ΒΑΣΙΛΕΩΝ Β΄ ΙΗ 13 – 16. ΑΝΑΘΕΣΕ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ.

 Βιβλίο "Β'  ΒΑΣΙΛΕΩΝ",  κεφ.    ΙΗ/18, εδ.   13 – 16.    (ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ)

13 ΚΑΙ στον 14ο χρόνο τού βασιλιά Εζεκία, ανέβηκε ο Σενναχειρείμ, ο βασιλιάς τής Ασσυρίας, ενάντια σε όλες τις οχυρές πόλεις τού Ιούδα, και τις κυρίευσε. 
14 Και ο Εζεκίας, ο βασιλιάς τού Ιούδα, έστειλε στον βασιλιά τής Ασσυρίας στη Λαχείς, λέγοντας: Αμάρτησα φύγε από μένα ό,τι επιβάλεις επάνω μου, θα το βαστάξω. Και ο βασιλιάς τής Ασσυρίας επέβαλε επάνω στον Εζεκία, τον βασιλιά τού Ιούδα, 300 τάλαντα ασήμι, και 30 τάλαντα χρυσάφι. 
15 Και ο Εζεκίας τού έδωσε όλο το ασήμι που βρέθηκε στον οίκο τού Κυρίου, και στους θησαυρούς στο παλάτι τού βασιλιά. 
16 Κατά τον καιρό εκείνο, ο Εζεκίας απέκοψε τις θύρες τού ναού τού Κυρίου, και τους στύλους που ο Εζεκίας, ο βασιλιάς τού Ιούδα, είχε περισκεπάσει με χρυσάφι, και το έδωσε στον βασιλιά τής Ασσυρίας.

         ΣΧΟΛΙΑ :

    Για το πόσο λαμπρό, πόσο εντυπωσιακό ήταν το ξεκίνημα του Βασιλιά Εζεκία, αναφερθήκαμε σε προηγούμενη μελέτη μας. Ανέλαβε Βασιλιάς σε ηλικία 17 ετών και :
1/ Έλπισε επί τον Κύριον (Β'  Βασιλέων ΙΗ/18: 5),
2/ προσεκολήθη εις τον Κύριον (Β' Βασιλέων  ΙΗ/18: 6),
3/ Δεν απεμακρύνθη απ’ όπισθεν αυτού, 
4/ Εφύλαξε τας εντολάς Αυτού,
5/ Εκαμε το ευθές ενώπιον του Κυρίου (Β'  Βασιλέων ΙΗ/18: 3 &  ΚΘ/29: 2.
6/ αφήρεσε,… κατέκοψε… κατέθρυσε….
7/ Άνοιξε τις θύρες του Οίκου του Κυρίου (Β'  Βασιλέων, ΙΘ/19: 3 και ο Κύριος ήταν μετ’ αυτού και κατευοδούτο, όπου εξήρχετο (εδ. 7).

     Ο Βασιλιάς της Ασσυρίας κατά το 14ο έτος της βασιλείας του (βασίλευσε από το έτος 705 έως 681 π.Χ.), αφού είχε καταλάβει το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ (Σαμάρεια), στη συνέχεια στράφηκε εναντίον του νότιου Βασιλείου του Ισραήλ, του Βασιλείου του Ιούδα. Αφορμή στάθηκε μία επαναστατική κίνηση του Εζεκία κατά του Ασσυριακού ζυγού, στον οποίο ήταν υποτελείς. Ο Εζεκίας, βλέποντας τον ανίκητο στρατό της Ασσυρίας, πανικοβάλλεται και στέλνει ένα δουλοπρεπές μήνυμα στο βασιλιά των Ασσυρίων, με το οποίο αναγνώριζε ότι ήταν λάθος του να επαναστατήσει. Φοβισμένος και ταπεινωμένος αναφέρει προς τον βασιλιά: Βασιλιά μου «ότι επιβάλεις επ’ εμέ, θέλω βαστάξει αυτό» (Β' Βασιλέων ΙΗ/18: 14).

     Πάνω στον πανικό του προσπαθώντας να εξευμενίσει τον Ασσύριο Βασιλιά και έδωσε όλο το αργύριο που υπήρχε στον οίκο του Θεού (Ναό του Σολομώντα) και τους θησαυρούς που είχε. Έκοψε τις πόρτες του ναού και τους στύλους, τους οποίους είχε περισκεπάσει με χρυσίον και έδωκε αυτό εις τον Βασιλεία της Ασσυρίας. (εδ. 16).

     Τρομερό! Ο άνθρωπος του Θεού, έχοντας ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, ενώ δέχεται μια μεγάλη απειλή, δεν διαβάσαμε πουθενά να στράφηκε στο Θεό. Δε ζητάει τη βοήθεια του Θεού, αλλά προσπαθεί να βρει λύσεις με δικούς του τρόπους, χωρίς να έχει ρωτήσει τον Κύριο. Προσπαθεί με χρήματα να δώσει λύση στο πρόβλημά του. Με μέσα ανθρώπινα, με σκέψεις ανθρώπινες, προσπαθεί να επιλύσει το πρόβλημά του. Γιατί, «δεν υπάρχει Θεός στον Ισραήλ για να ρωτήσετε, είχε πει κάποτε ο Ηλίας στους απεσταλμένους του Βασιλιά Οχοζία» (Β' Βασιλέων  Α: 3).

     Ο Βασιλιάς τούτος, με τόσο ωραίο πνευματικό ξεκίνημα, δε λαμβάνει υπόψη του το Θεό και ενεργεί από μόνος του. Πόσες φορές δεν ενεργούμε με τον ίδιο επιπόλαιο τρόπο! Ξεχνάμε το Θεό και προσπαθούμε να βρούμε δικές μας λύσεις. Τι μεγάλη ντροπή! Άδειασε το Ναό του Κυρίου, για να εξαγοράσει την επιείκεια του απερίτμητου ειδωλολάτρη Βασιλιά της Ασσυρίας. Μέχρι και τις πόρτες του ναού έβγαλε. Τι ντροπή!

    Ο Βασιλιάς της Ασσυρίας, αφού έλαβε όλα αυτά τα λύτρα (το αργύριον του οίκου του Κυρίου),μέσα σε λιγότερο από τρία χρόνια στράφηκε και πάλι κατά του Βασιλείου του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ, αυτή τη φορά με πολύ περισσότερο στρατό. Στο διάβα του τούτος ο στρατός έχει σαρώσει τα πάντα. Κανένας, μα κανένας δεν μπόρεσε να του αντισταθεί. Η μία μετά την άλλη πέφτουν οι πόλεις του Βασιλείου του Ιούδα και σε λίγο καιρό, τούτος ο στρατός, βρίσκεται έξω από τις πύλες της αιώνιας πόλης, της Ιερουσαλήμ. Σύμφωνα με κάθε ανθρώπινο υπολογισμό πολύ σύντομα και η Ιερουσαλήμ θα είχε την ίδια ταπεινωτική τύχη των άλλων πόλεων.

    Ενώ ο πανικός και η απελπισία μέσα στην πολιορκούμενη πόλη είχαν φθάσει στο αποκορύφωμα, ο Διοικητής του εχθρικού στρατεύματος έστειλε ένα γράμμα με το οποίο, αφού έβριζε με το χειρότερο τρόπο τον Εζεκία και το Θεό του Εζεκία, απαιτούσε την άμεση παράδοση της πόλης.

      Βιβλίο "ΗΣΑΪΑ", κεφ. ΛΣ/36, εδ.  1 – 22.

1 ΚΑΤΑ τον 14ο χρόνο του βασιλιά Εζεκία, ανέβηκε ο Σενναχειρείμ, ο βασιλιάς τής Ασσυρίας, ενάντια σε όλες τις οχυρές πόλεις τού Ιούδα, και τις κυρίευσε. 

2 Και ο βασιλιάς τής Ασσυρίας έστειλε τον Ραβ-σάκη από τη Λαχείς στην Ιερουσαλήμ, στον βασιλιά Εζεκία, με μεγάλη δύναμη. Και στάθηκε στον υδραγωγό τής άνω κολυμβητικής λίμνης, στον μεγάλο δρόμο τού χωραφιού τού γναφέα. 

3 Τότε, βγήκαν προς αυτόν ο Ελιακείμ, ο γιος τού Χελκία, ο οικονόμος, και ο Σομνάς ο γραμματέας, και ο Ιωάχ, ο γιος τού Ασάφ, ο υπομνηματογράφος.

 4 Και ο Ραβ-σάκης είπε σ' αυτούς: Να πείτε τώρα στον Εζεκία: Έτσι λέει ο μεγάλος βασιλιάς, ο βασιλιάς τής Ασσυρίας: Ποιο είναι το θάρρος, επάνω στο οποίο θαρρείς; 

5 Λες, (όμως, είναι λόγια χειλέων): Έχω θέληση και δύναμη για πόλεμο. Αλλ' επάνω σε ποιον έχεις το θάρρος, ώστε αποστάτησες εναντίον μου; 

6 Δες, έχεις το θάρρος επάνω στη ράβδο εκείνου τού συντριμμένου καλαμιού, επάνω στην Αίγυπτο επάνω στο οποίο αν κάποιος στηριχθεί, θα μπηχτεί στο χέρι του, και θα το τρυπήσει τέτοιος είναι ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, σε όλους εκείνους που έχουν το θάρρος επάνω σ' αυτόν.

7 Αλλά, αν μου πεις: Επάνω στον Κύριο τον Θεό μας έχουμε το θάρρος, δεν είναι αυτός, που ο Εζεκίας αφαίρεσε τους ψηλούς τόπους του, και τα θυσιαστήρια, και είπε στον Ιούδα και στην Ιερουσαλήμ: Μπροστά σ' αυτό το θυσιαστήριο θα προσκυνήσετε; 

8 Τώρα, λοιπόν, δώσε ενέχυρα στον κύριό μου τον βασιλιά τής Ασσυρίας, κι εγώ θα σου δώσω 2.000 άλογα, αν μπορείς από μέρους σου να δώσεις καβαλάρηδες επάνω τους. 

9 Πώς, λοιπόν, θα στρέψεις προς τα πίσω το πρόσωπο ενός τοπάρχη, από τους ελάχιστους των δούλων τού κυρίου μου, και έλπισες επάνω στην Αίγυπτο για άμαξες και καβαλάρηδες; 

10 Και τώρα, χωρίς τον Κύριο ανέβηκα εγώ ενάντια σ' αυτόν τον τόπο, για να τον καταστρέψω; Ο Κύριος είπε σε μένα: Ανέβα ενάντια σ' αυτή τη γη, και κατάστρεψέ την. 

11 Τότε, είπε ο Ελιακείμ, και ο Σομνάς, και ο Ιωάχ, στον Ραβ-σάκη: Μίλησε στους δούλους σου, παρακαλώ, στη Συριακή γλώσσα επειδή, την καταλαβαίνουμε και μη μας μιλάς στην Ιουδαϊκή, σε επήκοον του λαού, που είναι επάνω στο τείχος. 

12 Αλλά ο Ραβ-σάκης είπε: Μήπως ο κύριός μου με έστειλε στον κύριό σου, και σε σένα, για να μιλήσω αυτά τα λόγια; Δεν με έστειλε προς τους άνδρες, που κάθονται επάνω στο τείχος, για να φάνε την κόπρο τους, και να πιουν τα ούρα τους μαζί με σας. 

13 Τότε, ο Ραβ-σάκης στάθηκε και φώναξε στην Ιουδαϊκή, με δυνατή φωνή, και είπε: Ακούστε τα λόγια τού μεγάλου βασιλιά, του βασιλιά τής Ασσυρίας 

14 έτσι λέει ο βασιλιάς: Μη σας απατάει ο Εζεκίας επειδή, δεν θα μπορέσει να σας λυτρώσει. 

15 Και μη σας κάνει ο Εζεκίας να έχετε το θάρρος σας επάνω στον Κύριο, λέγοντας: Ο Κύριος, βέβαια, θα μας λυτρώσει η πόλη αυτή δεν θα παραδοθεί στο χέρι τού βασιλιά τής Ασσυρίας. 

16 Μη ακούτε τον Εζεκία επειδή, έτσι λέει ο βασιλιάς τής Ασσυρίας: Κάντε συμβιβασμό μαζί μου, και βγείτε προς εμένα και φάτε κάθε ένας από την άμπελό του, και κάθε ένας από τη συκιά του, και πιείτε κάθε ένας από τα νερά τής δεξαμενής του 

17 μέχρις ότου έρθω και σας πάρω σε μια γη όμοια με τη γη σας, γη με σιτάρι και κρασί, γη με ψωμί και αμπελώνες. 

18 Μη σας απατάει ο Εζεκίας, λέγοντας: Ο Κύριος θα μας λυτρώσει. Μήπως, κάποιος από τους θεούς των εθνών λύτρωσε τη γη του από το χέρι τού βασιλιά τής Ασσυρίας;

 19 Πού είναι οι θεοί τής Αιμάθ και της Αρφάδ; Πού είναι οι θεοί τής Σεφαρουϊμ; Μήπως λύτρωσαν από το χέρι μου τη Σαμάρεια; 

20 Ποιοι, ανάμεσα σε όλους τους θεούς αυτών των τόπων, λύτρωσαν τη γη τους από το χέρι μου, ώστε και ο Κύριος να λυτρώσει από το χέρι μου την Ιερουσαλήμ; 

21 Κι εκείνοι σιωπούσαν, και δεν του αποκρίθηκαν ούτε έναν λόγο επειδή, ο βασιλιάς τούς είχε προστάξει, λέγοντας: Μη του απαντήσετε. 

22 Τότε, ο Ελιακείμ, ο γιος τού Χελκία, ο οικονόμος, και ο Σομνάς ο γραμματέας, και ο Ιωάχ, ο γιος τού Ασάφ, ο υπομνηματογράφος, ήρθαν στον Εζεκία με ξεσχισμένα τα ιμάτια, και του ανήγγειλαν τα λόγια τού Ραβ-σάκη.

   Βιβλίο  "ΗΣΑΊΑ",  κεφ.    ΛΖ/37,  εδ. 1 – 35.

1 ΚΑΙ όταν ο βασιλιάς Εζεκίας το άκουσε, ξέσχισε τα ιμάτιά του, και σκεπάστηκε με σάκο, και μπήκε στον οίκο τού Κυρίου. 

2 Και έστειλε, σκεπασμένους με σάκους, τον Ελιακείμ τον οικονόμο, και τον Σομνά τον γραμματέα, και τους πρεσβύτερους των ιερέων, προς τον προφήτη Ησαϊα, τον γιο τού Αμώς

3 και του είπαν: Έτσι λέει ο Εζεκίας: Αυτή η ημέρα είναι ημέρα θλίψης, και ονειδισμού, και βλασφημίας επειδή, τα παιδιά ήρθαν στην ακμή τής γέννας, όμως δεν υπάρχει δύναμη σ' αυτή που γεννάει 

4 είθε ο Κύριος ο Θεός σου να άκουσε τα λόγια τού Ραβ-σάκη, που ο βασιλιάς τής Ασσυρίας, ο κύριός του, τον έστειλε για να ονειδίσει τον ζωντανό Θεό, και να εξυβρίσει, με τα λόγια, που ο Κύριος ο Θεός σου άκουσε γι' αυτό, ύψωσε δέηση υπέρ τού σωζόμενου υπολοίπου. 

5 Και ήρθαν στον Ησαϊα οι δούλοι τού βασιλιά Εζεκία. 

6 Και ο Ησαϊας είπε σ' αυτούς: Έτσι θα πείτε στον κύριό σας: Έτσι λέει ο Κύριος: Μη φοβάσαι από τα λόγια που άκουσες, με τα οποία οι δούλοι τού βασιλιά τής Ασσυρίας με ονείδισαν

7 δες, εγώ θα του βάλω ένα τέτοιο πνεύμα, ώστε, αφού ακούσει θόρυβο, θα επιστρέψει στη γη του και θα τον κάνω να πέσει με μάχαιρα μέσα στη γη του. 

8 Ο Ραβ-σάκης, λοιπόν, επέστρεψε, και βρήκε τον βασιλιά τής Ασσυρίας να πολεμάει ενάντια στη Λιβνά επειδή, άκουσε ότι είχε φύγει από τη Λαχείς. 

9 Και ο βασιλιάς άκουσε να λένε για τον Θιρακά, τον βασιλιά τής Αιθιοπίας: Βγήκε να σε πολεμήσει. Και όταν το άκουσε, έστειλε πρεσβευτές στον Εζεκία, λέγοντας: 

10 Έτσι θα πείτε στον Εζεκία, τον βασιλιά τού Ιούδα, λέγοντας: Ο Θεός σου, επάνω στον οποίο έχεις το θάρρος σου, ας μη σε απατάει, λέγοντας: Η Ιερουσαλήμ δεν θα παραδοθεί στο χέρι τού βασιλιά τής Ασσυρίας. 

11 Δες, εσύ άκουσες τι έκαναν οι βασιλιάδες τής Ασσυρίας σε όλους τούς τόπους, καταστρέφοντάς τους και θα λυτρωθείς εσύ; 

12 Μήπως οι θεοί των εθνών λύτρωσαν εκείνους, που οι πατέρες μου κατέστρεψαν, τη Γωζάν, και τη Χαρράν, και τη Ρεσέφ, και τους γιους τού Εδέν, που είναι στην Τελασσάρ; 

13 Πού είναι ο βασιλιάς τής Αιμάθ, και ο βασιλιάς τής Αρφάδ, και ο βασιλιάς τής πόλης Σεφαρουϊμ, Ενά, και Αυά; 

14 Και παίρνοντας ο Εζεκίας την επιστολή από το χέρι των πρεσβευτών, τη διάβασε και ο Εζεκίας ανέβηκε στον οίκο τού Κυρίου, και την ξετύλιξε μπροστά στον Κύριο. 

15 Και ο Εζεκίας προσευχήθηκε στον Κύριο, λέγοντας: 

16 Κύριε των δυνάμεων, Θεέ του Ισραήλ, εσύ που κάθεσαι επάνω στα χερουβείμ, εσύ ο ίδιος είσαι ο Θεός, ο μόνος, όλων των βασιλείων τής γης εσύ έκανες τον ουρανό και τη γη. 

17 Στρέψε, Κύριε, το αυτί σου, και άκουσε άνοιξε τα μάτια σου, Κύριε, και δες και άκουσε όλα τα λόγια τού Σενναχειρείμ, που έστειλε αυτόν για να ονειδίσει τον ζωντανό Θεό. 

18 Αληθινά, Κύριε, οι βασιλιάδες τής Ασσυρίας ερήμωσαν όλα τα έθνη, και τους τόπους τους, 

19 και έρριξαν τους θεούς τους στη φωτιά επειδή, δεν ήσαν θεοί, αλλά έργο χεριών ανθρώπου, ξύλα και πέτρες γι' αυτό, τους κατέστρεψαν. 

20 Τώρα, λοιπόν, Κύριε Θεέ μας, σώσε μας από το χέρι του ώστε, όλα τα βασίλεια της γης να γνωρίσουν ότι, εσύ είσαι ο Κύριος, ο μόνος. 

21 Τότε, ο Ησαϊας, ο γιος τού Αμώς, έστειλε στον Εζεκία, λέγοντας: Έτσι λέει ο Κύριος, ο Θεός τού Ισραήλ: Άκουσα όσα προσευχήθηκες σε μένα ενάντια στον Σενναχειρείμ, τον βασιλιά τής Ασσυρίας. 

22 Αυτός είναι ο λόγος, που ο Κύριος μίλησε γι' αυτόν: Σε καταφρόνησε, σε έπαιξε, η παρθένα, η θυγατέρα τής Σιών κούνησε πίσω σου κεφάλι, η θυγατέρα τής Ιερουσαλήμ. 

23 Ποιον ονείδισες και βλασφήμησες; Ενάντια σε ποιον ύψωσες τη φωνή, και σήκωσες ψηλά τα μάτια σου; Ενάντια στον Άγιο του Ισραήλ. 

24 Τον Κύριο ονείδισες διαμέσου των δούλων σου, και είπες: «Με το πλήθος των αμαξών μου εγώ ανέβηκα στο ύψος των βουνών, στα πλευρά τού Λιβάνου και θα κόψω τους ψηλούς κέδρους του, τα εκλεκτά ελάτια του και θα μπω στο ύψος των άκρων του, στο δάσος τού Καρμήλου του 

25 εγώ ανέσκαψα, και ήπια νερά και με το ίχνος των ποδιών μου ξέρανα όλα τα ποτάμια των πολιορκούμενων». 

26 Μήπως δεν άκουσες ότι εγώ το έκανα αυτό από παλιά, και το αποφάσισα από τις αρχαίες ημέρες; Τώρα, όμως, το εκτέλεσα, ώστε να είσαι για να καταστρέφεις οχυρωμένες πόλεις σε σωρούς ερειπίων 

27 γι' αυτό, οι κάτοικοί τους ήσαν μικρής δύναμης, τρόμαξαν και καταντροπιάστηκαν ήσαν σαν το χορτάρι τού χωραφιού, και σαν τη χλόη, σαν το χορτάρι των ταρατσών, και σαν το σιτάρι που καίγεται πριν καλαμώσει. 

28 Όμως, εγώ ξέρω την κατοικία σου, και την έξοδό σου, και την είσοδό σου, και τη λύσσα σου, που έχεις εναντίον μου. 

29 Επειδή, η λύσσα σου εναντίον μου, και η αλαζονεία σου ανέβηκαν στα αυτιά μου, γι' αυτό, θα βάλω τον κρίκο μου στα ρουθούνια σου, και τον χαλινό μου στα χείλη σου, και θα σε γυρίσω πίσω από τον δρόμο διαμέσου τού οποίου ήρθες. 

30 Και τούτο θα είναι σε σένα το σημάδι: Αυτή τη χρονιά θα φάτε ό,τι είναι αυτοφυές και τη δεύτερη χρονιά, ό,τι εκφύεται από το ίδιο ενώ την τρίτη χρονιά, να σπείρετε, και να θερίσετε, και να φυτέψετε αμπελώνες, και να φάτε τον καρπό τους. 

31 Και το υπόλοιπο από τον οίκο τού Ιούδα, που διασώθηκε, θα ριζώσει και πάλι από κάτω, και θα δώσει επάνω καρπούς. 

32 Επειδή, από την Ιερουσαλήμ θα βγει το υπόλοιπο, και από το βουνό Σιών, αυτό που διασώθηκε ο ζήλος τού Κυρίου των δυνάμεων θα το εκτελέσει. 

33 Γι' αυτό, έτσι λέει ο Κύριος για τον βασιλιά τής Ασσυρίας: Δεν θα μπει μέσα σ' αυτή την πόλη ούτε θα τοξεύσει εκεί βέλος ούτε θα προβάλει εναντίον της ασπίδες ούτε θα υψώσει εναντίον της πρόχωμα 

34 από τον δρόμο διαμέσου τού οποίου ήρθε, απ' αυτόν θα γυρίσει, και σ' αυτή την πόλη μέσα δεν θα μπει, λέει ο Κύριος 

35 επειδή, θα υπερασπιστώ αυτή την πόλη, ώστε να τη σώσω, για χάρη μου, και για χάρη τού δούλου μου του Δαβίδ.

      ΣΧΟΛΙΑ :

   Στο Μουσείο του Λονδίνου φυλάσσονται πλάκες της εποχής εκείνης με σφηνοειδή γραφή, οι οποίες βρέθηκαν μετά από ανασκαφές και στις οποίες ο βασιλιάς της Ασσυρίας μεταξύ άλλων αναφέρει: 46 πόλεις έπεσαν στα χέρα μου ….. και όσο για τον Εζεκία, τον έκλεισα μέσα στην Ιερουσαλήμ σαν το πουλί μέσα στο κλουβί του.

    Πράγματι έτσι ήταν. Όμως τούτη τη φορά τα κάγκελα έσπασαν και η πόλη ελευθερώθηκε από τα χέρια του τρομερού εχθρού. Πώς έγινε αυτό; Έδωσαν κι άλλο χρυσό; κι άλλο άργυρο; Όχι. Τούτη τη φορά έγινε κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό, έγινε εκείνο που θα πρέπει να γίνεται πάντοτε σε κάθε κρίσιμη κατάσταση στη ζωή μας. Τι έγινε : Πήρε ο Εζεκίας το γράμμα από τα χέρια των πρέσβεων και τι έκανε: «ΚΑΙ ΑΝΕΒΗΚΕ Ο ΕΖΕΚΙΑΣ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΤΎΛΙΞΕ ΜΠΟΣΤΆ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ» (Ησαΐας ΛΖ/37: 14).

    Εκείνο το θλιβερό και υβριστικό γράμμα ο Εζεκίας, αφού μπήκε μέσα στο Ναό να προσευχηθεί, το έφερε ενώπιον του Κυρίου. Διάβασέ το Εσύ Κύριε. Απάντησε Εσύ Κύριε. Τα πάντα σε Σένα, τα πάντα από Σένα. Απλή αλλά καταπληκτική τούτη η προσευχή του Εζεκία. Όμως μια προσευχή γνήσια, που έχει πολλά μαθήματα να δώσει στον καθένα μας.

    Ξετύλιξε το γράμμα μπροστά στο Θεό ο Εζεκίας, γιατί ήταν βέβαιος ότι ο Θεός ήταν εκεί, τον έβλεπε και τον άκουγε. Αυτό είναι το θεμέλιο, στο οποίο θα πρέπει να στηρίζεται η προσευχή μας, στην πίστη, τη σιγουριά, την εμπιστοσύνη στο Θεό. Εκείνη τη δύσκολη ώρα ο Εζεκίας δεν άπλωσε τα χέρια του στο κενό. Όχι. Τα άπλωσε και έπιασε τα χέρια του Θεού. Μπορεί να μην έβλεπε το Θεό με τα γήινα μάτια του, όμως μέσα στην καρδιά του ο Εζεκίας ήξερε ότι ο Θεός είναι εκεί, κοντά του. "Πάρε το γράμμα, εσύ Κύριε, και διάβασέ το. Τούτη η κουβέντα δεν ήταν ένας μονόλογο, ήταν ένα διάλογος. Μπορεί ο εχθρός να πλησιάζει, να είναι κοντά μας, αλλά υπάρχει κάποιος άλλος που είναι ακόμα πιο κοντά μας, είναι δίπλα μας. Είναι ο Θεός «ακούων προσευχήν», (Ψαλμός ΞΕ/65: 2), «βοήθεια ετοιμοτάτη εν ταις θλίψεσι». (Ψαλμός ΜΣ/46: 1). Απειλεί ο εχθρός, όμως ο Κύριος έχει τον τελικό λόγο. Αυτή είναι η δύναμη της προσευχής. Απλώνοντας τα χέρια σου, για να πιάσεις τα χέρια του Θεού, φέρνεις το πρόβλημά σου, τη δυσκολία σου, σε επαφή με τη δύναμη του Θεού. Ακουμπάς τους αιώνιους βραχίονες, που μπορούν να αλλάξουν τα πάντα γύρω μας. Να δώσουν λύσεις θαυμαστές στα προβλήματά μας έξω από τη λογική, έξω από τους νόμους της φύσης, έξω από τα πάντα. Απλώνεις τα χέρια σου και ακουμπάς τον Κύριο.

      Πόσα ανθρώπινα χέρια στα οποία στηριχθήκαμε δεν υποχώρησαν γύρω μας! Και κάποια στιγμή διαπιστώσαμε ότι αντί για βοήθεια ήρθε η χλεύη, ο ονειδισμός, η αποξένωση. Ακουμπάς στους αιώνιους βραχίονες του Κυρίου και γνωρίζεις ότι: Σε ξέρει, ότι είναι εκεί, σε ακούει και η μεγάλη του καρδιά, με την οποία τόσο πολύ μας αγάπησε, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή για να μη χαθεί καθένας που θα πιστεύσει σ’ αυτόν (Ιωάννης ΙΓ/13: 16), πριν ακόμα τελειώσουμε έχει έτοιμη την απάντηση. Άπλωσε ο Εζεκίας το γράμμα μπροστά στο Θεό. Ήξερε ότι όπου αλλού θα το άπλωνε, θα ήταν τελείως άσκοπο και επικίνδυνο.

     Πού να πεις το πρόβλημά σου, πού να ζητήσεις παρηγοριά στον πόνο, στη θλίψη, πού να βρεις στήριγμα; "Επικατάρατος εκείνος, που θα στηριχτεί σε βραχίονα ανθρώπου" (Ιερεμίας ΙΖ/17: 5). Μόνον όποιος ελπίσει, σ’ Αυτόν, δε θα καταισχυνθεί εις τον αιώνα. (Ιωήλ Β/2: 27). Όταν όλα καταρρέουν και χάνονται, πού να στηριχθεί ο άνθρωπος; Στα τρυπημένα χέρια του αδελφού μας, του Ιησού Χριστού. Δεν ντρέπεται να μας αποκαλεί αδελφούς Του (Εβραίους Β : 11). Αυτός θα ακούσει τα προβλήματά μας και θα δώσει θαυμαστές λύσεις, σύμφωνα με το θέλημά Του.

   Αγαπητέ μου, αντιμετωπίζεις κάποιο σοβαρό πρόβλημα ακολούθησε τα βήματα του Εζεκία και έλα στο σπίτι του μεγάλου φίλου σου. Έλα μπροστά στην παρουσία του Θεού και άφησε την καρδιά σου να ξεχειλίσει. "Κύριε θα στα πω όλα ακόμη και κείνα που θα ντρεπόμουν να ακούσουν οι άνθρωποι. Όλα Κύριε". Και τότε να είσαι σίγουρος ότι δεν πήγες άδικα. Ο Κύριος θα ενεργήσει. Είναι Θεός ακούων προσευχήν.

    Φαντάζομαι ότι ένα από αυτά που θα είπε ο Εζεκίας στον Κύριο θα ήταν: "Κύριε την πρώτη φορά προσπάθησα μόνος να λύσω το πρόβλημά μου. Έπεσα σε λάθη, σε άσκοπες και επικίνδυνες ενέργειες, χωρίς αποτέλεσμα. Τώρα που ακουμπάω στα χέρια Σου, σε παρακαλώ Κύριε, απάντησε Εσύ". Με ταπείνωση, μετάνοια και προσευχή, έτσι έρχεται το ποθητό αποτέλεσμα. Αυτή είναι η σειρά και τίποτα δεν μπορεί να την αλλάξει. Σ’ αυτή τη σειρά έβαλε και ο Εζεκίας τα πράγματα.

    Το ερώτημα είναι πώς ξέρουμε ότι ο Θεός τον είδε τον Εζεκία, άκουσε το αίτημά του, διάβασε εκείνο το υβριστικό γράμμα, άκουσε την κραυγή εκείνης της προσευχής; Πως το ξέρουμε;

   Βιβλίο  "Β΄ ΒΑΣΙΛΕΩΝ", κεφ.  ΙΘ/19, εδ.  35 - 38.

35.Και τη νύχτα εκείνη βγήκε ο άγγελος του Κυρίου, και πάταξε στο στρατόπεδο των Ασσυρίων 185.000 και όταν σηκώθηκαν το πρωί, δέστε, ήσαν όλοι νεκρά σώματα. 

36 Και σηκώθηκε και έφυγε, και επέστρεψε ο Σενναχειρείμ, ο βασιλιάς τής Ασσυρίας, και κατοίκησε στη Νινευή. 

37 Κι ενώ προσκυνούσε στον οίκο τού Νισρώκ, του θεού του, ο Αδραμμέλεχ και ο Σαρασάρ, οι γιοι του, τον χτύπησαν με μάχαιρα, κι αυτοί έφυγαν στη γη τής Αρμενίας και αντ' αυτού βασίλευσε ο Εσαραδδών, ο γιος του.

            ΣΧΟΛΙΑ :

     «Εκείνη τη νύκτα βγήκε ο Άγγελος του Κυρίου και πάταξε στο στρατόπεδο των Ασσυρίων 185.000». Τρομερή η επέμβαση του Θεού. (Τούτο το γεγονός αναφέρει ιστορικά και ο Ηρόδοτος). Να πως το ξέρουμε. Να ποια ήταν η απάντηση του Θεού σ' έναν άνθρωπο που Του εμπιστεύθηκε το πρόβλημά του, που ζήτησε τη βοήθειά Του. Να ποια ήταν η απάντηση σε μια πονεμένη και φοβισμένη ψυχή, που Τον εμπιστεύθηκε. Αυτή θα είναι η απάντηση σε καθέναν, που ειλικρινά θα Τον εκζητήσει, σε καθέναν που θα φέρει ενώπιόν Του το πρόβλημά του, το δύσκολο, το μεγάλο, το ανυπέρβλητο, τα τραγικό, το αξεπέραστο.

     Ζήτησε ο Εζεκίας από το Θεό να απαντήσει, και ο Θεός απάντησε. Μπορεί να ήσαν γερά και μεγάλα τα σίδερα του κλουβιού στο οποίο είχε κλειστεί ο Εζεκίας, όμως το Θεός τα έσπασε και τον ελευθέρωσε. Καθώς ο Κύριος δεν είναι προσωπολήπτης, είναι έτοιμος να σπάσει τα σίδερα και του δικού σου κλουβιού. Είναι έτοιμος να λύσει και το δικό σου πρόβλημα. Μη διστάζεις: Ξετύλιξε το γράμμα σου μπροστά στο Θεό. Πέσε σ’ Αυτόν το πρόβλημά σου. Ο λόγος του Θεού μας συμβουλεύει : «Ανάθες εις τον Κύριον την οδόν σου και έλπιζε επ’ αυτόν και Αυτός θα ενεργήσει. (Ψαλμός ΛΖ/37: 5). ---