία της περιοχής. Ενώ γνώριζε την αλήθεια του Θεού, η καρδιά της είχε προσκολληθεί στις «χαρές των Σοδόμων», δηλαδή στην αμαρτία. Αυτό της κόστισε τη ζωή. Ενώ ο Θεός την έβγαλε μέσα από τα Σόδομα και τα Γόμορα, για να μην καταστραφεί μαζί με τους υπολοίπους, αυτή βάδιζε εμπρός κοιτάζοντας προς τα πίσω. Ο Κύριος στον Ευαγγέλιο "κατά Λουκάν" (κεφ. Θ/9, εδάφ. 62) αναφέρει : «Ουδείς βαλών την χείρα αυτού επί άροτρον και βλέπων εις τα οπίσω είναι αρμόδιος δια την βασιλείαν του Θεού». Έτσι έγινε ένα αιώνιο παράδειγμα προς αποφυγήν. Ο ίδιος ο Κύριος προτρέπει τους δικούς Του ανθρώπους με τα λόγια : «να θυμάστε τη γυναίκα του Λωτ». (Λουκάς ΙΖ/17: 32). 

     Οι κόρες του Λωτ κι αυτές επηρεασμένες από την κουλτούρα των Σοδόμων, ενώ ήξεραν την αλήθεια, όμως διάλεξαν για άνδρες τους δύο νέους Σοδομίτες. Ίσως τούτοι νέοι να ήταν όμορφοι, πλούσιοι, όμως δεν είχαν πίστη στο Θεό και αυτό είναι το πρώτο κριτήριο πάνω απ’ όλα τα άλλα. Και απ’ ό,τι φαίνεται αυτό το κριτήριο δεν απασχολούσε και πολύ τα κορίτσια του Λωτ. Αυτό είχε σαν αποτελέσματα, ο Λώτ  να σωθεί από την καταστροφή, όμως έχασε τη γυναίκα του και όλα όσα απέκτησε. Μοναδική του συντροφιά έμειναν οι δύο κόρες του, που μέσα στην καρδιά τους έφεραν την αμαρτία των Σοδόμων, που τόσο σκληρά είχε τιμωρήσει ο Θεός. Κοιμήθηκαν με τον πατέρα τους και απέκτησαν υιούς (Γένεση ΙΘ/19: 36). Δύο φυλές δημιουργήθηκαν από τα παιδιά οι Αμμωνίτες και οι Μωαβίτες ορκισμένοι εχθροί του λαού Ισραήλ. 

    Τις τελευταίες ημέρες, πριν από τον ερχομό του Κυρίου Ιησούς Χριστού, θα ζουν στη γη τρεις (3) κατηγορίες ανθρώπων : 

1/ Οι πιστοί των οποίων η ζωή θα ταυτίζεται με τη ζωή του Νώε και αυτοί θα είναι οι λιγότεροι. 

2/ Οι πιστοί των οποίων η ζωή θα ταυτίζεται με τη ζωή του Λώτ και αυτοί θα είναι οι περισσότεροι από τους πιστούς. 

3/ Εκείνοι που έχουν αγνοήσει το Θεό μέσα στη ζωή τους και δεν έχουν τακτοποιήσει τις σχέσεις τους μαζί Του. Δεν έχουν επικαλεστεί το αίμα του Κυρίου Ιησού Χριστού, που καθαρίζει τον άνθρωπο από κάθε αμαρτία (Α΄ επιστολή Ιωάννου Α/1: 7 ) και τον αποκαθιστά δίκαιο στα μάτια του Θεού (Τίτος Γ/3: 7). 

     Η ημέρα του Κυρίου θα έρθει γι’ αυτούς ξαφνικά «ως κλέπτης εν τη νυκτί» (Α΄ Θεσσαλονικείς Ε/5: 2). "Μακάριοι οι δούλοι εκείνοι, τους οποίους ελθών ο κύριος θέλει ευρεί αγρυπνούντας. Αληθώς σας λέγω, ότι θέλει περιζωθεί και καθίσει αυτούς εις την τράπεζαν, και ελθών εις το μέσον θέλει υπηρετήσει αυτούς" (Λουκάς ΙΒ/12: 37). 

     Όλα τα σημεία δείχνουν ότι "η ημέρα του Κυρίου" είναι πολύ κοντά. Όλα γύρω μας μοιάζουν μ' εκείνες τις εποχές, μ' εκείνες τις τραγικές ημέρες. Είναι καιρός τώρα να απορρίψουμε κάθε βάρος και την «ευκόλως εμπεριπλέκουσα αμαρτία» (Εβραίους ΙΒ/12: 1) και να προετοιμαστούμε για τη συνάντηση μαζί Του. 

     Ας προσέξουμε ιδιαίτερα, γιατί «τώρα είναι καιρός ευπρόσδεκτος, τώρα είναι καιρός Σωτηρίας» (Β΄ Κορινθίους Σ/6: 2). Ας θυμόμαστε πάντοτε τα λόγια του συγγραφέα της επιστολής «προς Εβραίους» (κεφ. Β΄/2, εδαφ. 3) «πώς εμείς θα ξεφύγουμε, αν αμελήσουμε μια τόσο μεγάλη σωτηρία; η οποία, αφού άρχισε να διακηρύσσεται διαμέσου τού Κυρίου, βεβαιώθηκε σε μας από εκείνους που άκουσαν».---