«κατά Ματθαίον», κεφ. ΚΣ, εδάφ. 36, 39. (σχόλιο για Γεθσημανή).

Ευαγγέλιον «κατά Ματθαίον», κεφ. ΚΣ, εδάφ. 36, 39.

36 Τότε, έρχεται μαζί τους ο Ιησούς σε ένα χωριό, που λέγεται Γεθσημανή και λέει στους μαθητές: Καθήστε αυτού, μέχρις ότου πάω και προσευχηθώ εκεί.

37 Και αφού παρέλαβε τον Πέτρο και τους δύο γιους τού Ζεβεδαίου, άρχισε να λυπάται και να αδημονεί.

38 Τότε, τους λέει: Η ψυχή μου είναι περίλυπη μέχρι θανάτου μείνετε εδώ και αγρυπνείτε μαζί μου. 39 Και αφού προχώρησε λίγο, έπεσε με το πρόσωπό του στη γη, προσευχόμενος και λέγοντας: Πατέρα μου, αν είναι δυνατόν, ας παρέλθει από μένα αυτό το ποτήρι όμως, όχι όπως εγώ θέλω, αλλ' όπως εσύ.

      Σύντομα σχόλια :

      Ανάμεσα στους στίβους των αγώνων της ανθρωπότητας, ένας ξεχωρίζει, για την ένταση της αγωνίας και το μέγεθος της νίκης, που κερδίστηκε εκεί. Είναι ο στίβος της Γεθσημανή!

     Εδώ ο Ιησούς, ο μόνος άγιος και αναμάρτητος, θυσιάζει το δικαίωμα της αδιάλειπτης επικοινωνίας με τον Πατέρα Του, στο βωμό της σωτηρίας μας. Ζει την πιο κρίσιμη στιγμή της Μεσσιανικής Του σταδιοδρομίας.

      Το πόσο σκληρός είναι αυτός ο αγώνας το δείχνουν τα λόγια Του: «περίλυπη είναι η ψυχή μου μέχρι θανάτου» (εδ. 38) και ο ιδρώτας Του, που έγινε σαν θρόμβοι αίματος (Λουκάς ΚΒ/22: 44). Εκεί αποφασίζει να υποτάξει το θέλημά Του, στο θέλημα του Πατέρα Του. «Πατέρα μου, αν είναι δυνατόν ας παρέλθει από μένα αυτό το ποτήρι, όμως όχι όπως εγώ θέλω, αλλά όπως Συ». (εδ. 42).

   Ο Ιησούς ήπιε το ποτήρι της εγκατάλειψης, πέθανε στη θέση της δική μας πάνω στο σταυρό και πλήρωσε Αυτός για τις δικές μας αμαρτίες και έτσι τώρα η σωτηρία γίνεται δική μας, δια της πίστεως.

    Γι’ αυτό, όπως λέει ο Ψαλμωδός: «εγώ θα πάρω το ποτήρι της σωτηρίας μου και θα επικαλεστώ το όνομα του Κυρίου» (Ψαλμός ΡΙΣ/116: 13).-

    Οι μάχες κερδίζονται πριν δοθεί η μάχη, την ώρα της προσευχή, την ώρα της Γεθσημανή. Εκεί κέρδισε τη μεγάλη μάχη ο Κύριος και θριάμβευσε.