Ο ΑΝΟΜΟΣ.

      βιβλίο προφήτη "ΔΑΝΙΗΛ", κεφ. Η/8, εδ. 23 – 25.

23 Και εν τοις εσχάτοις καιροίς της βασιλείας αυτών, όταν αι ανομίαι φθάσωσιν εις το πλήρες, θέλει εγερθή βασιλεύς σκληροπρόσωπος και συνετός εις πανουργίας. 

24 Και η δύναμις αυτού θέλει είσθαι ισχυρά, ουχί όμως εξ ιδίας αυτού δυνάμεως και θέλει αφανίζει εξαισίως και θέλει ευοδούσθαι και κατορθόνει και θέλει αφανίζει τους ισχυρούς και τον λαόν τον άγιον. 

25 Και διά της πανουργίας αυτού θέλει κάμει να ευοδούται η απάτη εν τη χειρί αυτού και θέλει μεγαλυνθή εν τη καρδία αυτού και εν ειρήνη θέλει αφανίσει πολλούς και θέλει σηκωθή κατά του Άρχοντος των αρχόντων πλην θέλει συντριφθή άνευ χειρός. 

         ΣΧΟΛΙΑ: 

    Στο βιβλίο του προφήτη "Δανιήλ" (κεφ. Θ/9, εδ. 24) αναφέρεται: «Εβδομήντα εβδομάδες διορίστηκαν για τον λαό σου, και για την άγια πόλη σου, ώστε να συντελεστεί η παράβαση». 

    Ως κρίση πάνω στο λαό Ισραήλ δεν ορίστηκαν μόνον τα εβδομήντα χρόνια της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας (607 – 537), αλλά 70 επτάδες ετών (70 χ 7), δηλ. 490 χρόνια. «Γνώρισον λοιπόν και κατάλαβε ότι από της εξελεύσεως της προσταγής του να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ έως του Χριστού του ηγουμένου θέλουσιν είσθαι εβδομάδες επτά και εβδομάδες εξήκοντα δύο θέλει οικοδομηθή πάλιν η πλατεία και το τείχος, μάλιστα εν καιροίς στενοχωρίας» (Δανιήλ Θ/9: 25). 

    Μετά από εβδομήντα επτάδες ετών «θα συντελεστεί η παράβαση», δηλαδή θα λάβει τέλος η αμαρτωλή πορεία του λαού Ισραήλ, που αποκορύφωμά της είχε την περιφρόνηση και θανάτωση του Μεσσία Χριστού. Κατά τη δεύτερη έλευση του Χριστού ένα υπόλοιπο από το λαό Ισραήλ θα στραφεί με πίστη «εις εκείνον, τον οποίον εξεκέντησαν» (Ζαχαρίας ΙΒ/12: 10 & Ιωάννης ΙΘ/19: 37). Τότε η παρακοή τους και οι αμαρτίες τους θα συγχωρεθούν. 

    Η έκδοση του διατάγματος για την ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ έγινε το 20ο έτος του Πέρση βασιλιά Αρταξέρξη. Αυτό σύμφωνα με την ιστορική έρευνα είναι το έτος 445 π.Χ. Από τότε αρχίζει ο υπολογισμός των εβδομήντα επτάδων ετών. Επτά (7) επτάδες ετών δηλ. 49 έτη, ήταν η περίοδος ανοικοδόμησης της Ιερουσαλήμ και ακολουθούν εξήντα δύο (62) επτάδες ετών, δηλ. 434 έτη, συνολικά 483 έτη. Τα έτη αυτά συμπληρώθηκαν το έτος 33 μ.Χ. όταν ο Χριστός μπήκε για τελευταία φορά στην Ιερουσαλήμ. Στον υπολογισμό ας λάβουμε υπόψη ότι με το σημερινό ημερολόγιο ο Μεσσίας Χριστός δε γεννήθηκε το έτος 0 αλλά το 4 ή 5 π.Χ. και επίσης ότι το έτος υπολογίζεται με 360 ημέρες. 

     [Αναλυτική μελέτη σχετικά με τις «εβδομήντα εβδομάδες» που αναφέρει ο προφήτης Δανιήλ έχει δημοσιευτεί στο blog: giorgoskomninos.blogspot.com στις 19-02-2016]. 

   «Μετά τις εξήντα δύο εβδομάδες θα εκκοπή ο Χριστός, πλην ουχί δι’ εαυτόν». Ο Κύριος Ιησούς Χριστός σταυρώθηκε μετά από τη συμπλήρωση των 7 + 62 = 69 επτάδων ετών. Απομένει ακόμα να εκπληρωθεί η εβδομηκοστή εβδομάδα (επτά έτη). Αυτή δεν μπορούσε να εκπληρωθεί αμέσως, γιατί ο λαός Ισραήλ είχε απορρίψει το Μεσσία Χριστό και κατά συνέπεια ο Θεός διέκοψε την άμεση σωτηριακή σχέση με το λαό Του και απευθύνθηκε στα έθνη, που ζούσαν μέσα στην ειδωλολατρία και δε γνώριζαν το Θεό. Στο χρονικό αυτό διάστημα ο λαός Ισραήλ εκδιώχτηκε από τη γη του και διασκορπίστηκε ανάμεσα στους λαούς της γης. Εκεί έπρεπε να μείνει μέχρις ότου ο Κύριος τον  συγκεντρώσει και πάλι και τον κάνει κράτος (Λουκάς ΚΑ/21: 24). 

     Έτσι από την ένδοξη ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού εδώ και 2.000 χρόνια το Ευαγγέλιο του Χριστού κηρύττεται στα έθνη, σε όλο τον κόσμο και είναι αμέτρητοι εκείνοι που ήλθαν με ζωντανή πίστη στον Κύριο Ιησού και έλαβαν δωρεάν, «κατά χάριν», την δια της πίστεως σωτηρία, που μόνον Αυτός προσφέρει (Εφεσίους Β/2: 8). Σήμερα ο Κύριος συγκεντρώνει την εκκλησία Του και καθημερινά «προσθέτει σ’ αυτή τους σωσμένους» (Πράξεις Β/2: 47). Όταν λοιπόν "αρπαχτεί" η Εκκλησία στον ουρανό (Α΄ Θεσσαλονικείς Δ/4: 13-17), «όταν εισέλθει το πλήρωμα των Εθνών» στη σωτηρία (Ρωμαίους ΙΑ/11: 25), ο Κύριος θα συνεχίσει τη σωτηριακή Του σχέση με τον Ισραήλ. Έτσι θα αρχίσει η εκπλήρωση της 70ης εβδομάδας, που θα διαρκέσει επτά έτη και που είναι και η τελευταία. 

     Καθώς η «περίοδος της Χάριτος» που άρχισε την ημέρα της Πεντηκοστής για τη σωτηρία των Εθνών, κλείνει και φτάνουμε όλο και πιο κοντά στην εκπλήρωση της τελευταίας επτάδας ετών. Πάνω στον κόσμο η κατάσταση έχει πλέον γίνει αφόρητη. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες τραγικών και ανεξέλεγκτων καταστάσεων που συμβαίνουν γύρω μας. Φυσικές καταστροφές όλο και πιο πολύ εντείνονται και στοιχίζουν τη ζωή σε πολλές χιλιάδες ανθρώπων. Πολιτικές και οικονομικές κρίσεις έρχονται να επηρεάσουν όλες τις χώρες του πλανήτη και να τις βυθίσουν στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Πολλοί πόλεμοι δεν τελειώνουν ενώ γίνονται όλο και πιο φονικοί χάρη στα εξελιγμένα σύγχρονα όπλα. Τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή απειλεί ολόκληρο τον πλανήτη, χωρίς να λαμβάνονται σοβαρά μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος. Παγκόσμιες κλιματικές μεταβολές έχουν σαν αποτέλεσμα τεράστιες καταστροφές, τυφώνες, πλημμύρες, καύσωνες, παγετώνες και άλλα δυσμενή καιρικά φαινόμενα. Ασθένειες, επιδημίες όλο και πιο πολύ εξαπλώνονται, χωρίς ο άνθρωπος να μπορεί να τις περιορίσει ή και να τις εξαλείψει. Πυρηνικά ατυχήματα έχουν σαν αποτέλεσμα τη μόλυνση των υδάτων, της ατμόσφαιρας, των τροφών κλπ. Η εγκληματικότητα βρίσκεται σε σταθερή ανοδική πορεία με αποτέλεσμα κανένας να μην αισθάνεται ασφαλής και να δημιουργείται μια εντελώς ανεξέλεγκτη κατάσταση. Στους τομείς της ηθικής και των ηθών πέφτουν και οι τελευταίοι φραγμοί. Ιδιαίτερα στις χώρες της λεγόμενης «χριστιανικής δύσης» η πτώση κάθε αξίας είναι τόσο μεγάλη, που παρόμοια δεν έχει καταγράψει η ιστορία. Αλήθειες που είχαν εφαρμοστεί επί αιώνες τα τελευταία χρόνια έχουν εξανεμιστεί εντελώς και πλέον δεν εφαρμόζονται. Ολόκληρος ο πλανήτης γη βαδίζει ανεξέλεγκτα προς το απόλυτο χάος, σε μία άνευ προηγουμένου καταστροφική πορεία. Το ερώτημα που ορθώνεται είναι τι θα γίνει τελικά αυτός ο κόσμος; άραγε το τέλος είναι τόσο κοντά; Μεγάλη αβεβαιότητα ανασφάλεια και αγωνία έχει καταλάβει τους ανθρώπους για το σήμερα, αλλά και για το τι θα φέρει η επόμενη μέρα. 

      Ο λόγος του Θεού αναφέρεται στο «τέλος των ημερών» (Δανιήλ ΙΒ/12: 13) καθώς και για τους «έσχατους καιρούς». Για τους καιρούς αυτούς μάλιστα ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς ανέφερε κάποια εξωτερικά γνωρίσματα: Γίνεται λόγος για «πολέμους και φήμες πολέμων» (Ματθαίος ΚΔ/24: 6), για έντονες διαμάχες μεταξύ των λαών σε τέτοιο βαθμό που θα εγερθεί «ο ένας λαός εναντίον του άλλου» και «το ένα βασίλειο κατά του άλλου» (Ματθαίος ΚΔ/24: 7). Πολλοί άνθρωποι θα βρίσκονται σε πλήρη ανέχεια, ώστε να στερούνται και το φαγητό, με αποτέλεσμα να υπάρξουν «λιμοί» Θα υπάρξουν «σεισμοί κατά τόπους» (Ματθαίος ΚΔ/24: 6,7). Πέρα απ’ όλα αυτά θα εγερθούν πολλοί ψευδοπροφήτες που θα προσπαθούν να πλανήσουν πολλούς (Ματθαίος ΚΔ/24: 11). 

     Ο Απ. Παύλος σχετικά με την κατάσταση των ανθρώπων που θα ζουν κατά τους έσχατους καιρούς αναφέρει στην επιστολή «Β΄ Τιμοθέου», (κεφ. Γ/3, εδ. 1-5). 

1Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί 

2 διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, 

3 άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, 

4 προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, 

5 έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής. Και τούτους φεύγε. 

     Επίσης ο Κύριος Ιησούς για την κατάσταση των «έσχατων καιρών» προλέγει ότι θα υπάρξει «μεγάλη θλίψη», τέτοια που δεν έγινε από την αρχή του κόσμου έως τώρα και ούτε πρόκειται να συμβεί στο μέλλον (Ματθαίος ΚΔ/24: 21). Γίνεται λόγος για μία χρονική περίοδο τόσο φοβερή και τρομακτική για τους ανθρώπους, που «αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι, δεν ήθελε σωθή ουδεμία σάρξ, διά τους εκλεκτούς όμως θέλουσι συντμηθεί αι ημέραι εκείναι» (Ματθαίος ΚΔ/24: 22). 

   Μπροστά σε όλα αυτά τα μεγάλα και ανυπέρβλητα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, που όχι μόνον δε θα λύνονται, αλλά καθημερινά θα πολλαπλασιάζονται και θα περιπλέκονται, γίνεται λόγος για την ανάγκη ανάδειξης ενός παγκόσμιου ισχυρού ηγέτη, ο οποίος θα συσπειρώσει γύρω του όλο τον ταλαιπωρημένο κόσμο, θα τον αγκαλιάσει και θα του δώσει «ελπίδα» και «προοπτική» για το μέλλον. Εναγωνίως στις ημέρες μας, πότε φανερά και πότε συγκαλυμμένα, ολόκληρη η ανθρωπότητα ψάχνει τον ΈΝΑΝ, το χαρισματικό, τον ικανό, τον παγκόσμιο ηγέτη που θα επιλύσει τα χρόνια συσσωρευμένα προβλήματα, που θα βγάλει τον κόσμο από τα κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά και άλλα αδιέξοδα. 

    Το θαυμαστό με αυτόν τον Έναν, τον παγκόσμιο ηγέτη θα είναι ότι, όταν θα εμφανιστεί στο προσκήνιο, το τοπίο θ' αλλάξει θεαματικά. Αυτός δε θα πειραματίζεται, δε θα δοκιμάζει θεωρίες, δε θα λέει μόνο λόγια, όπως γίνεται σήμερα, αλλά θα δίνει αποτελεσματικές λύσεις και με τον τρόπο αυτό θα επιλύσει χρόνια προβλήματα που μαστίζουν την ανθρωπότητα. Θα είναι ένας ιδιαίτερα χαρισματικός ηγέτης, με γνώση, με πειθώ και με την ακτινοβολία ενός πραγματικά μεγάλου ηγέτη. Στην αρχή τουλάχιστον μέσα από συνθήκες ψεύτικης ειρήνης, συνεργασίας κλπ, θα δώσει λύσεις στα καθημερινά αδιέξοδα, θα δείξει δύναμη, τεράστια ικανότητα και μοναδική αποφασιστικότητα, στοιχεία που θα εντυπωσιάσουν τον κόσμο, που θα τον θαυμάζει για τα επιτεύγματά του και τα οποία θα τον καταστήσουν μοναδικό ηγέτη. Κάποια στιγμή ο όλος ο κόσμος αυτόν θ' αναγνωρίζει και σε αυτόν θα ανήκει. 

      Μέσα στη δόξα του και την αποθέωση του κόσμου ο ηγέτης αυτός θα προσπαθήσει να πάρει τη θέση του Ιησού Χριστού στις καρδιές των ανθρώπων. Επειδή θ' αντιποιήσει το Χριστό, ο Λόγος του Θεού τον ονομάζει ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ (Α΄ Ιωάννου, κεφ. Β/2, εδ. 18-22 και Δ/4: 3 – Β΄ Ιωάννου, εδ. 7). Η λέξη αντίχριστος στα ελληνικά σημαίνει «αντί του Χριστού» ή ενάντια στο Χριστό. Επίσης μέσα στο λόγο του Θεού αναφέρεται ως «ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας», «ο αντικείμενος» (Β΄ Θεσσαλονικείς Β/2: 3,4). «ο άνομος» (Β΄ Θεσσαλονικείς Β/2: 8), «ο ερχόμενος εν τω ονόματι εαυτού» (Ιωάννης Ε/5: 43), «το θηρίο» [«Αποκάλυψη» ΙΑ/11: 7, -- ΙΓ/13: 2, 4, 12, 14 – ΙΔ/14: 9, 11 – ΙΖ/17: 8,11,13,16,17 – ΙΘ/19: 19,20 – Κ/20: 4,10. «Πράξεις Αποστόλων» ΚΗ/28: 4,5 -- "Δανιήλ" Ζ/7: 11,23]. 

     «Αποκάλυψη», κεφ. ΙΖ/17, εδ. 9-12. 

9 Εδώ είναι ο νούς ο έχων σοφίαν. Αι επτά κεφαλαί είναι επτά όρη, όπου η γυνή κάθηται επ' αυτών 
10 και είναι επτά βασιλείς οι πέντε έπεσαν, και ο εις είναι, ο άλλος δεν ήλθεν έτι, και όταν έλθη, ολίγον πρέπει να μείνη. 

11 Και το θηρίον, το οποίον ήτο και δεν είναι, είναι και αυτός ο όγδοος, και είναι εκ των επτά, και υπάγει εις απώλειαν. 

12 Και τα δέκα κέρατα, τα οποία είδες, είναι δέκα βασιλείς, οίτινες βασιλείαν δεν έλαβον έτι, αλλά μίαν ώραν λαμβάνουσιν εξουσίαν ως βασιλείς μετά του θηρίου. Ούτοι έχουσι μίαν γνώμην και θέλουσι παραδώσει εις το θηρίον την δύναμιν και την εξουσίαν εαυτών».

     Όταν ο Ιωάννης έγραφε το βιβλίο της «Αποκάλυψης», ήταν στην εποχή του "έκτου βασιλιά", δηλ. της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Γι’ αυτό αναφέρει ότι ο ένας είναι. Πρόκειται για τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Τα προηγούμενα βασίλεια είχαν παρέλθει (ΑΙΓΥΠΤΟΣ, ΑΣΣΥΡΙΑ, ΒΑΒΥΛΩΝ, ΜΗΔΟΠΕΡΣΙΑ, ΕΛΛΑΔΑ). Το επόμενο βασίλειο δεν έχει έρθει ακόμα και όταν έρθει, θα μείνει για λίγο. Το βασίλειο αυτό είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση δέκα (10) βασιλέων, που θα αναβιώσουν την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μετά από το βασίλειο της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα ακολουθήσει σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και μία άλλη βασιλεία, που θα είναι και η τελευταία πάνω στον κόσμο. Πρόκειται για την όγδοη βασιλεία – κοσμοκρατορία - του «θηρίου», που δεν είναι άλλο από τον Αντίχριστο. 

     Τα "δέκα κέρατα" που είδες είναι "δέκα βασιλείς", οι οποίοι δεν έχουν λάβει ακόμη βασιλεία. Σαφώς συμπεραίνεται ότι δεν είναι ηγέτες Ευρωπαϊκών κρατών διότι δεν έχουν βασιλεία, αλλά προφανώς είναι κάποιοι οικονομικά πολύ ισχυροί άνδρες, οι οποίοι ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία και οι οποίοι στον ορισμένο καιρό θα λάβουν εξουσία και θα διοικήσουν μαζί με το "θηρίο". Αυτοί σε σύντομο χρονικό διάστημα θα παραδώσουν την εξουσία τους στον επερχόμενο αντίχριστο (Δανιήλ Ζ/7: 20-24). «οίτινες θέλουσιν εγερθεί εκ της βασιλείας ταύτης και κατόπιν αυτών άλλος θέλει εγερθεί (αντίχριστος) και αυτός θέλει διαφέρει των πρώτων και θέλει υποτάξει τρεις βασιλείς. Και θέλει λαλήσει λόγους εναντίον του Υψίστου, και θέλει κατατρέχει τους αγίους του Υψίστου, και θέλει διανοηθεί να μεταβάλλει καιρούς και νόμους».   

     Ο κόσμος στις ημέρες μας εργάζεται πυρετωδώς το βλέπουμε σήμερα, πόσο εύκολα αλλάζουν οι νόμοι και νομιμοποιείται η αμαρτία και η διαστροφή, η ομοφυλοφιλία, για να ετοιμαστεί ο δρόμος αυτού του παγκόσμιου ηγέτη. Υπάρχει προετοιμασία που επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της ζωής κυρίως την ψυχολογική, ιδεολογική, πολιτική. Όπως ακριβώς, όταν ήρθε ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο Θεός είχε προετοιμάσει το έδαφος τόσο στο λαό Ισραήλ, όσο και στα έθνη για την επιτυχία του Έργου Του, κατά τον ίδιο τρόπο η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου προετοιμάζεται για να δεχτεί ένα μεγάλο, μοναδικό ηγέτη. Στην ανάγκη ανάδειξης ενός μεγάλου παγκόσμιου ηγέτη συμβάλει και το γεγονός της απουσίας στις ημέρες μας αξιόλογων ηγετικών στελεχών πάνω στον κόσμο. Σήμερα οι ηγέτες των κρατών είναι μικροί, ασήμαντοι, χωρίς ακτινοβολία, χωρίς κύρος, με πάρα πολλά μειονεκτήματα, όμηροι συμφερόντων και πολλές φορές πρωταγωνιστές μεγάλων οικονομικών σκανδάλων. Μπροστά στην παγκόσμια οικονομική κρίση αντί να προτείνουν λύσεις επίλυσης και ανάκαμψης, μόλις και μετά βίας εφαρμόζουν ημίμετρα και προτείνουν τρόπους για τη «μη κατάρρευση» του παγκόσμιου συστήματος. 

    Ο αναμενόμενος παγκόσμιος ηγέτης, ο αντίχριστος, θα είναι μια μεγάλη προσωπικότητα που όμοιά της δε θα έχει εμφανιστεί ποτέ πάνω στον κόσμο. Κανένας προηγούμενος αυτοκράτορας, δικτάτορας ή μεγάλος άρχων δε θα μπορεί να συγκριθεί ούτε κατά προσέγγιση με αυτόν τον υπεράνθρωπο. Δε θα μπορεί να συγκριθεί ούτε με το Χίτλερ ή το Στάλιν, τον Τσώρτσιλ ή ακόμα και με το Ναπολέοντα ή το μέγα Αλέξανδρο. Θα πρόκειται για μια σατανική ενσάρκωση, δηλ. μια σωματοποίηση του διαβόλου. Παρόμοιο γεγονός μέχρι σήμερα δεν υπήρξε ποτέ πάνω στη γη. Η γέννησή του θα είναι υπερφυσική και θα είναι με την πλήρη έννοια του όρου «γιός του σατανά». Ενώ ο Σωτήρας Ιησούς Χριστός είναι σε απόλυτη συμφωνία και ενότητα με τον Πατέρα Θεό (Ιωάννης Ι/10: 30), ο αντίχριστος θα είναι σε πλήρη συμφωνία και ενότητα με το διάβολο. 

    Στην επιστολή «Β΄ προς Θεσσαλονικείς», (κεφ. Β/2, εδ. 4), ο απ. Παύλος αναφέρει για τον αντίχριστο: «ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος εναντίον εις πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα, ώστε να καθίσει εις τον ναόν του Θεού ως Θεός, αποδεικνύων εαυτόν ότι είναι Θεός». Ο αντίχριστος θα θελήσει να πάρει τη θέση του Κυρίου Ιησού Χριστού στις καρδιές των ανθρώπων. Με τις μοναδικές και πρωτόγνωρες ικανότητές του, που θα είναι από τη δύναμη του σατανά, θα πείθει και θα κλέβει τις καρδιές των ανθρώπων, με σκοπό να απαιτήσει να τον λατρεύσουν σαν Θεό. Στο ευαγγέλιο «κατά Ματθαίον» (κεφ. ΚΔ/24, εδ. 24), ο ίδιος ο Κύριος μας προειδοποιεί: «διότι θέλουσιν εγερθή ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και θέλουσι δείξει σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε να πλανήσωσιν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς». Αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός του σατανά, μέσα από το όργανό του, τον αντίχριστο, να πλανήσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, ακόμα και από τους πιο πιστούς και εκλεκτούς του Θεού. Ο αιώνιος λόγος του Θεού αναφέρει: «ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθεί». (Μάρκος ΙΓ/13: 13). 

36 Και ο βασιλιάς θα κάνει σύμφωνα με τη θέλησή του, και θα υψωθεί, και θα μεγαλυνθεί πιο πάνω από κάθε θεό, και θα μιλήσει αλαζονικά ενάντια στον Θεό των θεών, και θα ευημερεί, μέχρις ότου συντελεστεί η οργή επειδή, το ορισμένο θα γίνει. 

37 Και δεν θα φροντίζει για τους θεούς των πατέρων του ούτε για τις επιθυμίες των γυναικών ούτε θα φροντίζει για κανέναν θεό επειδή, θα μεγαλυνθεί πιο πάνω απ' όλους. 

38 Ενώ στον τόπο του θα δοξάσει τον θεό Μαουζείμ και θα τιμήσει έναν θεό, με χρυσάφι και ασήμι, και με πολύτιμες πέτρες και με επιθυμητά πράγματα, που οι πατέρες του δεν γνώρισαν. 

39 Έτσι θα κάνει στα οχυρώματα Μαουζείμ μαζί με έναν ξένο θεό, όσοι τον γνωρίσουν, σ' αυτούς θα πληθύνει τη δόξα και θα τους κάνει να εξουσιάσουν επάνω σε πολλούς, και θα διαμοιράσει τη γη με τιμή (Δανιήλ ΙΑ/11 : 36-39). 

      Το βιβλίο της «Αποκάλυψης» περιγράφει τον αντίχριστο ως "ένα πρόσωπο", ως έναν παγκόσμιο ηγέτη, στον οποίον θα υποταχθεί ολόκληρη η ανθρωπότητα. Πρόκειται να έχει απόλυτη εξουσία πάνω σε «όλες τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες και τα έθνη» (Αποκάλυψη ΙΓ/13: 7). Κανένας άνθρωπος δε θα μπορεί να απαλλαγεί από την έλεγχο αυτού του σατανικού δικτάτορα. Αυτός θα εξαναγκάσει τους ανθρώπους να τον λατρεύσουν ως θεό και θα εξοντώνει καθέναν που θα αντιταχθεί σ’ αυτήν την απαίτησή του (Β΄ Θεσσαλονικείς Β/2: 4 & Αποκάλυψη ΙΓ/13: 15). 

    Ο κόσμος λοιπόν περιμένει ένα μεγάλο ηγέτη για να δώσει λύσεις, να ανακουφίσει τους ανθρώπους από τ' αδιέξοδά τους και να φέρει ειρήνη και ευημερία πάνω στην πολύπαθη γη μας. Θα τους παγιδεύσει, θα τους παρασύρει και θα τους οδηγήσει στην αιώνια απώλεια. Θα καθοδηγείται από τις δυνάμεις του αιώνιου εχθρού του ανθρώπου, του ανθρωποκτόνου σατάν (Ιωάννης Η/8: 44), ο οποίος μισεί τον αληθινό Θεό και βεβαίως και το δοξασμένο δημιούργημά Του, τον άνθρωπο, και θέλει με κάθε τρόπο να τον εξοντώσει. 

      Όλα αυτά δε θα συμβούν τυχαία, θα έχει προηγηθεί η άρνηση των ανθρώπων να δεχτούν το μοναδικό Σωτήρα, Λυτρωτή και Κύριο του ουρανού, τον Ιησού Χριστό. Στο ευαγγέλιο «κατά Ιωάννην», (κεφ. Γ/3, εδ. 19), αναφέρεται: «και αύτη είναι η κρίσις, ότι το φως ήλθεν εις τον κόσμον, και οι άνθρωποι ηγάπησαν το σκότος μάλλον παρά το φώς διότι ήσαν πονηρά τα έργα αυτών». Διάλεξαν το σκοτάδι οι άνθρωποι και απέρριψαν το φως, γιατί τα έργα τους ήταν πονηρά. Η παρουσία του Αντίχριστου θα αποτελέσει μια κρίση πάνω σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που αρνήθηκαν και περιφρόνησαν το Ευαγγέλιο και την πίστη τους στον κεχρισμένο Σωτήρα του ουρανού, τον Κύριο Ιησού Χριστό. Μάλιστα η εμφάνισή του αποτελεί το απόγειο κάθε αθεΐας, εναντίωσης και μίσους στον Κεχρισμένο Σωτήρα του ουρανού,   τον Κύριο Ιησού Χριστό εκ μέρους των ανθρώπων. 

     Σύμφωνα με το λόγο του Θεού ο Αντίχριστός θα ηγείται ενός βασιλείου που θα αποτελεί την αναβίωση των τεσσάρων προγενέστερων αρχαίων κοσμοκρατοριών: Βαβυλών, Μηδοπερσία, Ελλάδα και Ρώμη. «Και εστάθην επί την άμμον της θαλάσσης και είδον θηρίον αναβαίνον εκ της θαλάσσης, το οποίον είχε κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα, και επί των κεράτων αυτού δέκα διαδήματα και επί τας κεφαλάς αυτού όνομα βλασφημίας. Και το θηρίον, το οποίον είδον, ήτο όμοιον με πάρδαλιν, και οι πόδες αυτού ως άρκτου, και το στόμα αυτού ως στόμα λέοντος και έδωκεν εις αυτό ο δράκων την δύναμιν αυτού και τον θρόνον αυτού και εξουσίαν μεγάλην" (Αποκάλυψη ΙΓ/13: 1,2). 

     Το θηρίο ανεβαίνει από τη θάλασσα, που αποτελεί την εικόνα των εθνών και έχει δέκα κέρατα. Ο Δανιήλ προφήτευσε ότι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία θα ανασυσταθεί με τη μορφή δέκα βασιλείων (Δανιήλ Ζ/7: 24) και θα έχει επτά κεφάλια. 

(1η κεφαλή). Η ΒΑΒΥΛΩΝ παρουσιάζεται σαν λιοντάρι. (Ναυουχοδονόσορ & διάδοχοι). 

(2η κεφαλή). Η ΜΗΔΟΠΕΡΣΙΑ σαν αρκούδα. (Δαρείος, Κύρος & οι διάδοχοι). 

(4η κεφαλές). Η ΕΛΛΑΔΑ ως τετρακέφαλη λεοπάρδαλη. (Ο Μ. Αλέξανδρος και τα τέσσερα βασίλεια  που προέκυψαν μετά το θάνατό του: Σέλευκος- Συρία, Πτολεμαίος- Αίγυπτος, Λυσίμαχος-Ασία,  Κάσσανδρος- Ελλάδα & οι διάδοχοί τους). 

(7η κεφαλή). Η ΡΩΜΗ παρουσιάζεται ως ένα φρικτό κτήνος (Αύγουστος & οι διάδοχοί του). 

     Στο βιβλίο της «Αποκάλυψης», (κεφ. ΙΒ/12, εδ. 3) αναφέρεται: «και εφάνη άλλο σημείον εν τω ουρανώ, και ιδού, δράκων μέγας κόκκινος, έχων κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα, και επί τας κεφαλάς αυτού διαδήματα επτά». Ο λόγος του Θεού μας αναφέρει ότι ο «μέγας δράκων» είναι «ο αρχαίος όφις», ο διάβολος, ο σατανάς που πλανάει σήμερα όλη την οικουμένη. «ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην» (Αποκάλυψη ΙΒ/12: 9). 

    Στην επιστολή «Β΄ Θεσσαλονικείς», κεφ. Β/2, εδ. 1-12, αναφέρεται: 

1 Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, περί της παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της εις αυτόν επισυνάξεως ημών, 

2 να μη σαλευθήτε ταχέως από του φρονήματός σας, μηδέ να θορυβήσθε, μήτε διά πνεύματος μήτε διά λόγου μήτε δι' επιστολής ως γραφομένης υφ' ημών, ότι τάχα επλησίασεν ημέρα του Χριστού. 

3 Ας μη σας εξαπατήση τις κατ' ουδένα τρόπον διότι δεν θέλει ελθεί η ημέρα εκείνη, εάν δεν έλθη πρώτον η αποστασία και αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας, 

4 ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος εναντίον εις πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα, ώστε να καθήση εις τον ναόν του Θεού ως Θεός, αποδεικνύων εαυτόν ότι είναι Θεός. 

5 Δεν ενθυμείσθε ότι ενώ ήμην έτι παρ' υμίν σας έλεγον ταύτα; 

6 Και τώρα γνωρίζετε εκείνο, το οποίον κωλύει αυτόν, ώστε να αποκαλυφθή εν τω εαυτού καιρώ 

7 διότι το μυστήριον της ανομίας ήδη ενεργείται, μόνον έως να εκβληθή εκ μέσου ο κωλύων τώρα 

8 και τότε θέλει αποκαλυφθή ο άνομος, τον οποίον ο Κύριος θέλει απολέσει με το πνεύμα του στόματος αυτού και θέλει εξαφανίσει με την επιφάνειαν της παρουσίας αυτού 

9 όστις θέλει ελθεί κατ' ενέργειαν του Σατανά εν πάση δυνάμει και σημείοις και τέρασι ψεύδους 

10 και εν πάση απάτη της αδικίας μεταξύ των απολλυμένων, διότι δεν εδέχθησαν την αγάπην της αληθείας διά να σωθώσι 

11 και διά τούτο θέλει πέμψει επ' αυτούς ο Θεός ενέργειαν πλάνης, ώστε να πιστεύσωσιν εις το ψεύδος, 

12 διά να κατακριθώσι πάντες οι μη πιστεύσαντες εις την αλήθειαν, αλλ' ευαρεστηθέντες εις την αδικίαν. 

      Στο ευαγγέλιο «κατά Ιωάννην» (κεφ. Ε/5, εδ. 43) αναφέρει ο Κύριος: «εγώ ήλθον εν τω ονόματι του Πατρός μου, και δεν με δέχεσθε εάν άλλος έλθη εν τω ονόματι εαυτού, εκείνον θέλετε δεχθή».

      Χρόνος διακυβέρνησης αντίχριστου. 

     Ο χρόνος της  βασιλείας του αντίχριστου πάνω στη γη θα είναι περιορισμένος. Ο Λόγος του Θεού αναφέρει ότι θα είναι επτά (7) συνολικά χρόνια, τα οποία διαιρούνται σε δύο περιόδους των 3,5 χρόνων. Στο τέλος αυτού του χρονικού διαστήματος θα ξανάρθει ο Κύριος Ιησούς Χριστός (δευτέρα Παρουσία)  «μετά δυνάμεως και δόξης πολύς» (Ματθαίος ΚΔ/24: 30). Ο Κύριος θα εξολοθρεύσει τον αντίχριστο με το πνεύμα του στόματος Αυτού και θα τον εξαφανίσει με την επιφάνεια της παρουσίας Αυτού (Β΄ Θεσσαλονικείς Β/2: 8). 

     Ο αντίχριστος θα είναι η διαβολική αντιπαράταξη προς τον Ιησού Χριστό. Σύμφωνα με το «κατά Ιωάννην» Ευαγγέλιο ο Κύριος Ιησούς Χριστός έδρασε δημοσίως για 3,5 χρόνια. Το χρόνο αυτό θα μιμηθεί και ο αντίχριστος, ο οποίος θα πράξει το παραπλανητικό του έργο για 3,5 χρόνια. Η διακυβέρνησή του θα αποτελέσει την εκπλήρωση της 7ης εβδομάδας του Δανιήλ. Αυτή η εβδομάδα βρίσκεται πριν από τον ερχομό του Κυρίου Ιησού, ο οποίος θα έρθει κατά τη δευτέρα παρουσία Του, μέσα στις νεφέλες του ουρανού με δύναμη και με δόξα (Ματθαίος ΚΔ/24: 30). Η διακυβέρνηση του αντίχριστου θα είναι μια περίοδος μεγάλης θλίψης και θα αφορά ολόκληρη την αρνησίθεη ανθρωπότητα, αλλά και κυρίως το λαό Ισραήλ. 

    Αρχικά τούτος «ο άνθρωπος της αμαρτίας» (Β΄ Θεσσαλονικείς Β/2: 3) θα κάνει μία συνθήκη ειρήνης μεταξύ του Ισραήλ και των αντιπάλων του (Αραβικά έθνη) και με τον τρόπο αυτό θα παραπλανήσει τον Ισραήλ ως προς τις προθέσεις του. Έτσι θα τον αποδεχτούν ως πολιτικό ηγέτη ο οποίος θα εγγυάται την ασφάλειά τους και θα τους επιτρέψει να ανοικοδομήσουν το Ναό, στον οποίο θα επαναφέρουν τις θυσίες. Με αυτήν τη μοιραία συμμαχία αρχίζει η τελευταία επτάδα ετών του Δανιήλ. «και θέλει στερεώσει την διαθήκην εις πολλούς εν μια εβδομάδι». Στο τέλος αυτής της τελευταίας εβδομάδας των επτά ετών θα επακολουθήσει η κρίση επί του αντίχριστου. Αυτή η επτάδα ετών χωρίζεται σε δύο μέρη των 3,5 ετών το καθένα. 

          Τα πρώτα 3,5 χρόνια. 

    Τα πρώτα 3,5 χρόνια διακυβέρνησης του αντίχριστου θα φέρουν πάνω στην ανθρωπότητα κάποια επίπλαστη ειρήνη και μία εικονική ευημερία. Ο πρ. "Δανιήλ" στο κεφ. (Η/8, εδ. 25) μας αποκαλύπτει ότι "εν ειρήνη θέλει αφανίσει πολλούς". Θα είναι μια περίοδος κατά την οποία κάθε αντίθετος θα αφανιστεί από προσώπου γης.
       Θα είναι ένας υπεράνθρωπος. Ο κόσμος μπροστά στις επιτυχίες του θα ενθουσιαστεί και θα τον επευφημεί λέγοντας: «τις όμοιος με το θηρίον;» (Αποκάλυψη ΙΓ/13: 4). Η συμφωνία που θα συναφθεί μεταξύ του αντίχριστου και των Ιουδαίων θα εγγυάται ανάμεσα στα άλλα και την επαναφορά της προσφοράς θυσιών της Παλαιάς Διαθήκης μέσα στο νέοανεγερθέντα ναό στην Ιερουσαλήμ. Μέσα στην αυταπάτη τους οι άνθρωποι θα πουν επιτέλους: «ειρήνη και ασφάλεια» (Α΄ Θεσσαλονικείς Ε/5: 3). Όμως όλα αυτά δε θα είναι παρά μια απάτη από μέρους του αντίχριστου, γιατί γνήσια ειρήνη χωρίς το Θεό δε γίνεται. Άλλωστε «Ειρήνη δεν υπάρχει στους ασεβείς» (Ησαΐας ΝΖ/57: 21). Ο Απ. Παύλος στην επιστολή «Α΄ Θεσσαλονικείς», (κεφ. Ε/5, εδ. 3), αναφέρει: «Επειδή, όταν λένε: Ειρήνη και ασφάλεια, τότε έρχεται επάνω τους αιφνίδιος όλεθρος, όπως οι πόνοι της γέννας στην έγκυο γυναίκα και δεν θα ξεφύγουν». Ο προφήτης "Ιερεμίας" (κεφ. Σ/6, εδ. 14) αναφέρει: «λέγοντες ειρήνη, ειρήνη και δεν υπάρχει ειρήνη». 

     Τα δεύτερα 3,5 χρόνια. 

    «και στο μέσον της εβδομάδας θα σταματήσει η θυσία και η προσφορά» (Δανιήλ Θ/9: 27). Μετά τα πρώτα 3,5 χρόνια διακυβέρνησης ο αντίχριστος θα αθετήσει ξαφνικά τη συμφωνία του με τον Ισραήλ και θα σταματήσει κάθε θυσία και προσφορά που θα γίνεται στον νέο ανεγερθέντα ναό στην Ιερουσαλήμ. Αντί γι’ αυτό θα καθίσει ο ίδιος μέσα στο ναό του Θεού και θα απαιτήσει να τον προσκυνήσουν για Θεό (Β΄ Θεσσαλονικείς Β/2: 4). Μετά απ’ αυτά θα προσπαθήσει με τη βία να λάβει από όλους τους ανθρώπους θεϊκή τιμή και λατρεία (Αποκάλυψη ΙΓ/13: 15). Οι Ιουδαίοι θα αντιταχθούν σθεναρά και αποφασιστικά σ’ αυτήν την απαίτησή του, αφού η μονοθεϊστική πίστη τους σ’ έναν Θεό καθιστά αδύνατο το να αποδώσουν Θεϊκή τιμή σ’ έναν άνθρωπο. Μετά από αυτήν την άρνηση ο αντίχριστος θα ρίξει τη μάσκα και θα εξαπολύει το μεγαλύτερο διωγμό όλων των εποχών κατά του Ιουδαϊκού λαού. Για τις ημέρες αυτές ο ίδιος ο Κύριος προλέγει: «Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ' αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γίνει» (Ματθαίος ΚΔ/24: 21). Στην Παλαιά Διαθήκη ο προφήτης "Ιερεμίας" (Λ/30: 7) χαρακτηρίζει αυτές τις τραγικές ημέρες ως «καιρό της στενοχώριας του Ιακώβ». Ο Δανιήλ, (κεφ. ΙΒ/12, εδ. 1), αναφέρει ότι θα είναι «καιρός θλίψεως, οποία ποτέ δεν έγινεν αφού υπήρξεν έθνος, μέχρις εκείνου του καιρού».

      Αντίχριστος και ψευδοπροφήτης. 

    Ο λόγος του Θεού αναφέρει ότι ο αντίχριστος δε θα ασκήσει μόνος του την εξουσία που θα έχει λάβει από το σατανά. Στο πλευρό του θα στέκεται ένας ισάξιος βοηθός του. «Και είδον άλλο θηρίον αναβαίνον εκ της γης, και είχε κέρατα δύο όμοια με αρνίου, και ελάλει ως δράκων» (Αποκάλυψη ΙΓ/13: 11). Πρόκειται για έναν ψευδοπροφήτη ή τον «υπουργό προπαγάνδας» του αντίχριστου, ο οποίος θα πλανήσει όλους τους ανθρώπους πάνω στη γη, ώστε αυτοί να αποδέχονται, να επευφημούν και να αποδίδουν θεϊκές τιμές στον αντίχριστο, που θα είναι και ο τελευταίος ηγέτης του κόσμου. Ο αντίχριστος θα είναι ο κοσμικός ηγέτης, ενώ ο ψευδοπροφήτης θα είναι ο θρησκευτικός ηγέτης. Κανένας δε θα μπορέσει να αντιταχτεί στο «θηρίο», αφού μέσα από την οργανωμένη παραπλάνηση θα υπάρχει και ένας φοβερός εξαναγκασμός. Όποιος δε θα λατρεύει τον αντίχριστο και την εικόνα του θα διώκεται και θα θανατώνεται (Αποκάλυψη ΙΓ/13: 15). Ο ψευδοπροφήτης θα κάνει «τέρατα και σημεία μεγάλα». Θα κάνει πολλά μεγάλα και εντυπωσιακά πράγματα και ακόμα σύμφωνα με το βιβλίο της «Αποκάλυψης», (κεφ. ΙΓ/13, εδ. 13), «και έκαμνε σημεία μεγάλα, ώστε και πυρ έκαμνε να καταβαίνη εκ του ουρανού εις την γην ενώπιον των ανθρώπων». «και είδον μίαν των κεφαλών αυτού ως πεπληγωμένην θανατηφόρως και η θαναφόρος πληγή αυτού εθεραπεύθη, και εθαύμασεν όλη η γη οπίσω του θηρίου» (Αποκάλυψη ΙΓ/13: 3). 

     Στον αντίχριστο θα προκληθεί μία θανατηφόρα πληγή, δηλ. κάποιος θα τον σκοτώσει. Όλοι οι άνθρωποι μέσα από τις τηλεοράσεις θα δουν τον αντίχριστο νεκρό. Ο Λόγος του Θεού αναφέρει ότι η θανατηφόρα αυτή πληγή ξαφνικά θα γιατρευτεί. Ο αντίχριστος θα είναι και πάλι ζωντανός. Εδώ και πάλι θ' αντιγράφει τον Κύριο Ιησού Χριστό και θα μιλάει για θάνατο και ανάστασή του από τους νεκρούς. Με τον τρόπο αυτό θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι είναι ο αληθινός και μοναδικός Μεσσίας. Μέσα από αυτά τα γεγονότα όλα τα έθνη της γης μεταξύ των οποίων και ο Ισραήλ θα πιστέψουν ότι αυτός είναι ο Μεσσίας, απορρίπτοντας τον αληθινό Μεσσία, τον Κύριο Ιησού Χριστό.  

      Η εικόνα του θηρίου. 

   «Και επλάνα τους κατοικούντας επί της γης διά τα σημεία, τα οποία εδόθησαν εις αυτό να κάμη ενώπιον του θηρίου, λέγον προς τους κατοικούντας επί της γης να κάμωσιν εικόνα εις το θηρίον, το οποίον έχει την πληγήν της μαχαίρας και έζησε. Και εδόθη εις αυτό να δώση πνεύμα εις την εικόνα του θηρίου, ώστε και να λαλήση η εικών του θηρίου και να κάμη, όσοι δεν προσκυνήσωσι την εικόνα του θηρίου, να θανατωθώσι» (Αποκάλυψη ΙΓ/13: 14,15). 

     Αφού ο ψευδοπροφήτης επιβάλει την παγκόσμια λατρεία του αντίχριστου, θα ζητήσει να κάνουν μία εικόνα του «θηρίου» που επέζησε μετά από την θανατηφόρο πληγή. Κάτι ανάλογο είχε κάνει και ο Ναβουχοδονόσωρ (Δανιήλ Γ/3: 1), ο οποίος αποτελεί μία σκιώδη μορφή του αντίχριστου. Την εικόνα εκείνη αρνήθηκαν να προσκυνήσουν οι τρεις φίλοι του Δανιήλ, ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδέ-νεγώ και για το λόγο αυτό τους έριξε στην κάμινο (Δανιήλ Γ/3: 12), η οποία είχε καεί επτά φορές περισσότερο (εδ. 19). Στη συνέχεια ο ψευδοπροφήτης θα εξαναγκάσει με την απειλή της θανατικής ποινής να προσκυνήσουν αυτό το ειδωλολατρικό ομοίωμα (Αποκάλυψη ΙΓ/13: 14). Τα πράγματα όμως δεν σταματούν εδώ. «Και εδόθη εις αυτό να δώση πνεύμα εις την εικόνα του θηρίου, ώστε και να λαλήση η εικών του θηρίου και να κάμη, όσοι δεν προσκυνήσωσι την εικόνα του θηρίου, να θανατωθώσι» (Αποκάλυψη ΙΓ/13: 15). Ένα άψυχο αντικείμενο με ενέργεια του σατανά παίρνει ζωή. Η εικόνα αυτή μπορεί να είναι και μία πιο εξελιγμένη μορφή τηλεόρασης η οποία θα είναι και πομπός αλλά και δέκτης. Άρνηση αποδοχής και λατρείας αυτής της εικόνας θα συνεπάγεται βέβαιη εξόντωση. Όλοι οι άνθρωποι που είναι πάνω στη γη θα ζητωκραυγάζουν τον αντίχριστο, θα λατρεύουν το διάβολο και θα φέρονται μέσω του ψευδοπροφήτη στην προσκύνηση της εικόνας του θηρίου (Αποκάλυψη ΙΓ/13: 1-18). 

    

     Το χάραγμα του θηρίου. 

    «Και έκαμνε πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους και τους πλουσίους και τους πτωχούς και τους ελευθέρους και τους δούλους, να λάβωσι χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών και να μη δύναται μηδείς να αγοράση ή να πωλήση, ειμή ο έχων το χάραγμα, ή το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού. Εδώ είναι η σοφία όστις έχει τον νούν, ας λογαριάση τον αριθμόν του θηρίου, διότι είναι αριθμός ανθρώπου και ο αριθμός αυτού είναι χξς» (Αποκάλυψη ΙΓ/13: 16-18). 

    Στις ημέρες μας τίποτα δε γίνεται χωρίς αριθμούς. Ο ψευδοπροφήτης πρόκειται στην εποχή της αυτοκρατορίας του αντίχριστου να εξαναγκάσει όλους του ανθρώπους να λάβουν ένα «χάραγμα» στο χέρι ή στο μέτωπο. Χωρίς αυτό το χάραγμα κανένας άνθρωπος δε θα μπορεί να αγοράσει ή να πουλήσει και έτσι θα είναι αποκλεισμένος από κάθε μορφή οικονομικής ή άλλης δραστηριότητας. Χωρίς πρόσβαση σε χρήματα, είδη διατροφής, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και άλλα αναγκαία για τη ζωή πράγματα ο άνθρωπος δεν θα μπορεί να επιβιώσει. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα όλοι οι άνθρωποι εξ' ανάγκης να λάβουν αυτό το «χάραγμα». 

    Το «χάραγμα του θηρίου» πέρα από τις διάφορες συναλλαγές κλπ θα αποτελεί το βασιλικό έμβλημα του αντίχριστου. Θα περιλαμβάνει «το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματος αυτού». Η αποδοχή αυτού του χαράγματος θα αποτελεί ένα δαιμονικό σφράγισμα υποτέλειας στον ίδιο το διάβολο. Όποιος θα λάβει αυτό το χάραγμα σφραγίζει και το αιώνιο μέλλον του που θα είναι αιώνια μακριά από το Θεό. Στο βιβλίο της «Αποκάλυψης» (κεφ. ΙΔ/14, εδ. 9-11) αναφέρεται: «Και τρίτος άγγελος ηκολούθησεν αυτούς, λέγων μετά φωνής μεγάλης, Όστις προσκυνεί το θηρίον και την εικόνα αυτού και λαμβάνει χάραγμα επί του μετώπου αυτού ή επί της χειρός αυτού και αυτός θέλει πίει εκ του οίνου του θυμού του Θεού του κεκερασμένου ακράτου εν τω ποτηρίω της οργής αυτού, και θέλει βασανισθεί με πυρ και θείον ενώπιον των αγίων αγγέλων και ενώπιον του Αρνίου. Και ο καπνός του βασανισμού αυτών αναβαίνει εις αιώνας αιώνων, και δεν έχουσιν ανάπαυσιν ημέραν και νύκτα όσοι προσκυνούσι το θηρίον και την εικόνα αυτού και όστις λαμβάνει το χάραγμα του ονόματος αυτού». 

      Το σημάδι αυτό θα αποτελεί για όσους θα το έχουν λάβει ένα στοιχείο που θα φανερώνει ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν καταλήξει στην οριστική απόφαση αποδοχής του σατανά και του οργάνου του, του αντίχριστου. Αυτό θα έχει σαν συνέπεια τον αποχωρισμό για πάντα από τον αληθινό Θεό και τον κεχρησμένο Αυτού Σωτήρα Κύριο Ιησού Χριστό. Ο σατανάς θα θέσει τους ανθρώπους κάτω από πλήρη έλεγχο και θα αλλοτριώσει εξ’ ολοκλήρου την προσωπικότητά τους. Με τον τρόπο αυτό ο άνθρωπος θα μηδενιστεί ως προσωπικότητα και θα αποτελεί ένα νούμερο μέσα στην ανθρώπινη μάζα. Ως άβουλο και ανίσχυρο ον θα είναι δούλος στον αντίχριστο και απόλυτα παραδομένος στο θέλημά του. Με τον τρόπο αυτό ο σατανάς θα έχει πετύχει απόλυτα το σκοπό του, αφού όποιος θα έχει λάβει αυτό το νούμερο θα λατρεύει τελικά μόνον εκείνον. Αυτό ακριβώς είναι και το βαθύτερο νόημα του αριθμού 666 (χξς). 

       Η κρίση πάνω στον αντίχριστο. 

   Τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη προβλέπεται κρίση πάνω στον αντίχριστο και στο βασίλειό του. Όλα θα συμβούν, όταν «η παράβαση θα έχει συντελεστεί» στο τέλος της 70ης εβδομάδας (Δανιήλ Θ/9: 24). Μετά απ' αυτά θα υπάρξει: 

     1/ Κρίση επί της κοσμοκρατορίας του αντίχριστου. 

   Για άλλη μία φορά θα θυμηθούμε το όνειρο που είδε ο βασιλιάς της Βαβυλώνας Ναβουχοδονόσωρ Β'. Είδε λοιπόν στον ύπνο του ένα μεγάλο άγαλμα που είχε μορφή ανθρώπου και το οποίο ήταν φοβερό στην όψη. Η Βίβλος μας αναφέρει σχετικά με αυτό το άγαλμα: «Συ, βασιλεύ, εθεώρεις και ιδού, εικών μεγάλη εξαίσιος ήτο εκείνη η εικών και υπέροχος η λάμψις αυτής, ισταμένης ενώπιόν σου, και η μορφή αυτής φοβερά. Η κεφαλή της εικόνος εκείνης ήτο εκ χρυσού καθαρού, το στήθος αυτής και οι βραχίονες αυτής εξ αργύρου, η κοιλία αυτής και οι μηροί αυτής εκ χαλκού, αι κνήμαι αυτής εκ σιδήρου, οι πόδες αυτής μέρος μεν εκ σιδήρου, μέρος δε εκ πηλού. Εθεώρεις εωσού απεκόπη λίθος άνευ χειρών, και εκτύπησε την εικόνα επί τους πόδας αυτής τους εκ σιδήρου και πηλού και κατεσύντριψεν αυτούς. Τότε ο σίδηρος, ο πηλός, ο χαλκός, ο άργυρος και ο χρυσός κατεσυντρίφθησαν ομού και έγειναν ως λεπτόν άχυρον αλωνίου θερινού και ο άνεμος εσήκωσεν αυτά και ουδείς τόπος ευρέθη αυτών ο δε λίθος ο κτυπήσας την εικόνα έγεινεν όρος μέγα και εγέμισεν όλην την γην» (Δανιήλ Β/2: 31-35). 

     Ο «λίθος» περί του οποίου γίνεται λόγος σε αυτήν την προφητεία χτυπάει το ανθρώπινο ομοίωμα «στα πόδια του», άρα στο τέλος. Από εκεί ξεκινάει και κατασυντρίβει τελικά ολόκληρη την εικόνα. Ο λίθος ο οποίος «απεκόπη άνευ χειρών» είναι ο Ιησούς Χριστός. Γι’ Αυτόν μαρτυρεί ολόκληρη η Αγία Γραφή. Είναι «ο λίθος, τον οποίον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος έγεινε κεφαλή γωνίας, παρά Κυρίου έγεινεν αύτη και είναι θαυμαστή εν οφθαλμοίς υμών;» (Ματθαίος ΚΑ/21: 42). Όποιος δε θα πιστέψει σ’ αυτόν το «βράχο» θα συντριφτεί πάνω στο αγκωνάρι που λέγεται Ιησούς Χριστός. Ο θεϊκός «λίθος» στο τέλος των καιρών θα μετατρέψει σε ερείπια όλες τις αυτοκρατορίες, ο,τιδήποτε εφηύρε ο άνθρωπος και το έστρεψε εναντίον του Θεού. Ο σωτήρας Χριστός που πέθανε πάνω στο σταυρό του Γολγοθά, τώρα αναστημένος και δοξασμένος θα είναι ο δίκαιος Κριτής όλων εκείνων που απέρριψαν τη σωτηρία Του και επέλεξαν στη ζωή τους να ζήσουν κάτω από τη μπότα του αντίχριστου.

     2/ Κρίση πάνω στον ίδιο τον αντίχριστο και τον ψευδοπροφήτη του. 
     Με την επάνοδο του Κυρίου Ιησού στη γη κατά τη δευτέρα παρουσία Του, δεν θα τελειώσει μόνον η άνομη δράση του αντίχριστου, αλλά θα καταδικαστούν μαζί με τον ψευδοπροφήτη του αιώνια. «Και επιάσθη το θηρίον και μετά τούτου ο ψευδοπροφήτης, όστις έκαμε τα σημεία ενώπιον αυτού, με τα οποία επλάνησε τους λαβόντας το χάραγμα του θηρίου και τους προσκυνούντας την εικόνα αυτού, ζώντες ερρίφθησαν οι δύο εις την λίμνην του πυρός, την καιομένην με το θείον» (Αποκάλυψη ΙΘ/19: 20). Ο Κύριος Ιησούς «θα τον απολέσει με το πνεύμα του στόματος αυτού» (Β΄ Θεσσαλονικείς Β/2: 8). Αντίχριστος και ψευδοπροφήτης ζωντανοί ρίχνονται από τον Κύριο στη λίμνη του πυρός που καίγεται με θειάφι. Έδρασαν μαζί με τη δύναμη του σατανά και γι’ αυτό καταδικάζονται μαζί. Στον ίδιο τόπο θα ριχτεί μια μέρα και ο σατανάς, αφού και το δικό του τέλος είναι αποφασισμένο. «και ο διάβολος ο πλανών αυτούς ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός και του θείου, όπου είναι το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης, και θέλουσι βασανίζεσθαι ημέραν και νύκτα εις τους αιώνας των αιώνων» (Αποκάλυψη Κ/20: 10).

      Στις ημέρες μας λοιπόν ο άπιστος κόσμος περιμένει το δικό του ηγεμόνα που θα τον εξαπατήσει και θα τον οδηγήσει στην αιώνια απώλεια. Όμως ένα μικρό πιστό υπόλοιπο πάνω στον κόσμο, το οποίο ο ίδιος ο Κύριος το αποκαλεί «μικρόν ποίμνιον», το οποίο μάλιστα το συμβουλεύει να «μη φοβάται» (Λουκάς ΙΒ/12: 32) μέσα στις δύσκολες καταστάσεις που καθημερινά βιώνει, οι λυτρωμένοι του Χριστού, οι πιστοί στο Θεό, περιμένουν να έρθει ο δικός τους ηγεμόνας, ο Κύριος Ιησούς Χριστός, για να τους παραλάβει. Θα έρθει ο Χριστός σύμφωνα με την υπόσχεσή Του, για να παραλάβει τη νύφη Του, την Εκκλησία Του, εκείνους τους οποίους εξαγόρασε με το ίδιο Του το αίμα (Πράξεις Κ/20: 28 & "Εβραίους" Θ/9: 12). Ο συγγραφέας της επιστολής «προς Εβραίους» (κεφ. Θ/9, εδ. 28) αναφέρει: «έτσι και ο Χριστός, ο οποίος μια φορά για πάντα προσφέρθηκε για να σηκώσει τις αμαρτίες πολλών, θα φανεί για μια δεύτερη φορά χωρίς αμαρτία σ' εκείνους που τον προσμένουν για σωτηρία». Θα έρθει, για να παραλάβει όλους εκείνους που Τον περιμένουν για να τους σώσει και μέσα από την καρδιά τους κράζουν: «ναι έρχου Κύριε» (Αποκάλυψη ΚΒ/22: 20). 

     Πώς θα έρθει ο Κύριος; «αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου» (Α΄ Θεσσαλονικείς Δ/4: 16,17). 

   
      Δύο κόσμοι, δύο ηγέτες. 

    Ο ένας κόσμος θα οδηγηθεί στην αιώνια απώλεια, οδηγούμενος από τον «άνομο», «τον υιόν της απωλείας», τον αντίχριστο,  

    Ο άλλος κόσμος θα οδηγηθεί στην αιώνια ζωή, οδηγούμενος από Τον αναστημένο και δοξασμένο Κύριο Ιησού Χριστό. Η υπόσχεσή Του σε κάθε πιστό άνθρωπο είναι: «Αγαπητοί, τώρα είμαστε παιδιά τού Θεού κι ακόμα δεν φανερώθηκε τι πρόκειται να είμαστε γνωρίζουμε, όμως, ότι, όταν φανερωθεί, θα είμαστε όμοιοι μ' αυτόν επειδή θα τον δούμε καθώς είναι. Και καθένας που έχει αυτή την ελπίδα επάνω σ' αυτόν, αγνίζει τον εαυτό του, όπως εκείνος είναι αγνός» (Α΄ Ιωάννου Γ/3: 2,3). 

      «Λοιπόν, παρηγορείτε ο ένας τον άλλον μ' αυτά τα λόγια» (Α΄ Θεσσαλονικείς Δ/4: 18).---