«Ο ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ».
(Ματθαίος ΚΑ/21: 12 – 17.--- Μάρκος ΙΑ/11: 12 – 19.--- Λουκάς ΙΘ/19: 45 – 46).
«Και έρχονται εις Ιεροσόλυμα και εισελθών ο Ιησούς εις το ιερόν, ήρχισε να εκβάλλη τους πωλούντας και αγοράζοντας εν τω ιερώ, και τας τραπέζας των αργυραμοιβών και τα καθίσματα των πωλούντων τας περιστεράς ανέτρεψε και δεν άφινε να περάση τις σκεύος διά του ιερού» (Μάρκος ΙΑ/11: 15, 16).
Ανάλυση της περικοπής αναφέρεται στο blog: giorgoskomninos.blogspot.com
H δημοσίευση έγινε στις 15-04-2016 με τίτλο: «Ο καθαρισμός του Ναού».
Ο πρώτος Ναός είχε κατασκευαστεί από το βασιλιά Σολομώντα, είχε εγκαινιαστεί το έτος 955 π.Χ. και καταστράφηκε το έτος 586 π.Χ. από τα στρατεύματα του βασιλιά της Βαβυλώνας Ναυουχοδονόσορα Β'. Το έτος 516 π.Χ. άρχισε η ανοικοδόμηση του δεύτερου ναού στον ίδιο χώρο από τον Ζοροβάβελ, μετά από 70 χρόνια ερήμωσης. Αυτός ο Ναός, ο οποίος υστερούσε σε δόξα από το ναό του Σολομώντα, καταστράφηκε από τα Ρωμαϊκά στρατεύματα το 70 μ.Χ. Σ’ αυτόν το Ναό μπήκε ο Κύριος το έτος 33 μ.Χ. Σύμφωνα κυρίως με τον ιστορικό Ιώσηπο, στο Ναό αυτό είχε αρχίσει το έτος 20 π.Χ. μία σημαντική ανακαίνιση από το βασιλιά Ηρώδη A΄ τον Μέγα (73 π.Χ.– 4 μ.Χ.) προκειμένου να εξευμενίσει τους Ιουδαίους. Το αγιαστήριο του Ναού ανοικοδομήθηκε μέσα σε 18 μήνες, όμως η ανακαίνιση για την κατασκευή και των εξωτερικών κτισμάτων που τον περιέβαλαν κράτησαν πολύ περισσότερο. Γι’ αυτό οι Ιουδαίοι είπαν στον Κύριο: «Εις τεσσαράκοντα και εξ έτη ωκοδομήθη ο ναός ούτος, και συ θέλεις εγείρει αυτόν εις τρεις ημέρας;» (Ιωάννης Β/2: 20).
Το ανατολικό τμήμα του Ναού ονομαζόταν "Στοά του Σολομώντα" και εκεί είχαν καταλάβει το χώρο διάφοροι πωλητές που εμπορεύονταν ζώα, θυμίαμα, λάδι, αλάτι και ό,τι άλλο ήταν απαραίτητο για τις θυσίες του Ναού. Το όλο εμπόριο γινόταν με νομότυπο τρόπο, μετά από άδειες που είχαν διαθέσει οι αρχές και ήταν απόλυτα αναγκαίο για τους προσκυνητές του Ναού και ιδιαίτερα γι’ αυτούς που έρχονταν από μακριά. Οι έμποροι πλήρωναν τούς νόμιμους φόρους για τη δραστηριότητά τους αυτή. Η διαφορά ήταν ότι ο χώρος του Ναού δεν ήταν κατάλληλος για τέτοιου είδους εμπόρια, γιατί ο σκοπός του Ναού ήταν αποκλειστικά η λατρεία του Θεού. Η χρήση του ιερού χώρου του Οίκου του Θεού για εμπόριο και συναφείς δραστηριότητες ήταν εκείνο που φούντωσε μέσα στην καρδιά του Κυρίου την αγανάκτηση.
Το φαινόμενο αυτό της εμπορευματοποίησης παρατηρείται πολύ έντονα και στις ημέρες μας. Η χριστιανοσύνη έχει έντονα ζυμωθεί μ' αυτό. Εκκλησιαστικές αγορές, πωλήσεις, κοινωνικές εκδηλώσεις, διαπραγματεύσεις για οικονομικά επωφελείς δραστηριότητες, μετοχές, χρηματιστήρια και άλλες τέτοιες δραστηριότητες συμβαίνουν στο όνομα του Χριστού. Κάποτε ο Απ. Πέτρος είπε σ' έναν χωλό: "Αργύριον και χρυσίον εγώ δεν έχω, αλλ' ό,τι έχω, τούτο σοι δίδω, εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου σηκώθητι και περιπάτει" (Πράξεις Γ/3: 6). Σήμερα ο λεγόμενος "χριστιανικός χώρος" έχει "και αργύριον και χρυσίον", αλλά δεν έχει τη δύναμη να πει: "σήκω και περιπάτει".
«Και εισήλθεν ο Ιησούς εις το ιερόν του Θεού και εξέβαλε πάντας τους πωλούντας και αγοράζοντας εν τω ιερώ, και τας τραπέζας των αργυραμοιβών ανέτρεψε και τα καθίσματα των πωλούντων τας περιστεράς και λέγει προς αυτούς. Είναι γεγραμμένον, Ο οίκός μου οίκος προσευχής θέλει ονομάζεσθαι, σεις δε εκάμετε αυτόν σπήλαιον ληστών» (Ματθαίος ΚΑ/21: 12,13).
Ο Κύριος, καθώς έρχεται εκείνο το πρωινό στο Ναό, προβαίνει στο καθαρισμό του αποδεικνύοντας έτσι ότι Αυτός είναι ο κυρίαρχος του Ναού. Τα λόγια του Κυρίου είναι απόλυτα και κατηγορηματικά: «Είναι γεγραμμένον, Ο οίκός μου οίκος προσευχής θέλει ονομάζεσθαι, σεις δε εκάμετε αυτόν σπήλαιον ληστών».
Ο Ευαγγελιστής "Μάρκος" θα αναφερθεί ιδιαίτερα στον προφήτη «Ησαΐα» (κεφ. ΝΣ/56, εδ. 7): «ο οίκός μου θέλει ονομάζεσθαι, οίκος προσευχής διά πάντα τα έθνη». Εδώ φαίνεται καθαρά ο προορισμός του Ναού. Είναι οίκος προσευχής και μπορεί να δέχεται και αλλοεθνείς που θέλουν να προσκυνήσουν τον αληθινό Θεό. Δύο πράγματα ήταν εκείνα που δυσαρέστησαν τον Κύριο και τον έκανε να ενεργήσει μ’ αυτόν το δυναμικό τρόπο:
1/ Είχαν μεταφέρει όλο αυτό το εμπόριο που γινόταν μέσα στον ιερό χώρο του ναού, ο οποίος ήταν αποκλειστικά προορισμένος για προσευχή και όχι για εμπορικές πράξεις.
2/ Από το εμπόριο αυτό επιτήδειοι αποκόμιζαν πολύ μεγάλα κέρδη, ώστε όλη η λατρεία του Θεού είχε καταλήξει αντικείμενο εμπορίου και κατά συνέπεια αιτία σκανδαλισμού του λαού (Ματθαίος ΚΑ/21: 12-17).
«Και προσήλθον προς αυτόν τυφλοί και χωλοί εν τω ιερώ και εθεράπευσεν αυτούς» (Ματθαίος ΚΑ/21: 14).
Αφού ο Κύριος έδιωξε ό,τι ακατάλληλο, βέβηλο και ακάθαρτο υπήρχε μέσα στο ιερό του Θεού, ήρθαν κοντά Του και έλαβαν τη θεραπεία τους πλήθος ασθενών ανθρώπων. Ήταν σύνηθες να βρίσκονται έξω από το Ναό ιδιαίτερα κατά τις ημέρες των εορτών πολλοί ασθενείς, οι οποίοι ζητούσαν ελεημοσύνη από αυτούς που πήγαιναν για να προσκυνήσουν. Την εποχή εκείνη υπήρχε ένα έθιμο: «τυφλός και χωλός δεν θέλουσιν εισέλθει εις τον οίκον του Κυρίου» (Β’ Σαμουήλ Ε/5: 8). Ο Κύριος απομάκρυνε όλους εκείνους που ήταν μέσα στο Ναό, ενώ επέτρεψε να Τον πλησιάσουν και βρήκαν τη θεραπεία τους όλοι εκείνοι οι ανάπηροι που ήταν έξω του Ναού.
«Και ήκουσαν οι γραμματείς και οι αρχιερείς και εζήτουν πως να απολέσωσιν αυτόν διότι εφοβούντο αυτόν, επειδή πας ο όχλος εξεπλήττετο εις την διδαχήν αυτού» (Μάρκος ΙΑ/11: 18).
Αν και οι Φαρισαίοι, οι γραμματείς, οι αρχιερείς, είδαν τον αναστημένο Λάζαρο, είδαν τη θριαμβευτική είσοδο του Κυρίου στην Ιερουσαλήμ, είδαν τα θαύματα που έκανε, τίποτα δεν άλλαξε μέσα τους αντίθετα έγιναν ακόμα πιο σκληροί και ζητούσαν τρόπο να απωλέσουν Αυτόν, γιατί τον φοβόντουσαν, επειδή ο λαός είχε μείνει έκπληκτος από τη ζωή και τα λόγια του Κυρίου. Κάποτε οι Φαρισαίοι και οι αρχιερείς έστειλαν υπηρέτες, για να συλλάβουν τον Κύριο και αυτοί επέστρεψαν άπρακτοι. «Ήλθον λοιπόν οι υπηρέται προς τους αρχιερείς και Φαρισαίους, και εκείνοι είπον προς αυτούς Διά τι δεν εφέρετε αυτόν; Απεκρίθησαν οι υπηρέται. Ουδέποτε ελάλησεν άνθρωπος ούτω, καθώς ούτος ο άνθρωπος» (Ιωάννης Ζ/7: 45,46).
«Και ότε έγινεν εσπέρα, εξήρχετο έξω της πόλεως» (Μάρκος ΙΑ/11: 19).
Με τα λόγια αυτά ο Μάρκος κλείνει την αφήγησή του για τη δεύτερη μέρα, όπου έλαβε χώρα ο καθαρισμός του Ναού. Η τακτική του Κυρίου ήταν να διανυκτερεύει έξω από την πόλη της Ιερουσαλήμ. Ο Ματθαίος αναφέρει ότι «εξήλθεν έξω της πόλεως εις Βηθανίαν, και διενυκτέρευσεν εκεί» (Ματθαίος ΚΑ/21: 17). Πιθανότατα να διανυκτέρευσε στο σπίτι του Λαζάρου ή σε κάποιο άλλο φιλικό σπίτι. ---
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου