Χριστουγεννιάτικοι στοχασμοί.

     

      Όλοι οι άνθρωποι συμφωνούν, πως η γέννηση του Ιησού Χριστού, αποτελεί την αρχή ενός νέου κεφαλαίου στην ιστορία του κόσμου. Είτε πιστεύουν, είτε είναι αδιάφοροι, είτε και αρνητές ακόμα αν είναι, είναι υποχρεωμένοι, από την ιστορική πραγματικότητα, να παραδεχθούν πως κάτι σημαντικό συνέβη, όταν στη σκηνή της ιστορίας πρόβαλε η μοναδική μορφή του Ιησού του Ναζωραίου.

      Καθώς, άλλη μια φορά, θα θυμηθούμε τη Γέννησή Του, ας σταθούμε, πέρα από τις συγκινήσεις και τους θρύλους και ας ρωτήσουμε:

      Τι έφερε ο χριστιανισμός στον κόσμο;

      Ποια η επίδρασή του, στη ζωή της κοινωνίας και του ατόμου;

      Και για να θέσουμε το ερώτημα, με μεγαλύτερη ακριβολογία, τι έφερε ο Χριστός στον κόσμο;

      Στη σημερινή διαστημική εποχή, τι μπορεί να προσφέρει στον άνθρωπο;

     Γιατί ο χριστιανισμός, δεν μπορεί να εννοηθεί, ανεξάρτητα από το πρόσωπο του Χριστού;

     Ας σταθούμε γύρω από Εκείνον, που γεννήθηκε στο στάβλο της Βηθλεέμ και ας δούμε ποιος υπήρξε.

        Τι έργο έκαμε με τη ζωή Του και με το θάνατό Του και φυσικά τι μας δίδαξε.

      Γύρω από την προσωπικότητά Του, πλέκεται όλος ο χριστιανισμός, τουλάχιστον στη γνήσια αποστολική μορφή του.

      Τι έφερε λοιπόν ο Χριστός και τι προσφέρει στον άνθρωπο, ακόμα και στον σημερινό άνθρωπο, που θριαμβεύει με τα τεχνολογικά επιτεύγματά του και κατέχεται από αγωνία και δέος, για το άμεσο μέλλον του;

     Ασφαλώς δεν έφερε νέες ιδέες ή κάποιο νέο σύστημα.

    Θα κάναμε βασικό λάθος, αν λέγαμε πως ο Χριστός, έφερε ένα νέο θρησκευτικό ή κοινωνικό σύστημα. Ο Χριστός έφερε και προσφέρει μια νέα δύναμη.

    Το Ευαγγέλιό Του αποτελεί, δύναμη. (Ρωμαίους Α/1: 16). Είναι η δύναμη που πηγάζει από τον Θεό, που είναι ένας Πατέρας στοργικός, γεμάτος αγάπη.

    «Τόσο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο ώστε έδωκε, όχι απλώς έστειλε, αλλά έδωκε, τον Υιό Του τον μονογενή, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ' Αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή» (Ιωάννης Γ/3: 16). Αυτό είναι το νόημα και το μήνυμα, που έρχεται από τη φάτνη της Βηθλεέμ. Ένα μήνυμα που απευθύνεται, προσωπικά σε κάθε άνθρωπο: Ο Θεός είναι Πατέρας σου, σε αγαπά και έχει ανοιχτή την αγκάλη Του για σένα.

     Επαναστατική είναι αυτή η αντίληψη για τον Θεό. Δεν είναι ο μεγάλος άγνωστος, η μια αόριστη ιδέα φιλοσοφικού ή θεολογικού στοχασμού. Είναι ένας Πατέρας στοργικός, που μπορεί να γεμίσει τις πεινασμένες καρδιές μας με αγάπη, που ξεπερνά το νου και τη φαντασία μας.

     Ο Θεός είναι αγάπη! (Α΄ Ιωάννου Δ/4: 16). Και η αγάπη είναι δύναμη. Γι’ αυτό και εκείνος, που αγαπά, έχει μέσα του το στοιχείο της παντοδυναμίας.

     Όταν κακοποιούσαν έναν χριστιανό τον προκάλεσαν, αυτοί που τον κακοποιούσαν: Τι μπορεί να σου κάνει τώρα ο Χριστός σου; Αυτός απάντησε: Μου δίνει τη δύναμη να σας συγχωρώ και να σας αγαπώ!...

     Έφερε την ταπείνωση και τη θυσία.

     Ο ίδιος ταπείνωσε τον εαυτό Του σε βαθμό, που είναι πέρα και από την πιο τολμηρή φαντασία μας. Απλός, ανάμεσα στους απλούς. Οι αλώπεκες έχουν το καταφύγιό τους και τα πουλιά που πετούνε έχουν τις φωλιές τους, ο Υιός του Ανθρώπου, δεν έχει πού να γείρει το κεφάλι του, είπε για τον εαυτό Του. (Λουκάς Θ/9: 58).

     Απέδειξε ότι η ταπείνωση είναι το στοιχείο που εξυψώνει τον άνθρωπο.

   Μας έφερε μια νέα αντίληψη για το Θεό, αλλά και για τον άνθρωπο. Σε όλα τα φιλοσοφικά ή θρησκευτικά συστήματα, στο κέντρο είναι ο άνθρωπος, που αναζητά το Θεό - την υπέρτατη πραγματικότητα. Στο χριστιανισμό αντίθετα, είναι ο Θεός που αναζητά τον άνθρωπο.

     Έρχεται με την ταπεινή, ανθρώπινη μορφή του Ιησού, για να αναζητήσει τον άνθρωπο.

     Έρχεται για να ψάξει, να βρει και να σώσει, το «απολωλός». (Λουκάς ΙΘ : 10).

    Έρχεται για να μιλήσει μέσα στην καρδιά του καθενός και να πει : Αδάμ (Κώστα, Γιώργο, Μαρία…..), που είσαι …. (Γένεση Γ/3: 9).

   Και αφού τον βρει και αφού τον ελευθερώσει, του δίνει μαζί με τη λύτρωσή Του, ένα καινούργιο μέτρο αξιών. Η ζωή σου δεν μετριέται με το τι έχεις ή με το τι κατέχεις. (Λουκάς ΙΒ/12: 12). Αλλά με το τι είσαι.

    Ούτε ακόμα με το τι κάνεις, γιατί έχεις την δυνατότητα να κάμεις κάτι καλό, με σαθρά κίνητρα και ελατήρια προβολής.

    Μπορείς να έχεις άφθονα υλικά αγαθά και να είσαι δυστυχισμένος μέσα σ' αυτά. Και μπορεί αντίθετα, μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες, να είσαι χαρούμενος και λυτρωμένος.

    Φυσικά μια τέτοια αντίληψη και μια τέτοια ζωή ισοδυναμεί με θαύμα. Και το θαύμα αυτό το έφερε και το φέρνει Εκείνος, που γεννήθηκε στη Βηθλεέμ και που ζητάει να γεννηθεί και μέσα στις καρδιές μας.

    Ας τις ανοίξουμε λοιπόν σ' Εκείνον και ας αντηχήσει μέσα μας η μελωδία του αγγελικού ύμνου: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ / και επί γης ειρήνη / εν ανθρώποις ευδοκία...».